Weigerartsen.

Vraagje:

U bent arts en werkt voor de GGD. Nu heeft u zich door de antivaccinatielobby m.b.t. het HPV-vaccin laten overtuigen of bent u uit uzelf overtuigd geraakt van het feit dat prikken niet zinvol is.

U weigert dus de kinders te prikken.

Mag dat?

Nee. Dat mag niet. Tenminste niet als u voor de GGD werkt. Afgesproken is dat u zich conformeert aan de regeltjes of u dit nu leuk vindt of niet.

Als medici gewetensbezwaren hebben, moeten ze kunnen weigeren. Het is anders als iemand is aangesteld om te vaccineren, zoals bij de GGD, en er gedegen onderzoek is gedaan naar de werking van het middel.

In het AD.

Je bent werknemer en een weigering is een gevalletje werkweigering. Werkweigering is voor normale mensen reden tot ontslag. Echter niet bij de prikweigeraars uit Brabant en Zeeland.

De GGD in Brabant heeft gedreigd met ontslag van een arts en een verpleegkundige, maar dat bleek volgens de huisjuristen niet haalbaar.

Ik zal wel tegen heilige huisjes aantrappen, maar ik begrijp niet waarom dit niet haalbaar is. GGD artsen zijn in (loon) dienst en dienen dus gewoon uit te voeren waar hun werkgever hen voor aangenomen heeft. Daar hoort prikken i.v.m. een vaccinatiecampagne bij.

Een arts die op eigen initiatief de hele discussie over het al of niet vaccineren nog eens dunnetjes over wil doen door middel van een weigering is te laat, begrijpt het medisch proces hieromtrent niet en is in dienst van een verkeerde werkgever.

Als deze arts z’n eigen conclusies niet trekt, gewoon opstapt en zelfstandig een praktijk opzet en de vaccinatiewilligen naar een amice doorstuurt, zouden de GGD’en een daad moeten stellen. Want dit:

De GGD’en moeten volgens Van Bolderen afwegen of het verstandig is om het conflict met de artsen aan te gaan omdat het gaat om een enkeling die het vaccinatieprogramma moeilijk alleen in gevaar kan brengen.

(bron)

lijkt verdomd veel op een zwaktebod. Met precedentengevaar.