Ik ben toch niet gek?
december 12, 2009 79 reacties
Clinicclowns voor bejaarden zijn een perverse uitwas van een kortzichtige maakbaarheid. Het leven als een momentopname met het lichaam als een verouderd pretpark en de clown als eenzame bedrieger van een tijd die nooit meer zal komen.
Zelf hoop ik dat, mocht ik ooit mijn wezen in de tijd verliezen, dat ik met mijn laatste communicerende hersencellen nog een vork ik de oogbal van de clown weet te prikken. Dàt is pas lachen!!
Knutselaar Frans Smeets denkt erover na om behalve ‘niet reanimeren’ op zijn borst nu ook ‘geen clowns’ op zijn voorhoofd laten tatoeëren.
Lachen met jiskefet;
Wat vindt u?
Cryptocheilus Weblog 
Ik haat clowns en voel dus helemaal met Smeets mee.
Een tijdje terug was er een clown bij mijn ouders in het verpleeghuis. Die kwam niet voor de oudjes maar omdat er een kinderfeest in een gedeelte van de recreatieruimte was. Wij zaten daar koffie te drinken en de clown dacht dat het leuk was om ook de oudjes te begroeten, op uitbundige wijze. Maar de meesten vonden het helemaal niet leuk en raakten er overstuur van, inclusief mijn ouders. Ze begrepen het helemaal niet en vonden het eng.
Ik houd ook niet van clowns en ook niet van goochelaars en ook niet van het “Nederlandse” lied om maar eens wat te noemen.
Gisteren zag een stukje van de omroep Max, waarin een mevrouw van 100 jaar werd gefeliciteerd. En als klap op de vuurpijl kregen de bejaarden een lichtstaafje in de handen gedrukt om mee te zwaaien naar Frans Bauer. Die kwam ze uitnodigen voor een concert. Dus hups een aantal bejaarden van 80 tot 100 jaar in de bus naar Frans Bauer. En die mensen waren niet dementerend, maar er werd gewoon aangenomen dat zij het leuk vonden.
Ik hoop niet in een verzorgingshuis te komen, maar mocht het onverhoopt toch gebeuren, wens ik gevrijwaard te worden van dit soort “uitjes” en ook clowns.
Als je hoog bejaard bent wil nog niet zeggen dat een ander jouw leven kan leven en wenst “blij” te maken met clowns.
Ik vind het ook heel vervelend als er in het ziekenhuis, vlak voor je operatie, een meneer/mevrouw naar je toe komt met de bijbel in de hand om je op te beuren. Stel dat daar nog eens clowns bijkomen.
Ik beur altijd nogal af van de bijbel dus dat hoeven ze bij mij ook niet te doen.
Laatst was er ook een christelijk persoon die mij de zegeningen van het geloof wilde doen inzien. Ik vroeg of hij me kon vertellen aan wiens kant god nu eigenlijk staat, omdat ik dat niet kon afleiden uit wat er allemaal gebeurt in de wereld. Hij vond dat geen leuke vraag en zei uiteindelijk dat het wel vaak leek dat god zich niets aantrok van de zwakken maar dat dit toch niet werkelijk zo was, het leek alleen maar zo omdat wij zijn wegen niet kunnen doorgronden. En geloven gaat om vertrouwen.
Blind vertrouwen dat iemand die je geselt met allerlei tegenslagen het toch goed met je voorheeft. Wat je daar mee opschiet heb ik nooit goed begrepen.
Oh jasses houd toch op. Kreeg vroeger ook eens een dominee aan mijn bed. Was zelfs te ziek om mijn moeder naast mijn bed te hebben. Staat daar – geheel buiten het bezoekuur – ineens zo’n in en in bleke zeveraar uit Alblasserdam of Kinderdijk waar je op zondag niet met een auto over de dijk kunt rijden omdat daar de “hoedjes” en zwarte kousen geen meter opzij gaan, met een bijbel naast mijn bed. “Ga weg, ik ben ziek!” Hij wilde samen met me bidden. Ik heb op de bel gedrukt en hem laten verwijderen. En Cliniclowns? Je zou er haast gelovig van worden en heb dus ook zojuist een schietgebedje gedaan “Lieve God (als u bestaat) laat mij alstublieft later – mocht ik in een bejaarden- of verpleegtehuis komen – verschoond blijven van dit soort martelingen. Alstublieft!” Amen.
Tjonge jonge toch..wat een ongenuanceerde reacties hier!
Is mijn 1e vraag aan jullie:’Ik ben toch niet gek?’
Ik heb namelijk op mijn manier -zonder rode neus en bijpassend kloffie- bijna 9 jaar regelmatig de clown uitgehangen in het zorgcentrum waar ik werkte.
Gezongen, gedanst, moppen verteld, ‘gek’ gedaan, geknuffeld, getroost en muziek gedraaid van óók Frans Bauer enz. enz..
*snel bukt*
Het zijn juist de rode neus en het pak die het zo eng maken.
Voor wie zijn die rode neus en het pak eng?
Voor mensen die niet van clowns houden/er zelfs een hekel aan hebben of kan het ook te maken hebben met niets gewend zijn wat verkleedpartijtjes betreft en de mensen in Brabant en Limburg daar b.v. heel anders tegenaan kijken?
@ wilmamazone
Het gaat Smeets er volgens mij ook niet om dat je geen lol mag maken met (demente) bejaarden. Het gaat om die gutmensch-mentaliteit van die cliniclowns. Kijk mij nu eens goede daden doen.
Die verkleedpartijtjes zijn daar een expressie van. De debilisering van de bejaarde wordt daarmee benadrukt.
Kijk eens naar deze tranentrekkende agitprop:
Nee. Het heeft te maken met maskers. Je kunt iemands gezicht dan niet zien. De schmink van een clown heeft hetzelfde effect.
Er zijn heel veel mensen bang van clowns en ik ben er een van.
http://www.panzerfaust.org/?p=5642
http://www.reuters.com/article/idUSL1582409620080116
Cliniclowns zijn -bij mijn weten- nooit onherkenbaar geschminkt.
Als mijn man een rode neus opzet en raar gaat doen vind ik hem ook eng. Ik vind clowns gewoon niet fijn en wil ze niet aan mijn bed. Dat mag toch wel?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Clown
Er bestaan mensen die een onberedeneerde angst voor clowns, of liever gezegd voor de Augusten, ontwikkelen. Dit noemt men coulrofobie:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Coulrofobie
Ja. Een zeer veel voorkomende fobie.
@JJ
Don’t You Want IT?
http://www.ijsselmeerziekenhuizen.nl/kinderafdeling/page.php?page=cliniclownouders
Hoe is het begonnen?
De oorsprong van het werk van de CliniClowns ligt in Amerika en kent twee grondleggers. Arts in opleiding Patch Adams vond eind jaren 60 dat er meer telt in de gezondheidszorg dan ziektebeelden en medicamenten alleen. Hij ontdekte dat je als clown patiënten beter kunt bereiken. Tegen de gevestigde orde in begaf hij zich meer en meer op het pad van alternatieve gezondheidszorg waarin de kwaliteit van het leven centraal staat. Patch Adams is met recht de medisch grondlegger van de CliniClowns. Midden jaren tachtig kwam clown Michael Christensen, de oprichter van het Big Apple Circus in New York, voor het eerst van zijn leven in een ziekenhuis doordat zijn broer ernstig ziek was. Hij kwam op het idee om kinderen in de ziekenhuizen afleiding te bieden van de dagelijkse klinische gang van zaken. Christensen moet dan ook gezien worden als de persoon die het clownen voor kinderen in een ziekenhuis heeft geïntroduceerd. Hij richtte voor zijn werkzaamheden de Clown Care Unit op. Deze speelt inmiddels in vele grote ziekenhuizen van Amerika. Zowel Patch Adams (lid van het comite van aanbeveling) als Michael Christensen (adviseur) zijn betrokken bij het werk van de CliniClowns in Nederland. Begin jaren negentig waaide het werk van de Clown Care Unit over naar Nederland.
Cliniclown in Nederland
In 1992 werd Stichting CliniClowns Nederland opgericht in samenwerking met Professor Voute, voormalig kinderoncoloog verbonden aan het AMC/ Emma Kinderziekenhuis in Amsterdam. Aanvankelijk richtte CliniClowns Nederland……
Bij het zien van dat filmpje begrijp ik niet waarom het nodig is je als clown uit te dossen. Het zingen aan het bed bij die mevrouw kan ook zonder rode neus. Dan komt het volgens mij ook veel beter over. Het gaat om de aandacht en wat vrolijkheid en dat hangt niet van een verkleedpartij af. Het gaat om mededogen en respect.
Mijn broer is vrijwilliger bij een verpleegtehuis. Na het overlijden van onze moeder is hij door blijven gaan met “zorgen”. Hij stelde vorige maand de vraag voor wie er eigenlijk een kerstdiner gehouden wordt. Sommige bejaarden raken helemaal van streek aan de gedekte tafel en het “anders” doen. Vaak wordt het door de bewoners niet als gezellig ervaren en heel stressvol. Eén mevrouw die hij altijd begeleid zit constant van de zenuwen op het toilet of doet het in haar broek.
Mijn broer wil de “feestdagen” altijd gauw achter zich laten. Kan hij tenminste weer echt gezellig doen.
Lachen (graag zelfs), moppen en anekdotes vertellen (humor in het algemeen), zingen en desnoods een dansje erbij. Allemaal prima. Maarrrrrrr TREK DAARBIJ GEEN RAAR PAK AAN EN/OF ZET EEN MOMBAKKES OP!!!! Duidelijk? Getverdegetver. Ziek of oud is niet hetzelfde als debiel! Sla mij maar over.
Als je ziek bent, dan wil je dat juist even niet zijn. Daarvoor zijn die clowns, stel ik zou ziek zijn, dan zou ik wel even willen lachen ja. 😉
Als de belevingswereld van demente bejaarden het uitgangspunt is, mag niet té snel iets als debiel benoemd worden.
Het is niet de bedoeling dat volwassenen die ‘kinds’ zijn geworden als een klein kind behandeld/benaderd worden, maar als ze b.v. behoefte hebben aan een pop, teddybeer of andere knuffel mag dat óók niet omdat het zó kinderachtig is?
Ik haat goede daden, hoe goed ze ook mogen bedoeld zijn. Goede daden zijn een erge vorm van egoisme want ze zijn vooral voor de personen die goede daden verrichten belangrijk. Kijk mij eens, ik ga later zeker in de hemel komen want ik ben een goed mens.
Laat je linkerhand niet weten wat je rechterhand doet, staat er geschreven. m.a.w. maak niet teveel ophef met je daden en “eigen lof stinkt”.
Als er kinderen en demente bejaarden graag een clown bij zich hebben, mij goed, maar kom er niet mee naar mij later want dan steek ik de boel in de fik.
@ Wilmazone
Heb er nog eens goed over nagedacht, maar laat mij desnoods maar zitten met mijn pop (of andere knuffel), dat is dan mijn belevingswereld (geworden), maar doe mij alsjeblieft in godsnaam geen Clinlclowns. Ik hoop echter dat mijn huisarts mijn standpunt goed begrepen heeft; ik wil beslist niet in een natte luier in een verpleeghuis mijn eindje afwachten. Dus nogmaals Cliniclowns; nee, nee en nog eens nee! Maar als anderen hier wel wel baat bij hebben en het wel “leuk” vinden, prima. Ieder z’n meug. Maar sla mij dus als-je-blieft over! Ik ga nu mijn wilsverklaring aanpassen/aanvullen. Cliniclowns bij/voor zieke kinderen is volgens mij een heel andere kwestie en juist/eerder een verbetering vergeleken met hoe het vroeger voor de kleintjes in ziekenhuizen was…….
Zo’n clown moet bij mij zeker niet onverwachts voor mijn bed staan. Je kan geen kant op. En iedereen kijkt of je wel lacht. Dat moet, want het is een clown.
Waarom zou zo’n speciale clown er alleen zijn om demente mensen aan het lachen te maken? Daar zijn die allesbehalve alléén maar voor bedoeld en er moet zowiezo niks. Een goede Cliniclown zou jullie niet eens komen lastig vallen of meteen vertrekken.
Voor mensen die hun korte termijn geheugen volledig kwijt zijn is alles, maar dan ook alles onverwacht.
Ze zijn ook in een mum van tijd vergeten dat er iets was en zelfs het nu gaat meestal grotendeels aan hen voorbij. Ze leven in een wereld waar de meesten van jullie geen voorstelling van hebben.
Ik heb veel angst gezien en ongerustheid. Er is engelengeduld en improvisatie nodig om gerust te stellen en desnoods 25 keer per uur hetzelfde te zeggen omdat de vraag/opmerking voor de dementerende elke keer nieuw is. De kunst is dan om zelf die 25e keer óók zo te antwoorden alsof het de 1e keer was.
Eeuwige roem is er -ook voor de Cliniclown- in dit wereldje niet te vinden, wel momenten van contact. Niets mooiers dan angst even uit ogen te zien verdwijnen en spanning te zien wegvallen om plaats te maken voor een glimlach en ff genieten van wat dan ook.
http://www.mijnvrienddeclown.nl/
Klik om toegang te krijgen tot leaflet3A.pdf
quote:
quote:
@Francky,
Met alle respect: dat vind ik echt complete onzin. Egoïsme betekent: alleen aan jezelf denken.
Ik jouw optiek ben je dus niet egoïstisch als je geen onderduikers opneemt; je bent niet egoïstisch als je een gewond dier gewoon op straat laat liggen omdat je anders te laat op je feestje komt. Vooral gewoon doorlopen als je narigheid of ellende ziet want je mocht je er eens blij van worden als je iemand helpt: dan ben je egoïstisch en dat moeten we niet hebben. Je ziet toch zelf ook wel dat dat niet klopt?
@ Wilma,
Mijn moeder heeft ook een knuffel, een beer. Ik snap heus wel dat voor veel mensen een clown heel leuk is. Alleen niet voor mij want ik vind ze mijn hele leven al eng. En ook niet voor mijn ouders. Er zijn heel veel mensen bij mijn ouders die helemaal nergens meer op reageren, behalve als je ze knuffelt of ze een huisdier laat aaien. Daarom namen we vaak onze andere hond mee – die nu overleden is. Veel mensen vonden het heel fijn om haar aan te halen en te knuffelen, ook mijn ouders.
Ik kan er niks aan doen maar ik vind clowns gewoon niet leuk.
Niemand hoeft van mij een clown leuk te vinden, maar ik vind het niet juist dat een speciaal opgeleide clown voor in de zorg zomaar wordt weggezet als iemand die ff leuk komt doen, niet zou weten waar mee bezig te zijn en het slechts voor zichzelf te doen. En nogmaals: zo’n clown is niet onherkenbaar geschminkt.
Dat een Cliniclown alleen geschikt zou zijn voor kinderen/kinderafdeling vind ik erg kort door de bocht.
Het ligt allemaal héél wat genuanceerder en ik ben van mening dat Cliniclowns óók in de ouderenzorg een niet te verwaarloosbare bijdrage kunnen leveren.
Niet voor iedereen en vooral geen moeten, maar mogen.
Ik begrijp trouwens ook niet waarom een mevrouw die zo van streek raakt over het hele kerstgebeuren, niet gewoon op haar kamer zou kunnen/mogen eten.
Waar ik gewerkt heb mochten bewoners zelf/hun naasten voor hen daar een keuze in maken.
Hetzelfde met uitstapjes e.a. speciale gebeurtenissen.
Nee dat snap ik ook niet.
Nog even geïnformeerd bij mijn broer betr. “verplichtig”. Geen verplichting maar als allen uit de huiskamer gaan wil iedereen. Niemand laat zich buitensluiten. De mensen willen niet graag alleen zijn, ook al hebben zij een eigen wereld.
Ik zag kortgeleden een documentaire waar een bejaarde dame een robot zeehondje koesterde. Het “beestje” huilde als zij hem niet vaak genoeg aaide. Andere bewoonsters vonden het maar niks. Iets van jaloersheid kwam ook om de hoek zetten. Maar zij trok zich er niks van aan. Als zij terug kwam op haar kamer en het “beestje” begroette haar was zij in de wolken. Zij was nog nooit zo gelukkig geweest herhaalde zij steeds weer. En dan de vergaderingen van deskundigen of zij het beestje moesten verbieden.
Maar mevrouw nam het beestje mee in haar rollator en liet zich niets verbieden.
@ marer:
Paro:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Paro_(robot)
uitzending?:
http://www.eenvandaag.nl/buitenland/32298/paro_helpt_bejaarden
hier direct
http://www.volkskrant.nl/archief_gratis/article549713.ece
Knuffel helpt herinneren
Ze lacht als je haar kietelt, spint als je haar aait en roept keihard ‘au’ als je haar slaat. Toch is Qiki geen kat, maar een kussen – speciaal ontworpen voor mensen met Alzheimer.
http://www.qiki.nl/qiki.htm
Qiki is een buddy die in je leven komt wanneer je Alzheimer hebt. Ze is ontworpen om je te helpen de dag te structureren en om je actief te houden. Ze probeert zich aan te passen aan jouw behoeften en zo gaat ze met jouw door het proces.
eindquote:
Wat een geweldige discussie, jammer dat ik ‘em nu pas opmerkt. Wilmamazone: I’m with you!
Nu eerst even eindje frisse lucht opsnuiven.
Sorry hoor dat ik niet van clowns houd.
JJ. Ik ook niet. Ik houd ook helemaal niet van een circus. Als kind vond ik dat ook al verschrikkelijk. Arme beesten en enge mensen.
En je kan er lang of kort over discussiëren. Ik vind een clown niet leuk en ook een circus niet en ook Frans Bauer niet. En ik hoop, als ik (nog) ouder wordt, niet vaak wordt opgescheept met clowns.
Alhoewel;
“Een clown brengt steeds vreugde aan, is het niet bij het komen dan bij het gaan”.
🙂
Ik mag graag een clown op de markt ballonetjes zien vouwen voor de kindertjes. Maar goed, wat betreft mijn persoonlijke voorkeur doet het er niet zoveel toe. Dat geldt natuurlijk ook voor Frank Smeets.
Het stuk van Smeets is echter zo’n ****** geriatrisch stuk bagger dat ik ril. Ja, dement zijn is in principe niet leuk, maar snoeihard beweren dat wat iemand er ‘vroeger’ van zou hebben gevonden als leidraad voor de ‘momentopname-levens’ van dementerenden vind ik nogal naïef en eigenlijk wat wereldvreemd.
Ik heb meer dan een herinnering aan dementerende mannen die met veel plezier met een pop communiceerden. En ook clowns aan een bed kunnen gewaardeerd worden. JUIST bij dementerenden lijkt me die persoonlijke benadering belangrijk. Smeets schets een karikatuur waarbij de nadruk ligt op verdwijning van de persoon. Ik kan me voorstellen dat Smeets daar angst voor heeft, maar dit gaat te ver.
Zo citeert Smeets bijvoorbeeld een clownsorganisatie die vermeld dat ze zich met name focussen op dementerende personen van graad 3 a 4; dat zijn zeker geen mensen die voldoen aan de willoze danwel semi-vegatatieve connotatie die dementie in het artikel van Smeets krijgt.
Ervaring in het omgaan met die mensen is een pre en een dergelijke specificaties zijn im grunde lovenswaardig, wat mij betreft. Al ben ik wel benieuwd welke schaal hier bedoeld wordt. Daar geeft Smeets geen bronnen voor.
En zo zijn er nog meer van de pareltjes te vinden. Bijvoorbeeld de bewering dat een dement iemand, waarvan bekend is dat er weinig (zichtbare) interactie met de omgeving is, z’n hoofd afwendt om ‘Nee tegen de vernedering’ te zeggen.
Beetje pretentieus allemaal van Smeets. Maar goed, geen clowns dus voor Smeets, dat is duidelijk.
Waarom zo’n heisa erover? Als je ziek bent wil je je wel even niet ziek voelen en dan wil je wel even lachen om helemaal niks.
Maar die clowns moeten ook wel weer gaan begrijpen dat ze niet bij iedereen even vrolijk kunnen gaan doen.
Ha die Barbiedumpedkenforme!
Had je niet een nóg langere naam kunnen kiezen? 😉 Vind je het goed als ik er Barb of Barbie van maak?
Als ik het goed begrijp ben je een teenager,een jongere in ieder geval, die doof is en o.a. gebarentaal kent.
Dan begrijp je m.i. dus als geen ander dat een Cliniclown vanalles kan laten zien/duidelijk maken zonder ook maar een woord te gebruiken.
Maar deze zin van jou begrijp ik niet helemaal:
Dat ‘ook wel weer gaan begrijpen’ betekent dat jij van mening bent dat ze het eerst/nu dus niet goed deden/doen en is dat ook daadwerkelijk zo?
Bij dit item gaat het over dementerende volwassenen en velen zijn blijkbaar van mening dat een Cliniclown té kinderachtig is en deze -meestal hoogbejaarden- dus gedebiliseerd/debiel benaderd worden.
Dementie is een verzamelnaam en de ziekte van Alzheimer is b.v. weer iets heel anders dan geheugenverlies door hersenbloeding of infarct.
Er is veel over geschreven, o.a. hier:
http://www.dementia.nl/
http://www.alzheimer-nederland.nl/content.jsp?objectid=6
Dementie is een van de verschrikkelijkste/moeilijkste aandoeningen die ik ken en ik heb velen -soms schrikbarend snel- achteruit zien gaan.
Ik heb vele naasten zien worstelen met het probleem dat b.v. vader/ moeder of opa/oma hen niet meer kent/herkent, maar dat dat andersom ook zo is/kan zijn ligt vaak véél moeilijker. Soms wordt het op geen enkele manier geaccepteerd en de dementerende dus ernstig tekort gedaan.
Het is nu eenmaal zo dat velen van hen zich steeds meer als een kind gaan gedragen en ze niet meer op volwassen gedag kunnen en mogen aangesproken worden. Uiteindelijk worden ze verzorgd als een baby tot de dood erop volgt.
Het enige dat telt is dat het leven van de ernstig dementerende zo aangenaam mogelijk verloopt en als ze rust vinden/plezier ervaren met een pop/knuffel/speeldoosje/het zingen van kinderliedjes of cliniclown ect., wie zijn wij dan om dat als té kinderachtig/debiliseren te beoordelen?
Deze mensen hoeven niet meer opgevoed worden.
Ik heb b.v. persoonlijk al eens een eng vreemd beest gevangen dat een hallucinerende mevrouw in de recreatiezaal de stuipen op het lijf joeg. Tegen het ‘beest’ gepraat en letterlijk door de hoofdingang naar buiten gezet en daarna hoorbaar voor die mevrouw geroepen dattie ervan zou lusten als ie het waagde om weer naar binnen te komen. De tranen van dankbaarheid liepen over haar wangen en nadat ik die weggeveegd had, genoot ze innig tevreden van haar -weer warm ingeschonken- koffie met een koekje.
Kinderachtig? Zal mij worst wezen en ik durf gerust de vraag van dit item:’Ik ben toch niet gek?’ te beantwoorden met:’Jawel hoor!’ Door al die afgestorven hersencellen gaan dementerenden regelmatig nog gekker dan gek doen. Dan is het voor alle betrokkenen zaak om dit niet gek te vinden en alle uitingen van waanzin te accepteren hoe moeilijk dat ook is. Eerder volwassen mensen verbaal of non-verbaal aanspreken op hun eigen niveau en ze toch in hun waarde laten is geen peuleschilletje, behalve voor o.a. Frans Smeets als beste stuurman aan wal.
Ik begrijp best wat je zegt wilmamazone. Zoals eerder gezegd ben ik een groot voorstander van humor in de zorg. Of dit nu om bejaarden, kinderen of kankerpatiënten gaat is mij om het even. (er is behoorlijk wat wetenschappelijk onderzoek naar gedaan maar het gaat mij even te ver om dat allemaal te behandelen).
Toch vraag ik mij af of het altijd in de vorm van een clown moet. Waarom niet een Charly Chaplin, Snip en Snap of een Laurel en Hardy als je dan toch al voor de verkleedpartijtjes gaat?
Het is allemaal zo voorspelbaar. Rode neus, schmink, flapschoenen en een verdraaid (meestal kinderlijk) stemmetje. Die clownsmaniertjes komen me zó de strot uit.
Vraag twee is de ethische vraag. Zijn dementerende bejaarden nog wel de mensen die ze eens waren? Daar zijn we het denk ik allemaal wel over eens. Dat zijn ze niet. Ze hebben (opeens) een heel ander referentiekader en belevingswereld.
Nu ga ik even chargeren.
De demente oudere heeft(om wat voor reden dan ook)zijn zinnen gezet op het bijwonen van de kerkdienst. Bij volle verstand was deze bejaarde fél antikerkelijk. Clowns waren het. Wat dan? Gewoon bijschuiven?
@Bram zegt:
De demente oudere wil het liefste dat de verpleegkundige de hele dag aan zijn piemel zit. Kijk hem eens gelukzalig lachen tijdens het wassen. Vind ie humor! Eén keer per dag even tijd voor inruimen?
Veel persoonlijker kan het niet worden Bram. Ik neem aan dat jij opgegeven mag worden als vrijwilliger?
Het is mijn ervaring dat personeel in een verzorgingshuis/ziekenhuis moet beschikken over een gezonde dosis humor. Anders hou je het gewoon niet vol. Ze zouden m.i. dat geld wat aan die clowns wordt besteed veel beter kunnen besteden aan het opleiden en trainen van het personeel voor wat dit betreft. Zeker bij artsen valt hier een wereld te winnen.
Ergo. Humor? Doen! Maar waarom die clowns?
Precies! Dat vind ik nu ook; waarom die clowns? En het is volgens mij ook appels en peren vergelijken als je “meegaat” in dingen die dementerende soms waarnemen, zoals een “beest” voor ze vangen en buitenzetten en de Clinclinclowns er dan maar bijroepen. Dat had die mevrouw denk ik ook totaal niet geholpen om van haar angst af te komen.
Wilmamazone, volgens mij heeft hier ook niemand gepleit voor totaal afschaffen van alle Cliniclowns, maar gezegd dat zij ze ZELF niet hoeven/willen. En ze ook niet op alle plaatsen “gewenst” zijn; zoals bij verder “normale” zieke volwassenen in een ziekenhuis. Beperk het daar tot de kinderafdeling alstublieft.
Er valt bij artsen en verplegend personeel inderdaad nog heel wat te winnen wat humor betreft, maar een Cliniclown kan nét door het uiterlijk/attributen een -voor iedereen herkenbare- rol spelen en heeft m.i. daardoor toegevoegde waarde omdat er zoveel meer mogelijk en eigenlijk niets te gek is.
Door dat bepaalde – voor een clown in de zorg zéér eenvoudige- uniform en uiterlijk hoeft niemand zich af te vragen wie deze persoon is of wat hij/zij komt doen. Alle mogelijke emoties kunnen aan bod komen, dus niet slechts de lol en de lach.
Een clown kan vanallerhande ‘rare’ dingen doen zonder dat iemand daar vreemd van opkijkt. Die kan ook zonder woorden een hele act opvoeren.
Vele beroepen zijn herkenbaar aan de werkkleding, dus wat is het probleem?
Charly Chaplin o.a. kan een keer leuk zijn, maar vind ik dus te beperkt omdat die maar een soort clown/uiterlijk laat zien met een bepaald loopje.
Dit item gaat over Cliniclowns bij dementerende ouderen, dus in zorgcentra en verpleeghuizen. Ik heb het er niet over dat ze dus maar overal en bij iedereen ingezet moeten/mogen worden, zelfs in die tehuizen niet. Moet er niet aan denken als ik nu zelf in het ziekenhuis zou liggen, maar ongevraagd een priester e.d. aan mijn bed net zo goed niet.
Ook op een kinderafdeling zal er met aandacht en zorgvuldigheid mee omgesprongen moeten worden, want kinderen hoeft niets door de strot geduwd te worden omdat anderen het zo leuk lijkt.
Verdraaide kinderlijke stemmetjes zijn nergens voor nodig. Die vind ik tegen kinderen trouwens ook een verschrikking. Een Cliniclown hoort m.i. geen flapschoenen aan te hebben, onherkenbaar geschminkt te zijn en onnatuurlijke stemmetjes te gebruiken.
Voor zover ik weet doen ze dat ook niet.
Het is eigenlijk een giller van jewelste, maar voor een clown in de zorg geldt voor mij:’Doe maar zo gewoon mogelijk, dan doe je al gek genoeg.’
Ik vind het maar lastig om met woorden uit te drukken wat ik precies bedoel.
@ wilmamazone:
LOL. We hebben het hier over dementerende bejaarden/ouderen.
Het gaat m.i. om een (humoristische) aansluiting die gemaakt moet worden. Het lijkt mij namelijk zo vreselijk dat ik indien ik in zo’n omstandigheid verkeer in één van mijn ‘heldere’ momenten zo’n clown ‘herken’ en dat dan mijn ‘moment’ vervuild is met het besef dat ik werkelijk debiel ben of ‘behandeld’ wordt.
Wat dat betreft kan ik een heel end met Smeets meegaan. De vernedering! Een accident waiting to happen. Vergelijk de vork van Smeets.
Het voordeel bij het nadeel is dat ik het natuurlijk heel snel vergeten ben. Elke dag nieuwe vrienden maken en de paaseieren op dezelfde plek kunnen verstoppen.
De clown is een archetype dat in het geheugen van dementerenden nog lang aanwezig blijft en voor de meesten gelukkig niet beangstigend is, integendeel.
En op een eventueel helder moment b.v. de pop/de beer/bewegende zeehond/pratend kussen of tuitbeker e.d. herkennen en even het waarom beseffen is niet venederend?
Dan kan dus bijna alles geschrapt worden.
Ik vind dit een heel lastig onderwerp. Persoonlijk zeg ik zelf nee tegen Cliniclowns, maar dat komt omdat ik ze niet mee hoop te gaan maken.
Er komt weer een hele boel van hoe het bij mijn vader was/ging naar boven; dat was wel geen “echte” dementie, maar een tumor/trauma in de hersenen, maar er waren toch veel vergelijkingen met iemand die aan dementie lijdt. Ik hoop nooit in een verpleeghuis te eindigen, maar net als mijn vader voor die tijd zelf te kunnen beslissen dat het klaar is……..
Alleen gaat dat ook gebeuren? Zal ik dan nog dezelfde huisarts hebben die weet wat ik bedoel en wil. En zal er naar me geluisterd worden? Ik weet heel goed wat ik (nu) wil, maar ga ik tegen die tijd mijn grenzen niet toch verleggen, terugkrabbelen? Kan ik het (dan nog) overtuigend (genoeg) kenbaar maken?
Mijn vader bezat zo veel humor dat hij voordat de euthanasie ging plaatsvinden hij zijn nieuwe creditcard – die net die ochtend met de post was gearriveerd – vast wilde houden toen de spuit er in ging……. “omdat, zei hij met een vette knipoog naar ons, hij die misschien wel eens nodig kon hebben om “binnen” komen…..” Maar ik weet heel zeker dat hij Cliniclowns een trap onder hun hol gegeven zou hebben. En ik hoop ze dus zelf ook niet mee te gaan maken.
Maar dit is heel persoonlijk. En dat is nu……. Cliniclowns mogen van best, maar dan wel voor anderen. Niet voor mij alsjeblieft. Ik ben niet bang voor ze, maar vind ze niet leuk!
@wilmamazone:
Een verpleegster of een dokter is ook een archetype. Laurel en Hardy ook. Het gaat hier niet om archetypes imho. Het gaat hier om humor. Hoe je het verpakt is de vraag. Een ‘feest van herkenning’ hangt niet alleen met archetypes tezamen. Meer met een algemene humorerkenning. Daar hoef je geen pakkie voor aan te trekken.
Kan jij trouwens staven dat het voor ‘de meesten’ niet beangstigend is? Ik denk het niet. Staven m.b.t. dementerende ouderen is een lastig karwei. Vergeten en zo. Zie mijn vorige post. Psychogeriatrische onderzoeken….say no more.
Om het even wat deze groep harder laat tikken. De vorm is niet het belangrijkste. Daarom snap ik de fixatie voor de clowns niet.
Robotknuffels werken misschien even goed.
Als we het er dan toch over hebben…Waarom is er trouwens een verbod op echte huisdieren in een verzorgingshuis? Hygiëne? En iedereen maar met z’n vuile poten aan die robot zitten en zijn griepvirussen er in niezen?
In mijn hometown hebben ze niet ver van mij een creche aan een bejaardenhuis verbonden. De tuinen grenzen aan elkaar. Je moet eens zien hoeveel ouwetjes er in de zomer, tijdens de pauzes van de creche, buiten zitten te genieten. Spitsuur!
Ze hebben er wel een hek tussen geplaatst. Dat dan weer wel.
Ik zie gewoon dat hele clowngedoe niet. Er is zoveel meer.
@ Cryptocheilus:
Je zegt dat een dementerende het liefst de hele dag aan z’n piemel zit of dit laat doen.
Dat kan, alhoewel je enigszins voorbij lijkt te gaan aan het
overzochtoverschot aan vrouwen op de gemiddelde PG afdeling.En je snijdt een belangrijk punt aan; sex bij ouderen. Ook dementerenden hebben daar, net als gewonen mensen behoefte aan. En daar hebben we tegenwoordig ook gespecialiseerde prostituees voor.
Dus ja: lijkt me goed plan. Alleen niet voor vrijwilligers, maar meer aandacht voor deze kwestie lijkt me op z’n plek.
Ander punt:
Iemand de cliniclowns door z’n strot drukken is van een heel ander laken een pak en natuurlijk absurd. Dat geldt ook voor de kinderlijke stemmetjes bij dementerenden: dat is ronduit schadelijk en verwerpelijk.
overzocht = overschot. Ik typ als een analfabeet de laatste tijd.
Bram en Wilma,
Toen ik aan dit onderwerp begon twijfelde ik omdat ik natuurlijk niets van het onderwerp weet.
Dus ik heb heel simpel oude mensen in mijn leefomgeving gevraagd of indien ze ooit in een dergelijke wilsonbekwame situatie zouden komen een clown aan hun bed wilden. Ook als ze hier in die staat dan positief op zouden reageren. Allen vonden het een pervers idee. Bij doorvragen kwam het erop neer dat ze het vernederend vonden naar het leven dat ze geleden hadden.
En dat zeggen de meeste mensen hier ook. Ik wil het niet. Vervolgens wordt je wilsonbekwaam en dan loop je alsnog het risico een clown aan je bed te krijgen.
En die filmpjes van cliniclowns neem ik niet serieus. De slager die zijn eigen vlees keurt,
Er wordt altijd gezegd dat de clowns bejaarden die dat niet willen ontzien. Maar hoe weet je dat ?? En de reclamefilmpjes te zien, heb ik niet het gevoel dat de clowns de afzonderlijke mensen gevraagd hebben of ze door de publieke verpleegruimte mochten springen. Ik zou heel benieuwd zijn naar het beeldmateriaal dat ze niet gebruikt hebben.
Trouwens dat je het lef hebt om de foto,s van bedlederige mensen te gebruiken voor eigen propaganda zegt natuurlijk al heel veel over hoe de organisaties zichzelf zien.
Crypto zegt:’ Er is zoveel meer.’
Ik denk dat in de huidige tijd van bezuinigingen überhaupt niemand bang hoeft te zijn voor een overdaad aan extra activiteiten. Als we niet oppassen krijgen onze hulpbehoevende ouderen alleen nog -geheel uitgeklede- basiszorg, die al letterlijk op de minuut uitgevoerd moet worden met een minimum aan verplegend/verzorgend personeel.
Het is ook erg kort door de bocht om alles te centraliseren rond Cliniclowns; in een zorgcentrum gaan ze óók niet elke dag zitten kienen, want er is meer.
Als ik nu mijn moeder van 84 en mijn vader van 87 -die nog zelfstandig in een seniorenflat wonen- zou vragen wat ze van kienen vinden als ze toch in een zorgcentrum terecht zouden komen, weet ik zeker dat ze dat niet zouden willen. Ze hoeven ook niet met de bus naar een optreden van Frans Bauer en al hélemaal niet met een lichtje in de handen.
Maar goed, dit onderwerp gaat in feite over debiliseren van wilsonbekwame ouderen in diverse stadia en nog bekwame ouderen zelf/buitenstaanders/de beste stuurlui aan wal ect. hebben daar een mening over. Al deze mensen zouden eens een paar weken moeten meedraaien om in de dagelijkse praktijk te ervaren hoe ‘gemakkelijk’ het allemaal is en daarna zou ik dan nog eens een boompje willen opzetten over de diverse in en outs.
De problematiek rond dementerenden moet je voelen, ervaren en dan vooral óók je eigen rol/houding.
Ik heb behoorlijk veel naasten meegemaakt die bleven weigeren om met beide benen op de grond te gaan staan. Met hun vader en/of moeder was het allemaal niet zo erg en mogelijkheden/hulpmiddelen worden dan zo lang mogelijk afgeslagen.
Het ideale zorgcentrum/verpleeghuis bestaat niet en ik zou héél wat verbeterpunten kunnen benoemen. Jammer genoeg worden vele beslissingen in de zorg genomen door management dat geen enkele feeling heeft met de werkvloer en daar ook niet naar vraagt. Papier is èrrug geduldig.
Crypto zegt:
En wie zou een pakweg 2 á 3 jarige peuter het 1e herkennen: Chaplin, Laurel en Hardy, Snip en Snap of een Pipofiguur in welke uitvoering dan ook?
Hoe zou het dan zijn met een dementerende die nog maar het verstand/de belevingswereld heeft van een peuter?
Vervolgens mag de Sinterklaasmiddag dus óók afgeschaft worden, want dat is toch een onnozele verkleedpartij. ’s Avonds een schoen of pantoffel voor de deur van de kamer zetten/laten zetten is té kinderachtig voor woorden.
Afschaffen die carnavalsmiddagen in het zuiden, waarbij de nodige ouwetjes het gadsamme zelf presteren om zich te (laten) verkleden en/of te schminken en het zowat in hun broek/luier doen van het lachen als ze Jan en Alleman voor de 10e keer vragen:’Doe kins mich neet hè? (Je kent me niet hè?) Tuurlijk zeg je dan meteen:’Ik zie best wel dat u mevr. Jansen bent hoor!’ Geen flauwekul.
Met de carnaval zowiezo de hoofdingang op slot, want al die verklede kinderen en kleinkinderen op bezoek of het onverwachte binnenvallen van een zaat hermenieke(dweilorkest), die -als je pech hebt allemaal verkleed zijn als clown- is te zot voor woorden.
Het verplegend personeel loopt die dagen ook wel met een hoedje of rode neus op of met rare sokken aan.
Afschaffen die handel, net als met de kerst die glittertjes in haar en/of gezicht en een kerstslinger om de nek bij verpleegkundigen en andersoortig werkvolk. Rond de Pasen een paar hazenoren op iemands kop of mensen van activiteitenbegeleiding zelfs met een heel hazenpak aan is dieptreurig. Het moest niet mogen!
Geen poppenkast met Jan Klaasen of ander poppenspel, want er valt op zovéél andere manieren wat te bedenken dat niet kinderachtig is/gevonden wordt.
‘Waar is het kind in jezelf gebleven dan?’ vraag ik me af.
Tuurlijk moet een zorgcentrum geen kleuterschool worden, maar wat precies is té kinderachtig of debiel/debiliseren? Dat pas je m.i. aan aan de behoeften van degene die zorg nodig heeft en niet aan wat je denkt/meent/veronderstelt dat ze nodig hebben vanuit jouw eigen belevingswereld/vooroordelen.
@ Wilmamazone
In je laatste zin spreek je nu precies uit waar het allemaal volgens mij precies om draait:
Dat pas je m.i. aan aan de behoeften van degene die zorg nodig heeft en niet aan wat je denkt/meent/veronderstelt dat ze nodig hebben vanuit jouw eigen belevingswereld/vooroordelen.”
Dus m.a.w. woorden: iedereen moet/mag zelf bepalen of hij/zij wel of niet Cliniclowns leuk vindt. En je zult volgens mij dan dus ook een “nee” moeten accepteren/respecteren.
Goedemorgen meneer Smeets,
U hebt achter het filter gehangen en ik zie uw bericht nu pas.
De kern van de zaak is m.i. dat vanalles vernederend wordt gevonden in relatie met het volwassen leven dat iemand geleid heeft.
Ik had al aangegeven dat dementie voor niemand van de betrokkenen een peuleschilletje is, maar het bestaat en ja het is mensonterend om uiteindelijk vaak als grote baby dood te gaan.
Wat het langste blijft bestaan/eigenlijk tot het eind is het muzikale geheugen, dus de gevoeligheid voor klanken. Dat kan o.a. een geruststellende stem zijn, dus niet slechts het een of andere muziekje.
Maar weer de vraag wat debiliseren is.
Toch maar niet zachtjes b.v. ‘Slaap kindje slaap’ zingen na het ’s avonds omdoen van een schone luier? Hij gaat er wel innig tevreden door slapen, maar ja voor b.v. een eerdere directeur van een groot bedrijf uiteraard ongepast.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat je niet kunt blijven refereren aan wat iemand was, maar steeds moet kijken naar/rekening houden met wat iemand wordt. Dat is heel verschillend en wat voor de een goed is hoeft het voor de ander niet te zijn. Het kan voor de persoon zelf per dag/tijdens de dag verschillen.
Het gaat vooral om aanvoelen/invoelen per moment en daar binnen de -vaak beperkte mogelijkheden- zo goed als mogelijk wat mee doen.
Een op een zorg zou het ideale zijn, maar intussen moeten de zorgcentra/verpleeghuizen roeien met de riemen die ze hebben/mogen hebben, want overal hangt een kostenplaatje aan vast.
Wilma,
Ik refereer niet aan wat iemand was, ik referaar aan wat iemand aangeeft bij wilsbekwaamheid. Wie zijn de clowns dan om te bepalen dat ze hier overheen mogen stappen. En het is juist de discussie omtrent wilsbekwaamheid die niet gevoerd wordt. Je komt het woord niet eens tegen op de clownssites. Het gaat slechts over hoe geweldig hun eigen werk is.
En ik snap de moeilijkheid bij verzorging. Maar daar zijn betere technieken voor. Een verpleegster die in de intimiteit die verpleging uiteindelijk is, een slaapliedje zing, daar zullen weinigen een probleem mee hebben. Dat is van een heel ander kaliber dan een clown.
Carla zegt:
Cliniclowns doen niet zomaar wat op eigen houtje. Er is altijd eerst overleg met activiteitenbegeleiding en/of afdeling die hun pappenheimers echt wel kennen/weten in te schatten.
Verder weet jij niet van jezelf of andere naasten wat je/ze nog allemaal leuk gaan vinden als het dementieproces gaande is. Daar zou je de mond makkelijk van open kunnen vallen.
Ik zou het b.v. ook moeten accepteren dat mijn moeder wèl opeens elke week wil gaan kienen in de recreatiezaal, al of niet met hulp of dat mijn vader -in een onbewaakt ogenblik- zijn eigen keutels opeet en/of alles onder de stront smeert.
Het gaat dus erover wat je wel of niet zou willen/alvast invullen als je nog wilsbekwaam bent.
Bij dementie heb je wat dat betreft niet veel te willen en als de Cliniclown voor ouderen al moet worden opgedoekt, blijft er nog een hele waslijst aan volwassen-mensonwaardigheden over.
Er wordt al zoveel mogelijk rekening gehouden me de individuele behoeften/de privacy van dementerenden, maar als zelfs een Cliniclown stelselmatig uit de juiste context gerukt wordt op basis waarvan eigenlijk?!
Dan maar meteen DE stok in het hoenderhok/de verlossende spuit in het spotlicht.
http://www.alzheimermisbruik.nl/Nieuws%2017%20augustus%2009%20wasmijnvadermaareenhond.html
Was mijn vader maar een hond
“U moet er rekening mee houden dat er binnen afzienbare tijd een moment komt, waarop u voor de afweging komt te staan of verdere behandeling nog wel zinvol is. Veel mensen besluiten eerder te laat dat het genoeg is, dan te vroeg.”
De woorden van de dierenarts klonken wellicht cryptisch en wollig, voor mij als hondenbaasje was deze boodschap kraakhelder. Mijn hond is dertien.
Ze is, ondanks de artrose waar ze al jaren mee moet leven, al ouder geworden dan de gemiddelde leeftijd van haar ras. Mijn hond kwakkelt, is niet meer zo snel, heeft een verminderde eetlust en zakt af en toe spontaan door de achterpoten. Ze is begonnen aan haar laatste hoofdstuk. Dat moeten we zo prettig mogelijk voor haar maken. Als we de indruk krijgen dat ze lijdt – en dat dat alleen maar uitzichtlozer en ondraaglijker wordt – dan zullen we haar van de pijn moeten bevrijden. Gelukkig is dat moment nog niet aangebroken.
Maar het komt naderbij, onherroepelijk.
quote:
Mijn moeder smeert zich ook onder de stront, doet ze regelmatig. Haar nagels worden extra geboend maar soms doen wij het ook, omdat we dan twijfelen of er pindakaas onder haar nagels zit of je weet wel. Ze wordt graag aangehaald dus doen we dat. Ze had ook een beer maar die was ineens weg, dus daar gaan we achteraan. Wat mijn moeder wel of niet leuk vindt merk je doordat ze lacht, of gaat jammeren en huilen als ze het niet leuk vindt. Praten kan ze nauwelijks meer, komt mogelijk door haar herseninfarct. De clown vond ze overduidelijk niet leuk dus dat hoeft dan niet van ons.
Mijn vader weet echt niet meer wie we zijn. Dat het nooit dinsdag moet zijn weet hij nog wel, maar dat is zo ongeveer het enige. Hij snoept graag dus nemen we lekkere dingen mee. Geldt ook voor mijn moeder trouwens. Hij vouwt graag dus hebben we vouwblaadje voor hem gekocht. Hij kleurt graag dus heeft hij kleurboeken en kleurpotloden. Ook hij vond de clown niet leuk, dus hebben we de clown weggestuurd. Hij houdt heel erg van dieren, vooral honden, dus nemen we regelmatig de honden mee. Laatst was er poppenkast maar dat vond hij ook niet leuk. Jan Klaassen en Katrijn hadden ruzie en daar kon hij niet tegen.
Sinterklaas is ook geweest. Mijn moeder kreeg chocola en dat is ze meteen gaan opeten. Sinterklaas werd verder geen blik waardig gekeurd. Toen Sinterklaas bij mijn vader op de afdeling kwam zei hij in een moment van helderheid: nou, die is goed verkeerd! Daar moest iedereen erg om lachen, inclusief hijzelf.
Wij zitten nergens mee wat onze ouders betreft. We hebben er verdriet van dat ze zo achteruit gegaan zijn maar er is geen sprake van dat we dat – of hen – niet accepteren zoals ze zijn. Wij vinden alles best waar zij blij van worden maar als ze iets niet leuk vinden of er bang van zijn hoeft het van ons niet.
Het is een zwaktebod om iets te legitimeren met als argument dat er nog wel “ergere” dingen zijn. Dan kun je alles wel rechtbreien.
Maar serieus. Denk je nu werkelijk dat die mensen op die filmpjes (en dat zijn ook nog de beste filmpjes) iets gevraagd is of er een clown voorbij mag komen. Natuurlijk vindt er een hoop overleg plaats, vooraf en achteraf. Dat is niet het punt.
Ga nu eens heel simpel in op het feit dat mensen die bij wilsbekwaamheid zeggen geen clown aan bed te willen, ineens bij wilonbekwaamheid dit alsnog voorgeschoteld krijgen.
En ga eens in op de filmpjes. Vind je het normaal dat iemand die een heel leven achter de rug heeft op een dergelijke manier voor een propagandafilmpje gebruikt wordt..
Als iemand dit met mijn pa deed, is zou hem werkelijk zijn clownsneus door zijn anus trappen.
@Frans Smeets
Er komt niet zomaar een stel Cliniclowns een zorgcentrum binnen.
Er mag niet zomaar, zonder toestemming dus, gefilmd/gefotografeerd worden.
Er wordt mensen die wilsonbekwaam zijn niet zomaar wat voorgeschoteld ect. ect..
Die hebben allemaal een curator,vaak een van de kinderen, en er gebeurt niet veel zonder hun toestemming. Zelfs niet altijd als iets veel beter voor de cliënt zou zijn.
Geen idee waar jij al deze vooroordelen/voor jou vaststaande feiten vandaan haalt, maar ik vind ze behoorlijk in de richting van smaad en laster gaan wat de Cliniclowns èn de betrokken mensen in de zorgcentra/verpleeghuizen zelf betreft.
Blijkbaar wordt er in jouw visie maar wat aangeklooid in zorgcentra en als je er zo’n probleem mee hebt wat je eigen vader betreft, laat je GEEN CLOWNS maar met grote letters voor op zijn dossier zetten en voor alle zekerheid nog een bordje op de deur van zijn kamer. Probleem opgelost.
http://www.kiesbeter.nl/patientenrechten/bereikbaarheid-en-organisatie-van-de-zorg/hoe-zit-het-met-mijn-privacy/
Hoe zit het met mijn privacy?
Hoe gaan zorgverleners om met informatie over u? Hoe gaan ze om met uw lichaam en uw spullen? Is de kamer zo ingericht dat anderen u niet kunnen zien? Dit heeft allemaal te maken met privacy.
quote:
Hoe moet men omgaan met mijn lichaam en spullen?
U heeft op verschillende manieren recht op privacy. Heeft u bijvoorbeeld een gesprek met een arts? Dan mag u vragen of anderen de kamer willen verlaten. En wordt u gewassen of onderzocht? Dan moeten anderen niet mee kunnen kijken. Ook mogen zorgverleners niet zo maar aan uw spullen komen. En ze mogen u niet langer aanraken dan nodig is. Mensen mogen niet zonder het te vragen een foto of film van u maken.
Voor de patienten komt er wel zomaar een horde clowns binnenvallen. Zie filmpje van de clowns zelf.
Waarom gaat u nu niet in op de wilsonbekwaamheid van de patient? Gewoon letterlijk antwoord op de vraag waar een clown het recht vandaan haalt om bij mensen op bezoek te gaan waar je niet van weet of ze dit niet zouden verafschuwen bij wilsbekwaamheid. Zoals in mijn mini-enquete.
Het leven zit vol protocollen en richtlijnen. Uiteindelijk valt alles bij menselijke verhoudingen. In NL heb je alleen al 1 miljoen stichtingen om anderen mensen te helpen. Zelden heb ik daar zoveel geldwolven, profiteurs en mensenmisbruikers gezien. Op papier klopt het allemaal, in de filmpjes worden nooit fouten gemaakt en iedereen is goed.
Lees die motivatie eens van die clowns. Het gaat uiteindelijk alleen om hun eigen zingeving van iets goed doen. En 30.000 Eurootjes voor een workshop van 22 dagen??? Ring ring..
En als je niet toevallig een potig familielid met wat eigenwaarde hebt, dan ben je dus de klos.
En al geeft de curator toestemming. So what. Als je het ethisch besef van een garnaal hebt, dan laat je dit soort alzheimerporno.
En ik heb niet zoveel op met argumentatie van curatoren, familie, activiteitenbegeleider. Het gaat om normale menselijke processen.
Zelf heb ik ervaring met familie die in samenwerking met curator en notaris een demente een verandering in erfenis hebben laten tekenen. Het verpleegtehuis keer ernaar en zweeg.
Het is intussen goed met je meneer Smeets!
Als je van plan bent om op deze toon verder te gaan, geef je mijn portie maar aan Fikkie.
Je begon hier je 1e bericht met:
Dat klopt nog steeds als een zwerende vinger, dat je dus niets van het onderwerp weet. Dat is op zich niet erg, maar wat ik jou kwalijk neem is dat je er ook verder niets over WILT weten.
Jouw laatse argument slaat al hélemaal nergens op.
Iets anders mogen ze in zo’n situatie dan ook niet.
Kun je als besluit nog even lekker over je nek heen gaan:
http://www.tvvonline.nl/weblog/item.php?id=61
Er wordt in onze instelling veel aandacht besteed aan verschillende activiteiten voor de bewoners. Ze zijn altijd enthousiast en kijken er naar uit. Onze ouderen genieten bijvoorbeeld van muzikanten, die met regelmaat optreden. Natuurlijk is zo’n muziekuitvoering niet zo geschikt voor dementerenden. Het stilzitten en alleen maar luisteren is bijna niet op te brengen voor hen.
Maar er is een alternatief en wie kent ze niet: de cliniclowns. Het nut van de cliniclowns heeft zich allang bewezen voor zieke kinderen. In verschillende landen treden ze op in ziekenhuizen, maar ook in verpleeg- en verzorgingshuizen is de cliniclown vooral populair bij demente ouderen. In Nederland wordt volgens mij nog niet zoveel gebruik gemaakt van cliniclowns in verpleeghuizen en verzorgingshuizen. Het zou een goed idee zijn om het een keer te proberen. Misschien dat er al ervaringen van collega’s bekend zijn?
In een comment:
@ Smeets beste Frans,
Ik denk dat je hier toch een beetje kort door de bocht gaat. Wilsonbekwaam is niet iets wat zwart of wit, wel of niet is. Er zijn zo vele grijstonen die bovendien moeilijk in te schatten zijn.
Het kan zijn dat je de clowns nu afschuwelijk vindt. Soit. Dat wil niet zeggen dat als je geestelijk ‘achteruit’ gegaan bent dat je nog steeds zo over de zaken denkt dan in je ‘betere’ perioden. Ik kan me heel goed voorstellen dat je kirt van plezier als dan de clowns binnenstappen en huilt als een kind als ze weer weg gaan.
Misschien ben jij op dat moment wel de klos met je potig familielid (waarom deze zo nodig potig moet zijn ontgaat mij ook even, maar dit terzijde).
Je hoeft overigens niet eens oud te worden daarvoor. Kijk maar eens naar mensen die op een of andere manier een hersenbeschadiging krijgen. Je hele persoonlijkheid kan (min of meer) veranderen. Lees eens iets van Oliver Sacks zou ik zeggen.
Je begint ook over de prijs van een workshop clownen. Weet je dat hier een hele wetenschap achter zit? Compleet met studies en onderzoek? Ze clownen niet zo maar wat Smeets. Dus zo vrijblijvend is het niet.
Ik zie er niets verkeerds in dat mensen in hun leven aan eigen zingeving en altruïsme doen. Heb jij daar wat tegen? Wat dan? Deze mensen te omschrijven als geldwolven, profiteurs en mensenmisbruikers gaat wat mij betreft veel te ver.
Als je je eigen redeneertrant door zou zetten Smeets dan mag je blij zijn dat er zoveel mensen met een beetje EQ in de gezondheidszorg werken. Zonder de menselijke maat sluiten ze Smeets, als hij dan al onverhoopt min of meer vegetatief wordt, gewoon op in de isoleer met Bassie of geven ze hem een pilletje van Drion.
Een beetje nuance zou je beter staan Smeets. Provoceren is te makkelijk in dezen.
http://www.alzheimer-nederland.nl/content.jsp?objectid=5964
Juridisch / financieel21 juli 2009
Dementie brengt veel problemen met zich mee. Niet alleen de verzorging is zwaar, maar u wordt ook geconfronteerd met juridische en financiele problemen. Hier vindt u het antwoord op enkele veel gestelde vragen.
Veel gestelde vragen:
•Wat is wilsbekwaamheid?
•Wat moet ik bij de notaris regelen?
•Wat is een volmacht?
•Kan een huiseigenaar met dementie zijn huis verkopen?
•Wat is onderbewindstelling?
•Wat is het verschil tussen een contactpersoon en een mentor?
•Is toestemming van de dementerende nodig voor opname in een verpleeghuis?
•Moet ik een eigen bijdrage AWBZ betalen?
•Wat is een wilsverklaring?
•Wat kunt u doen aan verkopers aan deur of telefoon?
•Is er specifieke rechtsbescherming nodig voor jong dementerenden?
•Mag iemand met dementie nog autorijden?
http://www.agw-notarissen.nl/page.php?id=372
Notaris krijgt hulpmiddel voor beoordeling wilsbekwaamheid
Den Haag, mei 2006 –
http://www.notaris.nl/page.asp?id=878
D. Conclusie
http://www.loc.nl/loc/p900370/vv/thema-s-uit-de-praktijk/wilsonbekwaamheid
Wilsonbekwaamheid, mentor- en bewindvoerderschap
Wilsonbekwaamheid
Wat is wilsonbekwaam? Wanneer is iemand wilsonbekwaam? Wie behartigt de belangen van iemand die wilsonbekwaam is?
Duidelijke informatie over wilsonbekwaamheid is te vinden in de zogenaamde ‘cliëntbrief’ die hoort bij een handreiking voor verpleeghuisartsen over dit onderwerp. Aan de hand van tien vragen kan de verpleeghuisarts of andere hulpverlener heldere uitleg geven. Deze uitleg kan echter ook heel goed gelezen, begrepen en gebruikt worden door cliënten (of hun naasten).
U kunt de cliëntbrief opgemaakt downloaden of in tekstversie.
http://www.refdag.nl/artikel/1373891/Zoek+bij+dementie+naar+zingeving.html
Zoek bij dementie naar zingeving
De Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) vindt dat artsen bij beginnende dementie verzoeken om euthanasie eerder moeten inwilligen (RD van woensdag). Dr. R. Seldenrijk ziet het juist als een cruciale uitdaging om bij dementie betrokken zorg, liefdevolle aandacht en zinervaring te ontwikkelen.
quote:
@Wilmamazone
En wij hier maar hakketakken over het onderwerp “Ik ben toch niet gek?” (Cliniclowns, dementie en wilsbekwaamheid, enz.) en dan kom ik bij Bram Hengeveld uit april dit jaar ook dit nog eens tegen (om de zaak nog ingewikkelder te maken?):
delier en dementie: houd ze uit elkaar. Maar hoe?
http://geriatricare.wordpress.com/2009/04/22/delier-en-dementie-houd-ze-uit-elkaar-maar-hoe/
Heel interessant stuk Bram.
Daarnaast is dus ook niet alle dementie een pot nat:
http://www.alzheimer-nederland.nl/content.jsp?objectid=2101
Vormen van dementie
Dementie is een ziektebeeld dat zich kenmerkt door een geleidelijke achteruitgang van het geestelijk functioneren. Het begrip ‘dementie’ zegt niets over de ziekte of aandoening die de oorzaak hiervan is. U kunt het vergelijken met bijvoorbeeld bronchitis: bronchitis kan een hoestbui veroorzaken, maar niet iedere hoestaanval wordt veroorzaakt door bronchitis.
Bij 60 tot 70% van de mensen met dementie is de ziekte van Alzheimer oorzaak van de verschijnselen. De ziekte van Alzheimer is een aandoening in de hersenen, waarbij geleidelijk steeds meer hersencellen verloren gaan. De oorzaak van de ziekte van Alzheimer is nog niet bekend. Bij ongeveer 15% van mensen met dementie zijn de verschijnselen het gevolg van stoornissen in de doorbloeding van de hersenen. Dit heet vasculaire dementie en zo zijn er nog tal van andere oorzaken mogelijk.
•Ziekte van Alzheimer
•Vasculaire dementie
•Ziekte van Pick / Frontotemporale dementie
•Lewy body dementie
•De ziekte van Parkinson en dementie
•Het Korsakov syndroom
•Ziekte van Creutzfeldt-Jakob
http://www.orbisconcern.nl/orbis/nieuwsrubriek/actueel/775294/
MiMakkus clowns houden elkaar scherp
Vijftien miMakkus clowns uit geheel Limburg kwamen op 8 oktober jongstleden bij elkaar in Zorgcentrum Orbis St. Jansgeleen. Tijdens deze eerste Limburgse intervisiedag gingen zij samen in tweetallen aan de slag op de afdelingen in Orbis St. Jansgeleen en de verpleegunit in Beek. “Om van elkaar te leren, complimenten uit te delen, maar ook zonodig elkaar kritisch te analyseren. Met deze intervisiedag houden de clowns elkaar scherp. Om van daaruit het mooie, maar solistische werk weer een jaar te kunnen doen,” aldus Titia Brassé en Monique Caubo, beiden werkzaam als miMakkus clown in de zorgcentra van Orbis Medisch en Zorgconcern en initiatiefneemsters voor deze dag.
Ik heb de zorginstelling mijn stuk even opgestuurd.
Om de markt te verzieken zullen we maar zeggen.
Ik zal een vriend van me even opbellen. Zijn moeder zit er. Toen ik hem naar zijn opinie vroeg omtrent kliniclowns, was zijn enige antwoord, Ik sla ze het ziekenhuis uit..
@Smeets
Wat een spierballengedoe alwéér.
Hebben jij/jouw vriend(en) dat nodig om zich een grote jongen te voelen?
Krijgen jullie nu een virtueel klopje op de bulles met daarbij:”Grote jongen hoor!”
Ik heb net alle stichtingen m.b.t. cliniclowns aangeschreven met het artikel van Smeets als aanhangsel. Ze hebben me per ommegaande teruggeschreven met de belofte deze en de naam van Smeets te archiveren.
Jouw tijd komt nog wel Smeets. Ik meen al tekenen van aftakeling te lezen in je schrijfsels.
Wilhelmina,
Tja, er zijn mensen in Nl die hun familie nog beschermen. Ik weet dat het in polderend NL een uitstervend verschijnsel is en dat men liever een grondig rapport schrijft. En dat recht eigen ik me toe. Klaar. Clown aan bed van Pa. Bang, Bang…
Maar je hebt gelijk..In heel de wereld zou men vol afschuw op cliniclowns bij bejaarden reageren. Maar die paar clowns die zonodig zingeving voor HUNZELF nodig hebben in dit kleine kikkerlandje die zien het helemaal goed. Een aanwinst voor de mensheid.
Heb je trouwens wel eens afgevraagd waarom stichting Mimakkus haar jaarrekening niet publiceert. Dat doen stichtingen bijna NOOIT. Daarom is het ook een stichting en geen bedrijf. Kun je ongebreideld gebruik (lees:misbruik) van vrijwilligers maken.
http://www.frontaalnaakt.nl/archives/linkse-slavernij.html
en je hebt nauwelijks verantwoording af te leggen.
Ik durf te wedden dat in een gespecificeerde jaarrekening (die zeggen meer dan duizend websites) blijkt dat de 30.000 Euro voor een cursus grotendeels bij een enkele persoon is terecht gekomen.
Ik ben niet cynisch tegenover goede doelen. Maar als er veel geld in omgaat en je bovendien met kwetsbare groepen omgaat of machtsongelijkheid speelt dan moet je totaal open, kritisch, en financieel te controleren zijn.. En dat zijn de cliniclowns niet..
Leuk trouwens die onderlinge leerprocessen in Limburg. Zoiets als de slager die zijn eigen vlees keurt in een zaal vol demente vegetariers. Tja, he he…Ze voelen zich er beter door als we ze vlees voeren..
Of misschien denken ze er nu anders over… (argument: cryptocheilus).. Kunnen we ze net zo goed vlees geven. Wat doet het ertoe hoe ze ooit leefden..Toch..
Linkje naar een stichting waar ik ooit een WOB voor ingediend heb. Ook hier bleek uiteindelijk het geld toch vooral naar enkelen te gaan. Zulke goede mensen altijd bij die stichtingen voor onze medemens.
http://www.frontaalnaakt.nl/archives/00001892.html
@Smeets
Vanuit jouw standpunt gezien heb je helemaal gelijk!
By the way:
Mijn roepnaam is Wilma.
Ik ben nog steeds van mening dat niet iedereen medische clowns automatisch leuk of whatever hoeft te vinden en dat die voor iederéén geschikt zouden zijn.
Het zal wellicht menigeen verbazen dat ik helemaal niet kapot ben van clowns in een circus, geen liefhebber ben van o.a. Laurel en Hardy en van b.v. André van Duin meestal kromme tenen krijg.
Waar ik tegen ageer is de ongenuanceerdheid van met name Frans Smeets hierover en al het geroeptoeter dat ie de wereld wenst/meent te moeten laten horen.
Nog even en vanalles is voor Frans een vaststaand feit. Maar we runnen hier geen boulevardblad.
Om maar eens een voorbeeld te noemen.
Frans zei eerder:
en gisteren:
Het ligt allemaal wat genuanceerder, maar -zoals gebruikelijk- doet een roeptoeter niet aan bijbehorende links, want dan wordt té snel het valse deuntje herkend.
http://www.mimakkus.nl/documenten/opleidingstraject.doc
quote:
Het gaat er nu dus niet over of dit wel of niet duur is, maar gewoon om wat er staat en Frans dus doet aan oneerlijke beeldvorming.
De cursus kostte in 2008 4750 euro p.p. en er mogen maximaal 8 personen aan een cursus meedoen ná een positief advies.
Verder nog dit belangrijke punt:
http://www.mimakkus.nl/content/faq.php
quote:
Dat is dus een héél ander concept dan de Cliniclowns:
http://www.cliniclowns.nl/page/home/over_ons/werken_bij
Sinds de oprichting in 1992 zijn wij een professionele organisatie die samenwerkt met instanties in de gezondheidszorg en onderwijs. Onze organisatie blijft daarbij continu in beweging en ontwikkeling.
eindquote:
http://www.cliniclowns.nl/page/home/over_ons/bibliotheek/jaarverslag
We zijn trots op onze organisatie CliniClowns Nederland en laten graag iedereen zien wat we doen en hoe we onze activiteiten organiseren. Ook vinden we het belangrijk dat onze donateurs, scholen, bedrijven, particulieren en sponsoren precies weten wat er met hun euro’s gebeurt.
Medische clown is gewoon een betaalde baan en de meesten hebben een medische en/of pedagogische achtergrond. Ze namen dus al héél wat bagage/stevige basis mee naar zo’n cursus en is er geen sprake van dat ze daarna zomaar wat, dus met name aan debilisatie doen.
Nogmaals:
dan zou héél wat meer in zorgcentra/verpleeg,- en ziekenhuizen óók onder de noemer debilisatie moeten vallen.
Om op basis van ‘wat de boer niet kent dat eet hij niet’ in het wilde weg vanalles te roepen -zonder goede inhoudelijke onderbouwing- vind ik debilisatie van mijn persoon en alle mensen rondom medische clowns.
Namens hen allen zeg ik nu:
“Ik ben toch niet gek!”
De Mantelzorgkrant viel vanmiddag bij me op de mat. Hierin een stukje over moderne dementiezorg (een website en een boek).
Moderne Dementiezorg
De zorg voor mensen met dementie is volop in beweging. Op deze site vindt u informatie over deze moderniseringsslag. Modernisering van dementiezorg gaat niet alleen over moderne hulpmiddelen en technieken, maar zeker ook over nieuwe inzichten rond bejegening, activiteiten, behandeling en verzorging.
Door gebruik te maken van de nieuwste inzichten, zowel ten aanzien van bejegening en communicatie als moderne technologische hulpmiddelen, zijn nog veel verbeteringen in de dagelijkse dementiezorg realiseerbaar. Zowel thuis als in zorginstellingen. Hopelijk kan deze website hierbij als inspiratiebron functioneren voor familieleden en professionele zorgverleners.
Omdat dementie een hersenziekte is, hebben wij als achtergrond bij alle pagina’s van deze site hersencellen gebruikt. Deze website is nog in opbouw. In de komende weken/maanden wordt de website fors uitgebreid. Er worden nog tientallen films toegevoegd. Daarnaast zal informatie worden toegevoegd over moderne hulpmiddelen bij dementie, alsmede informatie over de financiering en leveranciers van deze hulpmiddelen.
Op dit moment staan er ruim 120 korte films over dementie op deze site. http://www.moderne-dementiezorg.nl/
Pingback: Gingko Biloba, de geheugenmythe « Cryptocheilus Weblog
Ik heb het idee dat de heer Smeets inderdaad zich niet erg verdiept heeft in het onderwerp, en redelijk ongenuanceerde uitspraken doet. Ik ben zelf leek, maar heb inmiddels wel het onderscheid leren maken tussen CliniClowns en MiMakkers ( voorheen Mimakkusclown, de naam clown is daar met opzet weggelaten omdat deze de verkeerde lading meegeeft aan hetgeen de MiMakker daadwerkelijk doet). Voor zover ik weet zijn er meer MiMakkers dan CliniClowns werkzaam in Nederland. En houden CliniClowns zich voornamelijk bezig met zieke kinderen en houden MiMakkers zich uitsluitend bezig met demente mensen en mensen met een verstandelijke beperking. Voor de exacte omschrijving verwijs ik graag naar hun sites. Ik heb enige tijd geleden van heel kort bij mee mogen maken hoe een MiMakker met een dementerende omgaat. De momenten dat er daadwerkelijk sprake was van inter(actie) waren heel bijzonder, momenten van vreugde die mij ervan hebben overtuigd dat ze bijdragen tot het welzijn van de dementerende. Het respect, de terughoudendheid, het geduld, absoluut niets dat duidt op absurditeit of clownerie. Ik ben het eens met de uiteenzetting van Wilma van 22 december 2009. Met name de laatste alinea.
@Jan
Dankjewel.