Drs H.J. (Henk) Trentelman overleden

augustus 23, 2010 door 39 reacties

Op 19 augustus 2010 overleed drs. H.J. (Henk) Trentelman.

Henk Trentelman was mede-initiatiefnemer van de landelijke Werkgroep Welzijn Kankerpatiënten (WWK) en auteur van de boeken ‘Voor en na de Diagnose‘ en ‘Chemo? Of kan ik zélf kiezen?’.

Op kerstavond 2009 werd hij opgenomen in een ziekenhuis. De uitzaaiingen van zijn prostaatkanker in de wervelkolom leidden tot een dwarsleasie en uiteindelijk is hij in een verpleeghuis overleden.

Drs. H.J. (Henk) Trentelman

05-12-1937 –  19-08-2010

Wij van Crypto wensen de nabestaanden veel sterkte toe.

Trentelman heeft mede ingegeven door trieste ervaringen van zijn familieleden na ondergaan van alle regulier voorgeschreven behandelingen, (zowel zijn vader, moeder, broer als zus zijn na chemotherapie en bestraling voor verschillende vormen van kanker overleden), naast regulier te zijn behandeld, gekozen zich alternatief te laten genezen.

Zo was hij vervent voorvechter van (en dacht hij baat te hebben bij) de natriumbicarbonaattherapie van Tullio Simoncini, Dichlooracetaat-behandelingen en dendritische celtherapie van Dr Robert Gorter in zijn medical center Cologne. Verder was hij mede-oprichter van de Werkgroep Welzijn Kankerpatiënten en spreker op congressen en symposia. In zijn boeken wees hij de lezer op de beperkingen en gevaren van chemotherapie en pleitte voor therapievrijheid voor (terminale) kankerpatiënten.

——————————————————————-

Cryptoweblog heeft een aantal artikelen aan voornoemde therapieën, zijn werkgroep en de leden daarvan besteed. We waren het namelijk niet (altijd) eens met de werkwijze, werkgroep, keuzes of therapieën van Trentelman. Hieronder een overzicht.

W.W.K en leden werkgroep:
  • Crypto’s W.W.K. agenda
  • Geerd Ryke Hamer; Germanische Neue Medizin
  • In memoriam: Diamental (Willeke Leuver)
  • Oproep voor Ton Claessen
    • Tullio Simoncini:
  • Simoncini cs. onder vuur in de USA
  • Zoekplaatje…
  • Marjolein Bouwman
  • Maar hoe gaat het nu met Tullio?
  • Lees verder ook vooral het blog van Anaximperator voor meer over de bicarbonaatbehandelingen van Tullio Simoncini (18 artikelen).
    • Dichloorazijn en Wim Huppes:
  • Wim Huppes; Arts zijn is een keuze!
  • Wim Huppes mailt.
  • Valstar, DCA en de IGZ.
  • Wim Huppes om toelichting gevraagd.
  • Wim Huppes mailt II
    • Dr. Robert Gorter en dendritische celtherapie.

    ——————————————————————–

    Verdere informatie en doorverwijslinks m.b.t. Drs. Trentelman zijn hier te vinden. Op Condoleanceregister.com is een pagina geopend voor Drs. H.J. (Henk) Trentelman.

    Filed under blog Tagged with , , , , , , , , , , , , , , , , ,

    39 Responses to Drs H.J. (Henk) Trentelman overleden

    1. wilmamazone says:
      augustus 23, 2010 om 6:22 pm

      Mijn oprechte medeleven gaat uit naar de direct naasten.
      Maar wat moet ik verder zeggen zonder gelijk op diverse tenen te gaan staan? Moeilijk hoor!

      Niettemin ga ik nu toch het spits afbijten, want in dit ‘In Memoriam’ van Anneke Bleeker zit zoveel baarlijke -maar ook gevaarlijke- nonsense verweven dat ik er koude rillingen van krijg:

      Klik om toegang te krijgen tot 2010.08.23%20Henk%20Trentelman.pdf

      Henk Trentelman… Een eigen‐wijs bewijs!
      (05‐12‐1937 – † 19‐08‐2010)

      Quote:

      Waar je niets over weet, daar loop je niet over na te denken, met als gevolg… Een ieder die geconfronteerd wordt met kanker ‐ en dat zijn er tegenwoordig nogal wat ‐ laten zich direct overdonderen door de ‘mening’ van de arts!
      Men schiet in de angst… Terwijl kanker GEEN ziekte is maar een overlevingsmechanisme!
      Henk wist dat en sloeg de weg in die past bij dit proces. Zijn weg, want vanuit de reguliere sector kreeg hij geen bijval!

      quote:

      Want wat als hij naar zijn oncoloog had geluisterd?
      Dan was de kans zeer groot dat hij hetzelfde pad had bewandeld als zijn familieleden. Is het ook niet opvallend dat velen die ‘luisteren’ naar de oncologen, je kunt misschien beter stellen: ‘door angst gedreven door oncologen’, na maximaal vijf jaar ook overleden zijn?
      Wat zeggen we dan? Ach… zo sneu… Pietje of Marietje is na alles overwonnen te hebben uiteindelijk toch nog overleden aan een longontsteking!
      Zou die longontsteking niet het gevolg geweest kunnen zijn van het uitschakelen van het immuunsysteem door de allesverwoestende Chemo?Heeft iemand al eens bedacht dat Chemo, het mosterdgas uit de eerste en tweede wereldoorlog, juist die verwoestende werking heeft?
      Henk begreep dat en wilde dit niet ondergaan!
      Dank je wel Henk dat jij dit inzicht had!
      Dank dat je de tijd hebt genomen het boek te schrijven. Wij weten dat je doel was dat nog meer mensen je boek gekocht zouden hebben. Wij weten ook dat velen de ogen sluiten voor deze materie, want…. Wat niet weet wat niet deert!!!
      Waarom je druk maken over een ziekte die ‘eng’ is?
      Jij wist beter en ging door; dank dat je dat ook met volle overgave deed!

    2. JennyJo says:
      augustus 23, 2010 om 7:29 pm

      Mijn oprechte medeleven gaat uit naar de direct naasten.

      Daar sluit ik me bij aan.

      Anneke Bleeker zou een spreekverbod moeten krijgen. Ik ga verder niet zeggen wat ik van haar vind, want dan krijg ik nog een proces aan mijn broek.

      Trouwens, ik dacht dat Henk Trentelman zich toch regelmatig regulier heeft laten behandelen – ter ondersteuning van zijn baksoda en andere wonderkwak zeg maar.

    3. peter miltenburg says:
      augustus 23, 2010 om 7:47 pm

      Godzijdank!

      Halftalenten als hij hadden beter kunnen gaan punniken!

    4. volare says:
      augustus 23, 2010 om 9:08 pm

      Soms kun je maar beter niets zeggen, dit geldt ook voor mij.
      Mijn gedachten gaan uit naar familie en nabestaanden, ik wens deze mensen dan ook veel sterkte.

    5. wilmamazone says:
      augustus 23, 2010 om 10:39 pm

      Mijn gedachten gaan nu ook uit naar alle familie, vrienden en bekenden van kankerpatiënten die door te luisteren naar waanzinnige alterneutenadviezen en daardoor reguliere behandeling afwezen geen schijn van kans kregen en maar al te vaak op een niet menswaardige wijze voortijdig kwamen te overlijden.

    6. wilmamazone says:
      augustus 24, 2010 om 8:04 am

      Mijn gedachten gaan ook uit naar degenen die o.a. de boeken van Henk Trentelman ijverig willen blijven promoten. Een van hen is Jannes Koetsier, een BIG geregistreerde arts:

      Soulmate Henk. Zijn pleidooi voor therapievrijheid zal ik blijven promoten, net als zijn boeken.
      Het was een voorrecht de momenten waarop we samen waren en elkaar raakten en van elkaar leerden.

      http://www.condoleanceregister.com/index.php?page=register&id=2157&pagina=2

      Vooral Koetsier zou intussen toch moeten/kunnen weten dat zelfs de basis van dit boek al van geen kanten deugt :
      http://www.chemo-versus-hippocrates.nl/Boek-Chemo-vs-Hippocrates/000-Achterzijde-boek-Chemo-of-kan-ik-zelf-keizen.html

      Wat u zou moeten weten over de gezondheid van u en uw dierbaren

      * 80% van de ondervraagde oncologen in Amerika wijst chemotherapie af als kanker bij henzelf of hun familie zou worden vastgesteld.
      *75% van diezelfde ondervraagden oncologen beveelt chemotherapie ten zeerste aan bij patiënten! De bijwerkingen en kans op genezen zijn in dit boek beschreven

      Of wil Koetsier de waarheid niet weten en waarom dan niet?
      Van mij mag vooral hij zich in een hoekje héél diep gaan zitten schamen:

      https://cryptocheilus.wordpress.com/2010/06/20/weigeren-artsen-zelf-chemotherapie/

      Weigeren artsen zelf chemotherapie?

      Op vrijwel elke website over alternatieve behandelingen voor kanker kom je de verontrustende mededeling tegen dat “uit onderzoeken blijkt” dat ………….

      http://anaximperator.wordpress.com/2010/05/06/do-75-of-doctors-refuse-chemotherapy-on-themselves/

      Do Doctors Refuse Chemotherapy On Themselves?

      eindconclusie:
      So, do doctors really refuse chemotherapy on themselves?

      No, they definitely don’t.

    7. wilmamazone says:
      augustus 24, 2010 om 8:25 am

      http://www.sciencebasedmedicine.org/?p=4832

      The complexity of cancer: A science-based view
      Published by David Gorski Apr 26 2010

      eindquote:

      If there’s one difference between science-based medicine and quackery when it comes to cancer, it’s that science-based medicine appreciates the sheer complexity of tumors, while quacks often go for risibly simplistic pseudo-explanations of cancer. The complexity of cancer as a set of related diseases is incredible. Indeed, one has to respect it and even stand in awe at its ability to grow, evolve, and ultimately develop resistance to almost any treatment we can come up with. That’s not to say that the situation is hopeless, but it is an explanation as to why, nearly 40 years after Nixon’s war on cancer commenced, our progress against this foe has been incremental. Despite this record, I remain nonetheless optimistic and expect this situation to change within my lifetime. The reason is that we are finally developing the tools, both scientific and technological, along with the computational power to analyze the data, that hold out hope of an understanding of different cancers deep enough to make real progress in reducing the incidence, morbidity, and mortality from cancer. This isn’t any comfort to patients suffering from cancer now or to those who have (as I have) lost loved ones to cancer, but it does give me hope that, should I be one of the unlucky ones who develop cancer, my chances of survival will be better than at any time in history.

      No quack can even come close to giving me that sort of hope.

      (dikgedrukt door mij)

    8. JennyJo says:
      augustus 24, 2010 om 8:55 am

      Koetsier is reddeloos verloren. Die heeft zich met huid en haar overgeleverd aan het duistere rijk van koning Kwak.

    9. wilmamazone says:
      augustus 24, 2010 om 11:39 am

      http://www.voorennadediagnose.nl/W30-Media.html

      Inleiding: In het kader van NL DOET (19-20 maart 2010) is BN-er Léonie Sazias in gesprek geweest (4 delen) met Drs. H.J. (Henk) Trentelman, mede initiatiefnemer landelijke Werkgroep Welzijn Kankerpatienten (W.W.K). Henk is helaas de meest ervaren kankerpatiënt van Nederland en overleeft (alternatief) al bijna 14 jaar een agressieve vorm van prostaatkanker. Zijn gehele familie, vader, moeder, broer en zus zijn aan kanker overleden na het volgen van de reguliere protocollen! Ondanks een dwarslaesie t.g.v. uitzaaiingen kan Henk nu toch zijn voeten en benen weer bewegen!! Henk maakt (wederom) gebruik van alternatieve mogelijkheden! Hij is ook de auteur van het boek Chemo? Of kan ik zelf kiezen? en eerder schreef hij ‘Voor en na de Diagnose’. (Updateversie, 5 april 2010)

      Deel 1: De redenen om tegen Chemotherapie te zijn, met uitleg. Artsen willen, doorgaans, zelf geen chemotherapie als kanker bij henzelf wordt geconstateerd. Echter artsen schrijven wel chemotherapie voor aan patiënten vanuit een protocol.
      Ondanks een dwarslaesie, door uitzaaiing, kan Henk zijn voeten en benen toch weer bewegen door gebruikmaking van alternatieve mogelijkheden. Door gebruik te maken van andere mogelijkheden heeft Henk, i.p.v. 6 maanden na de diagnose prostaatkanker, het nu al bijna 14 jaar heeft kunnen volhouden:

      In dit 1e deel wordt al meteen duidelijk dat Henk Trentelman tot z’n laatste snik bleef vasthouden aan overtuigingen.
      Hij brengt meteen/nog steeds het volgende broodjeaap ter sprake en ook hij had intussen beter moeten en kunnen weten.
      Deze onjuiste voorstelling van zaken blijft dus maar rondronken -bij meerdere alterneuten overigens- ondanks dat JennyJo al op 16 augustus 2009 berichtte:
      https://cryptocheilus.wordpress.com/?s=2.1%25

      Maar 2.1 % van alle kankerpatiënten overleeft chemotherapie!
      Of: Hoe verdraai ik wetenschappelijke gegevens in mijn eigen voordeel, door Ron Fonteine.
      Deze uitgave is tot stand gekomen met steun van het IOCOB.

      Eindquote:

      Ons advies aan Ron
      ■ Wij van Crypto zijn niet geïnteresseerd in media-aandacht voor ons als persoon maar zien liever dat Ron de thema’s die hij aansnijdt, onderzoekt en indien nodig aan de kaak stelt.
      ■ Aan jou de taak Ron, veel kritischer te kijken naar zaken die voor waarheid worden aangenomen.
      ■ Hoog tijd dat zelfbenoemde media zoals jij weer onpartijdig onderzoek gaan doen, in ons aller belang.
      ■ De tijden van systematisch dom houden zijn dan naar wij hopen voorbij.

      De grote vraag blijft natuurlijk wel: is Ron echt zo dom als hij lijkt, of verdraait hij de zaken opzettelijk?

      Hetzelfde advies zou ik nu dringend willen geven/dezelfde vraag stel ik aan/over al degenen die nu menen het -aantoonbaar onjuiste- gedachtengoed van Henk Trentelman te moeten blijven uitdragen en daarmee zelf de nodige kankerpatiënten/hun naasten ten onrechte de stuipen op het lijf blijven jagen.

    10. JennyJo says:
      augustus 24, 2010 om 1:15 pm

      Tja, begrijpend lezen kan ook voor een drs. moeilijk zijn. Hij heeft het onderzoek voor zich en leest ons voor: vijf jaar na een chemokuur is nog maar 0.7 procent van de maagkankerpatiënten in leven – terwijl dat er helemaal niet staat!!!

      Wat moet je hier nou mee? Dit is toch eigenlijk niet serieus te nemen? De uitkomsten van het onderzoek zijn zó duidelijk weergegeven en dan komt Trentelman met zo’n bizarre interpretatie. Hoe verzint die man dat, vraag ik me af, hoe verzint die man dat.

    11. wilmamazone says:
      augustus 24, 2010 om 2:30 pm

      En wat moet je hier dan mee?!:
      http://www.kwfkankerbestrijding.nl/index.jsp?objectid=15462
      Laatst gewijzigd op 02 feb 2010

      quote:

      Chemotherapie wordt bij prostaatkanker slechts toegepast als palliatieve behandeling.
      Chemotherapie is de behandeling van kanker met celdodende of celdelingremmende medicijnen: cytostatica. Er zijn verschillende soorten cytostatica, elk met een eigen werking. De medicijnen kunnen op verschillende manieren worden toegediend, bijvoorbeeld per infuus, als tablet of per injectie. Via het bloed verspreiden zij zich door uw lichaam en kunnen op vrijwel alle plaatsen kankercellen bereiken.

      Pas sinds enkele jaren komen sommige patiënten met uitgezaaide prostaatkanker, bij wie hormoonbehandeling geen effect (meer) heeft, in aanmerking voor chemotherapie. Als de behandeling aanslaat, leidt dat tot een iets langere levensduur en een betere kwaliteit van leven. Of u in aanmerking komt voor deze palliatieve behandeling, kunt u het beste bespreken met uw specialist.

      (dikgedrukt door mij)

      Informatie prostaatkanker:
      http://www.kwfkankerbestrijding.nl/index.jsp?objectid=15458

      Verloop van de ziekte:

      Bij prostaatkanker is het moeilijk aan te geven wanneer iemand echt genezen is. Ook na een in opzet curatieve behandeling bestaat het risico dat de ziekte terugkomt. We spreken daarom liever niet van ‘genezingspercentages’ maar van ‘overlevings-percentages’. Daarbij wordt bij prostaatkanker meestal een periode van vijf jaar vanaf de diagnose aangehouden.

      Het risico op terugkeer is doorgaans kleiner naarmate de periode dat de ziekte niet aantoonbaar is, langer duurt.

      De overlevingspercentages van mannen met prostaatkanker lopen sterk uiteen, en zijn onder meer afhankelijk van het stadium waarin de ziekte is ontdekt. Van alle mannen met prostaatkanker is de vijfjaarsoverleving ongeveer 80%.

      Als er geen uitzaaiingen zijn bij het vaststellen van de ziekte, is dit percentage hoger. Als iemand wel uitzaaiingen heeft, is dit percentage lager.

      Vaak kan de ziekte lange tijd tot staan worden gebracht. De lengte van die periode is vooral afhankelijk van de uitgebreidheid van de ziekte. In sommige gevallen gaat het om maanden, soms om jaren.

      Overlevingspercentages voor een groep patiënten zijn niet zomaar naar uw individuele situatie te vertalen. Wat u persoonlijk voor de toekomst mag verwachten, kunt u het beste met uw behandelend arts bespreken.

    12. JennyJo says:
      augustus 24, 2010 om 2:55 pm

      Tja, ik vond dat ook al heel vreemd. Iemand die mij zeer nastaat kreeg enige tijd geleden de diagnose prostaatkanker. Maar chemo maakte geen deel uit van het behandeladvies, het was wait-and-see of bestralen; bestralen als men de spanning van wait-and-see geen fijn vooruitzicht vindt.

    13. cryptocheilus says:
      augustus 24, 2010 om 4:17 pm

      Het ligt er inderdaad maar helemaal aan of men overgaat tot actie of het gewoon gecontroleerd op z’n beloop laat. Heeft met staging en PSA-waarden te maken. Overigens is het itt wat beweerd wordt helemaal niet zo uitzonderlijk dat iemand 15 jaar overleeft na de diagnose. Prostaatkanker is (meestal) een langzaam voortschrijdende ziekte. Heel veel patiënten gaan (zeker op oudere leeftijd) dood aan comorbiditeit.

      Richtlijn.

      http://www.oncoline.nl/index.php?pagina=/richtlijn/item/pagina.php&richtlijn_id=534

    14. peter miltenburg says:
      augustus 24, 2010 om 5:38 pm

      Linksom of rechtsom

      Het doel heiligt niet de middelen, vandaar het niet te geloven gezwalk van velen in die clan.

      Eenvoudig te fantaseren, want je kan uiteindelijk doen en laten wat je wilt, zeggen wat je wel en niet doet, gebruik maken van wat je wilt en promoten wat je het liefst zou willen.

      Ik geloof niet dat dit ook maar iets heeft verandert, integendeel, hypo trentelman’s ego, dat is het probleem!

      Met alle gevolgen vandien!

      Uiteraard is simoncini van de partij deze week, mocht ie verhindert zijn dan heeft dat aan zijn gevulde creditcard gelegen waarop Henk misschien nog wel wat tegoed had?

      Malle Henkie gniffelt simoncini

    15. wilmamazone says:
      augustus 24, 2010 om 9:30 pm

      Quote uit het voorwoord van Ton Claessen:

      Henk kreeg in 1996 van zijn oncoloog te horen: ‘Indien u geen chemotherapie ondergaat, dan zult u het ziekenhuis binnen zes maanden horizontaal verlaten’! Henk heeft destijds echter gekozen voor andere mogelijkheden, mede ingegeven door trieste ervaringen van zijn familieleden na ondergaan van alle voorgeschreven behandelingen: zowel zijn vader, moeder, broer als zus zijn na chemotherapie en bestraling voor verschillende vormen van kanker overleden!

      Henk Trentelman:
      eindquote:

      Tot slot, inhakend op de in hoofdstuk 4 geciteerde uitspraak van de specialist ten tijde van het nemen van biopten “Als u mijn advies van radicale prostatectomie niet opvolgt, dan gaat u hier binnen zes maanden horizontaal naar buiten!” (1998), is mijn devies:
      We laten ons niet ‘kisten’ !

      Henk Trentelman kreeg de diagnose dus niet in 1996/heeft het hier niet over chemo en al zo’n stellige prognose ‘ ten tijde van het nemen van biopten’ vind ik sowieso net zo dubieus. Het opstellen van/het adviseren over een mogelijk behandelplan gebeurt nl altijd ná geautoriseerde uitslagen van meerdere onderzoeken.

    16. JennyJo says:
      augustus 24, 2010 om 10:10 pm

      Heel vreemd verhaal. Kwakkers hebben echt altijd hele rare oncologen, als je die verhalen moet geloven. Verbazend vind ik dat.

    17. cryptocheilus says:
      augustus 25, 2010 om 12:09 am

      Aanvulling op mezelf @24 augustus 2010 at 4:17 pm

      Overigens is het itt wat beweerd wordt helemaal niet zo uitzonderlijk dat iemand 15 jaar overleeft na de diagnose.

      Albertsen et al monitored patients who received no initial treatment for prostate cancer.[1] As disease progression occurred, many received antiandrogens. Men with poorly differentiated tumors lost 6-8 years of life, while those with moderately differentiated tumors lost 4-5 years. Of all men monitored for 10 years, 40% died of causes other than prostate cancer. This study was performed prior to PSA screening.

      Graversen et al compared watchful waiting with radical prostatectomy.[2] They found no overall difference in survival, but they did find that a high Gleason score was associated with poor survival in both groups.

      Chodak et al confirmed this finding by analyzing 6 studies and finding a 34% survival rate associated with grade 3 tumors versus an 87% disease-specific survival rate associated with grade 1 and 2 tumors.[3] The metastasis-free survival rate also significantly dropped as the grade progressed from 1 to 3.

      Johansson et al (2004) reported their recent update on a population-based cohort study with a mean observation period of 21 years.[4] In this study, 223 patients with early-stage, initially untreated prostatic cancer were observed. Symptomatic patients with tumor progression received hormonal treatment (orchiectomy or estrogens). Thirty-nine (17%) developed metastatic disease, with most cancers having an indolent course during the first 10-15 years. However, further follow-up at 15-20 years revealed a substantial decrease in cumulative progression-free survival (from 45% to 36%), survival without metastases (from 76.9% to 51.2%), and prostate cancer–specific survival (from 78.7% to 54.4%). Prostate cancer mortality increased from 15 deaths per 1000 person-years during the first 15 years to 44 deaths per 1000 person-years beyond 15 years of follow-up.

      [1] Albertsen PC, Fryback DG, Storer BE, Kolon TF, Fine J. Long-term survival among men with conservatively treated localized prostate cancer. JAMA. Aug 23-30 1995;274(8):626-31.

      [2]Graversen PH, Nielsen KT, Gasser TC, Corle DK, Madsen PO. Radical prostatectomy versus expectant primary treatment in stages I and II prostatic cancer. A fifteen-year follow-up. Urology. Dec 1990;36(6):493-8.

      [3]Chodak GW, Thisted RA, Gerber GS, Johansson JE, Adolfsson J, Jones GW, et al. Results of conservative management of clinically localized prostate cancer. N Engl J Med. Jan 27 1994;330(4):242-8.

      [4]Johansson JE, Andren O, Andersson SO, Dickman PW, Holmberg L, Magnuson A, et al. Natural history of early, localized prostate cancer. JAMA. Jun 9 2004;291(22):2713-9.

      [bron]

      Toetje.

      No one therapy can be considered the preferred treatment for localized prostate cancer due to limitations in the body of evidence as well as the likely tradeoffs an individual patient must make between estimated treatment effectiveness, necessity, and adverse effects.

      Comparative Effectiveness of Therapies for Clinically Localized Prostate Cancer

    18. wilmamazone says:
      augustus 25, 2010 om 9:00 am

      Voor het schrijven van zijn 1e boek was Henk bij Kees Braam al druk met het uitdragen van zijn gedachtengoed en het promoten van een stichting:
      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenk-7008.html
      1) Waarom deze pagina?

      eindquote:

      Deze pagina van Henk is in die zin anders omdat Henk niet alleen zijn persoonlijk verhaal vertelt, maar deze pagina ook zal gebruiken voor informatie over de door hem opgerichte stichting. Alles is dus voor verantwoordelijkheid van Henk en dit betekent dat dit niet hoeft te betekenen dat de redactie van Kanker-actueel het met Henk eens is in wat hij hier op deze pagina schrijft. Eventuele vragen en op- en aanmerkingen over de informatie op deze pagina dan ook mailen naar Henk Trentelman met graag een mailkopietje naar ons, zodat wij wel op de hoogte blijven. Op alles blijft wel onze disclaimer van kracht en deze pagina zien we als een welkome aanvulling op wat wij aan informatie hebben op onze pagina kankersoorten-prostaatkanker.

      In de inleiding wordt 1997 genoemd en komt informatie over reguliere behandeling:
      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenk-7009.html

      2) Inleiding van Henk

      Quote:

      In 1997 werd ik opgeschrikt door de diagnose prostaatkanker.

      Eindquote:

      Graag nodig ik u dan ook uit om kennis te nemen van mijn “persoonlijk verhaal” en te lezen wat onze Stichting voor lotgenoten kan betekenen.
      Een korte aanvulling op mijn verhaal is evenwel nog vereist.
      Het terugbrengen van mijn psa van de waarde 91.9 naar 40.3 tijdens de periode van 13 maart tot 4 april (dus in slechts 3 weken) is volledig te danken aan het preparaat pc-spes.
      Omdat met angst moeilijk te leven viel, heb ik zekerheidshalve begin april 2000 echter professor Debruyne geconsulteerd. Hij is niet alleen een geweldig specialist, doch vooral ook een “Mensch” om in dit verband een geschikte Jiddische uitdrukking te gebruiken.
      Voor hem is de patiënt geen “geval”, doch een medemens, waarvoor hij alle tijd uittrekt!
      We hebben pc-spes gecombineerd met Zoladex en op 11 augustus was mijn psa gezakt naar de waarde 0.09

      Voor het overige verwijs ik u gaarne naar mijn persoonlijk verhaal.
      Dank voor uw aandacht.

      Henk Trentelman

      Informatie over Zoladex:
      http://www.prostaat.nl/content/pgs/prostaatkanker-medicijnen/zoladex/zoladex.asp

      Zoladex (werkzame stof: gosereline) behoort tot de groep van geneesmiddelen die LHRH-analogen worden genoemd. Gosereline gaat de vorming van geslachtshormonen zoals testosteron tegen. Testosteron is een hormoon dat de ontwikkeling van prostaatkanker kan bevorderen.

      Zoladex is niet…………

      Informatie over o.a. Pc -spes:
      http://www.kwakzalverij.nl/532/Zaagpalm_bij_prostaatklachten_niet_beter_dan_een_neppil

      Zaagpalm bij prostaatklachten: niet beter dan een neppil
      11 apr 2006 | Marie P. Prins | Laatste wijziging: 23 jun 2009

      Er zijn ettelijke kruidenmiddelen in de handel met namen waarin de term “prosta” duidelijk voorkomt. Van deze middelen wordt beweerd dat ze de prostaat gezond houden.

      quote:

      In al deze middelen, hoe verschillend de samenstelling verder ook is, komt zaagpalm (Saw palmetto, Serenoa repens, Serenoa serrulata, Sabal serrulata, allemaal benamingen voor dezelfde boom) voor. De indruk dat de vrucht van deze boom werkzaam was werd versterkt door de werkzaamheid van het zogenaamde kruidenmiddel PC-SPES. Maar die werkzaamheid berustte op de toevoeging van reguliere geneesmiddelen, zonder dat dit op de verpakking vermeld werd. Maar de goede reputatie van de zaagpalm werd er door versterkt en die reputatie is toch blijven hangen.

      (dikgedrukt door mij)

      Een artikel uit 2000 van Sander Becker:
      http://www.trouw.nl/krantenarchief/2000/01/26/2427815/Artsen_hechten_weinig_geloof_aan_pc-spes.html

      Artsen hechten weinig geloof aan pc-spes

      Ondanks zijn vergevorderde prostaatkanker leeft fotograaf en documentairemaker Johan van der Keuken nog steeds. Reguliere artsen zijn niet verbaasd: anderhalf jaar geleden gaven ze hem nog een paar jaar. Maar naar eigen zeggen dankt Van der Keuken zijn leven aan het alternatieve medicijn pc-spes: pc staat voor prostaatcarcinoom, spes is Latijn voor ‘hoop’. Volgens artsen leidt dit middel juist eerder tot vroegtijdige sterfte dan tot uitstel van de dood.

      Schadelijke bestanddelen zijn vooral zoethout en ginseng, die naast glidkruid, wede en chrysant in de pillen voorkomen. Hoewel beide stoffen onschuldig lijken, imiteren ze in hoge concentraties het vrouwelijke hormoon oestrogeen. Daardoor heeft pc-spes grofweg dezelfde werking als de ouderwetse hormoontherapie, die reguliere artsen in de jaren zeventig hebben afgezworen. Destijds bleken veel kankerpatiënten aan de toegediende oestrogenen te sterven -ze kregen hart- en vaatziekten, waaraan ze meestal eerder bezweken dan aan hun tumor.

      In het vakblad The New England Journal of Medicine waarschuwden artsen er in 1998 voor dat deze hormonale bijwerkingen ook kunnen optreden bij gebuikers van pc-spes. Ze hadden het middel geprobeerd bij…………

    19. wilmamazone says:
      augustus 25, 2010 om 9:47 am

      Hier wat meer duidelijkheid over data e.d.:
      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenk-7011.html
      quote:

      Tot mijn 59ste bleef ik gevrijwaard van elke ziekte, beschikte ik over een schier onuitputtelijke energie en een uitstekende conditie. Op 31 oktober 1996 werd ik echter, op weg naar mijn auto, overvallen door een snel opkomende, hoge koorts; zodanig, dat ik door het trillen nauwelijks in staat was het portierslot te openen. Bij thuiskomst bleek mijn temperatuur 40.3 te zijn. Aangezien de koorts bleef aanhouden, hebben we na 4 dagen een arts geraadpleegd, die een ontstoken prostaat diagnosticeerde. Ondanks Tarivid Ofloxacine en Carbasalatum Calcium bleef de koorts, zij het op een wat lager niveau, aanhouden, reden waarom een uroloog werd geraadpleegd.

      De bloedtest gaf daarbij een psa-waarde aan van 23.4 waarbij enig manipulatie-effect niet kan worden uitgesloten (tolerantiewaarde tussen 0 en 4). Medicatie: Ciproxin 250 gedurende 21 dagen. Opmerking: psa staat voor Prostaat Specifiek Antigeen; het betreft hier een z.g. “kankermarker”, die in het onderhavige geval de progressie aangeeft van prostaatkanker en/of prostatitis (een ontsteking van de prostaat).

      Op 8 januari 1997 uitte de uroloog de verdenking van prostaatcarcinoom en bracht een punctie, eventueel gevolgd door bestraling en een chemokuur ter sprake. Aangezien de psa inmiddels -door de werking van het antibioticum- was gezakt van 23.4 naar 15.7 achtte ik deze benadering destijds wat te rigoureus; achteraf bezien zou de voorgestelde punctie wellicht verstandig zijn geweest, daar deze de toen nog voor de hand liggende ontstekingscomponent had kunnen uitsluiten.

      quote:

      Desondanks steeg de psa gestaag en bereikte in juli 1998 een waarde van ruim boven de 30, hetgeen mijn innerlijke rust nauwelijks bevorderde en mij dan ook stimuleerde tot een bezoek aan een andere uroloog voor een second opinion.

      Dit leidde tot:

      · een echografie, waardoor via ultrageluidsgolven een beeld wordt verkregen van omvang en vorm van de prostaat; simultaan werden foto’s gemaakt;

      · een biopsie; verwijdering van een stukje weefsel (i.c. van de prostaat) ten behoeve van microscopisch onderzoek.

      Resultaat: een histologisch bewezen prostaatcarcinoom. Het echografisch onderzoek toonde een vergrote prostaat met calcificaties. De random verkregen biopten wezen op een laaggradig carcinoom, rechts, Gleason 4; het biopt links was negatief.

      Advies: gegeven de leeftijd van 60 jaar is, bij een bevestigd carcinoom, radicale prostatectomie een voor de hand liggende therapie.

      Aangezien ik evenwel ook op mijn 60ste nog een uitgebalanceerd huwelijksleven leid, waarin ik bepaalde specifieke dimensies geenszins schuw, was “de man zonder prostaat” niet het ideaalbeeld dat ik voor ogen had. Ik stortte mij dan ook met nieuwe energie op alternatieve wegen en koos voor neuraaltherapie (NeyTumorin).

      De psa liet zich echter niet vermurwen en bereikte in december 1999 de waarde 62.1

      Tijdens de jaarwisseling werd ik opgeschrikt door bloed in de ontlasting. Een uitvoerig onderzoek volgde:

      · Coloscopie; endoresectie, tubuleus adenoom van rectosigmoid met matige dysplasie.

      · MRI-scan; een T3-tumor van de prostaat met ook geringe kliervergrotingen in het para-iliacale gebied.

      · Botscan; geen afwijkingen.

      In overleg met de oncologisch chirurg en de gastro-enteroloog werd besloten tot frequente endoscopische controle.

      quote over vastenkuur:

      Resultaat na 42 dagen:

      · een niet geringe mate van bewondering door echtgenote en kinderen;

      · een gewichtsverlies van circa 20 kg;

      · geen toereikende energie meer voor het dagelijks trimmen;

      · een Gleason 7 (bij hernieuwde biopsie)

      · een stijging van de psa naar 91.9 (9 maart 2000).

      (dikgedrukt door mij)

    20. wilmamazone says:
      augustus 25, 2010 om 10:34 am

      Over de regulier voorgeschreven Zoladex opeens geen woord meer en ook nog steeds niets over dat ‘binnen 6 maanden het ziekenhuis horizontaal verlaten’ in welke versie dan ook:

      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenk-7012.html

      5. De start met PC-SPES

      In de medische correspondentie werd ten aanzien van mijn situatie (G7) dan ook opgemerkt, dat curatieve therapie waarschijnlijk niet meer mogelijk zou zijn en dat slechts de keuze “watchful waiting” dan wel een “palliatieve benadering” aan de orde was. Toevallig (?) werd ik in dat stadium van desillusie en wanhoop – na die titanenstrijd van 42 dagen – opmerkzaam gemaakt op een nieuw, in de VS ontwikkeld preparaat, bestaande uit:

      · Glycyrrhiza glabra L.

      · Panax pseudo-ginseng Wall

      · Serenoa repens

      · Dendranthema morifolium Tzvel

      · Isatis indigotica Fort

      · Rabdosia rubescens

      · Scutellaria baiacalensis Georgi

      · Ganoderma lucidum

      Ik startte de kuur op maandag 13 maart 2000 (dus 4 dagen later).

      Op 4 april bleek de psa
      te zijn gezakt van 91.9 naar 40.3

      Op 20 april van 40.3 naar 17.2

      Op 22 mei van 17.2 naar 1.1

      Op 11 augustus van 1.1 naar 0.09

      En dat …… door een op kruiden gebaseerd preparaat! Vreugde alom.

      De naam van het onderhavige preparaat is: pc-spes; “pc” staat voor prostate cancer en “spes” betekent verwachting/hoop.

      Over pc-spes is……………..

      (dikgedrukt door mij)

    21. wilmamazone says:
      augustus 25, 2010 om 11:22 am

      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenklezing-7023.html

      Henk Trentelman publiceert hier de tekst van zijn lezing gehouden op het symposium ‘nieuwe wegen in de strijd tegen kanker’ d.d. 4 oktober 2003

      Met toestemming van Medpro en Henk publiceren we de volledige tekst van de lezing die Henk hield zaterdag 4 oktober op het symposium: ‘nieuwe wegen in de strijd tegen kanker’ , georganiseerd door Medpro.

      In het gedeelte over Lothar Hirneise nu wèl voor het eerst:

      Zou ik daar al ontvankelijk voor zijn geweest, dan was er reeds in 1998 voor mij een gerede aanleiding tot stress:
      Ten tijde van een genomen biopt in juni van dat jaar werden mijn lieve echtgenote en ik namelijk verblijd met de volgende uitspraak van de uroloog in een academisch ziekenhuis:
      (ik citeer nu letterlijk, want de bewuste zin galmde nog lang na in onze oren)
      “Als u mijn advies tot radicale prostatectomie niet opvolgt, dan gaat u hier binnen 6 maanden horizontaal naar buiten!”

      (dikgedrukt door mij)

    22. JennyJo says:
      augustus 25, 2010 om 1:51 pm

      Heh?? Ik dacht dat hij chemo moest doen of anders dood zou gaan.

      Soms heel jammer dat artsen beroepsgeheim hebben.

    23. wilmamazone says:
      augustus 25, 2010 om 4:19 pm

      Heh?? Ik dacht dat hij chemo moest doen of anders dood zou gaan.

      Zoals het KWF hier al meldde:
      https://cryptocheilus.wordpress.com/2010/08/23/drs-h-j-henk-trentelman-overleden/#comment-19467

      Chemotherapie wordt bij prostaatkanker slechts toegepast als palliatieve behandeling.
      Chemotherapie is de behandeling van kanker met celdodende of celdelingremmende medicijnen: cytostatica. Er zijn verschillende soorten cytostatica, elk met een eigen werking. De medicijnen kunnen op verschillende manieren worden toegediend, bijvoorbeeld per infuus, als tablet of per injectie. Via het bloed verspreiden zij zich door uw lichaam en kunnen op vrijwel alle plaatsen kankercellen bereiken.

      Pas sinds enkele jaren komen sommige patiënten met uitgezaaide prostaatkanker, bij wie hormoonbehandeling geen effect (meer) heeft, in aanmerking voor chemotherapie. Als de behandeling aanslaat, leidt dat tot een iets langere levensduur en een betere kwaliteit van leven. Of u in aanmerking komt voor deze palliatieve behandeling, kunt u het beste bespreken met uw specialist.

      wordt ook bevestigd door het NKI-AVL:
      http://www.nki.nl/Ziekenhuis/Patienten/Kanker+en+Behandeling/Soorten+kanker/Prostaatkanker/default.htm
      quote:

      Als er wel uitzaaiingen zijn aangetroffen:

      •Hormonale behandeling. Bedoeling hiervan is de groeibevorderende werking van het mannelijk hormoon (testosteron) uit te schakelen. Dit kan gebeuren door
      ◦operatief verwijderen van testes
      ◦toedienen van medicijnen die ervoor zorgen dat de zaadballen geen testosteron meer produceren.
      ◦toedienen van medicijnen die het aangrijpingspunt van testosteron verstoren (anti-androgenen)
      •Chemotherapie. Bij prostaatkanker die niet meer hormonaal gevoelig is kan chemotherapie worden geprobeerd. Bij voorkeur zal de behandeling plaatsvinden binnen het kader van goed gecontroleerd onderzoek, omdat de preciese plaatsbepaling van deze behandeling nog niet duidelijk is.

      Ik heb zelf het gevoel dat in de loop der jaren het vermeende zéér dringende chemo-advies in 1998 (volgens Claessen in 1996) tijdens de opbouw/het verder vertellen van het Trentelmanverhaal een eigen leven is gaan leiden en -al of niet opzettelijk- uitgegroeid is tot een hoax.
      Sowieso werd/wordt -ook tientallen jaren geleden al- niet automatisch aan alle kankerpatiënten chemo geadviseerd en bleek/blijkt bij prostaatkanker dus al hélemaal niet vanzelfsprekend.

      Soms heel jammer dat artsen beroepsgeheim hebben.

      Dat is in het geval van o.a. Henk Trentelman inderdaad zo.

    24. wilmamazone says:
      augustus 26, 2010 om 8:42 pm

      Uit de inleiding van het boek ‘Voor en na de diagnose’ blijkt dat Henk toen (2006) zelf ook ‘creatief’ is omgegaan met het juiste jaartal:
      http://www.voorennadediagnose.nl/W02-Inleiding.html

      Inleiding

      Vandaag, 23 mei 2006, is voor mij een bijzondere dag: ik heb gehoor gegeven aan de suggestie om dit boek te gaan schrijven. In eerste instantie……….

      quote:

      Dat ik gehoor heb gegeven aan het verzoek tot schrijven is deels ingegeven door mijn eigen ervaringen na het in 1996 vernemen van de diagnose, resulterend in een grote verslagenheid, opstandigheid, onbegrip en berusting, gevolgd door een behoefte aan liefde, troost en handreiking, met uiteraard daarna een honger naar het vergaren van kennis omtrent het fenomeen kanker. Voor wat betreft het vergaren van kennis bespeurde ik reeds snel het nadeel van de specialisatie bij de medische stand, daar ik niet zelden het gevoel kreeg mij op een breder veld te hebben georiënteerd dan mijn gesprekspartner/behandelaar.

    25. JennyJo says:
      augustus 27, 2010 om 9:42 am

      Maar al heel snel wist hij er meer van dan de specialisten. Die specialisten toch met hun kokerblik!

      Wat me ook nogal tegen de borst stuit is het predikaat “meest ervaren kankerpatiënt van Nederland”. Waar is dat voor nonsenstitel, waar slaat dat op?

    26. wilmamazone says:
      augustus 28, 2010 om 3:15 pm

      Een artikel van Sander Becker uit 2009:

      http://www.trouw.nl/nieuws/Wetenschap/article2933258.ece

      Geen haast bij tumor in prostaat
      Behandeling is vaak onnodig

      Veel mannen met prostaatkanker ondervinden meer hinder dan voordeel van de behandeling. ’Actief afwachten’ blijkt vaak verstandiger.

      Ingrijpende behandelingen van prostaatkanker zijn vaak helemaal niet nodig, stelt Roderick van den Bergh, uroloog-in-opleiding in het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam. „Prostaattumoren groeien meestal heel traag. Daardoor zou de helft van de mannen na de diagnose nooit klachten hebben gekregen.”

      Toch vragen de meeste patiënten zelf om een operatie of een bestraling, ook al kunnen ze daar incontinent en impotent van worden. „Het ligt erg gevoelig”, verklaart Van den Bergh. „De diagnose ’k’ komt toch als een schok. Dan kun je als arts wel uitleggen dat ze een heel klein tumortje hebben waar ze waarschijnlijk nooit klachten van krijgen. Maar de meesten kiezen toch voor behandeling.”

      Dat terwijl een ’actief afwachtend beleid’ met af en toe een extra controle een zeer verantwoord alternatief kan zijn, bewijst Van den Bergh in zijn proefschrift, waarop hij……….

      eindquote:

      Steeds meer mannen krijgen te horen dat ze prostaatkanker hebben. Daar zijn ze grotendeels zelf voor verantwoordelijk. Ze lezen op internet iets over een ’PSA-test’ die de ziekte kan opsporen, vragen de huisarts om de test te laten uitvoeren, en zie daar: acht- tot negenduizend diagnoses per jaar. Slechts één op de vier zal aan die tumor overlijden. Nummer twee krijgt alleen milde klachten, en nummer drie en vier zullen nooit ergens last van krijgen.

    27. wilmamazone says:
      augustus 28, 2010 om 4:05 pm

      http://www.kwfkankerbestrijding.nl/index.jsp?objectid=15462

      quote:

      Operatie (chirurgie)
      Bij prostaatkanker kunnen twee verschillende soorten operaties plaatsvinden:

      Radicale prostatectomie: totale verwijdering van de prostaat. Deze operatie is gericht op genezing.
      TURP: een kleinere ingreep aan de prostaat. Dit is een palliatieve behandeling, gericht op het verhelpen van plasklachten.

      Radicale prostatectomie
      Een radicale prostatectomie is een in opzet curatieve behandeling. De uroloog verwijdert de hele prostaat met de zaadblaasjes ruim. Daarbij wordt ook schijnbaar gezond weefsel rondom de prostaat en de zaadblaasjes weggenomen.

      Een radicale prostatectomie wordt alleen gedaan als er geen aantoonbare uitzaaiingen zijn. Om daar extra zekerheid over te krijgen, verwijdert de uroloog soms eerst de lymfeklieren uit uw onderbuik. Deze worden tijdens de operatie in het laboratorium onderzocht.

      Als er geen uitzaaiingen in de lymfeklieren zitten, verwijdert de uroloog vervolgens de prostaat en de zaadblaasjes.
      Als blijkt dat de lymfeklieren toch uitzaaiingen bevatten, worden de prostaat en de zaadblaasjes meestal niet verwijderd en komt u in aanmerking voor een andere behandeling (bestraling of hormoontherapie).

    28. wilmamazone says:
      augustus 28, 2010 om 4:55 pm

      Wat me ook nogal tegen de borst stuit is het predikaat “meest ervaren kankerpatiënt van Nederland”. Waar is dat voor nonsenstitel, waar slaat dat op?

      Dat zal te maken hebben met gegeven dat Henk Trentelman van hot naar her rende om op een gemakkelijke/wonderbaarlijke manier van kanker te genezen, want dat was zijn oorspronkelijke doelstelling.

      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenk-7010.html

      eindquote:

      Van een alleszins betrouwbare reisleider vernam ik, dat er “ergens” in de binnenlanden van Mexico een Maya-indiaan woonde, die o.m. een voormalig president van de VS van kanker genezen zou hebben. Ten bewijze daarvan toonde hij mij een foto van de desbetreffende president en zijn genezer. De beslissing was snel genomen. Na aankomst in Mexico wachtte mij een busreis van ca. 19 uren, gevolgd door een voettocht van vele uren door het binnenland, op zoek naar de leefgemeenschap van de bewuste Maya.

      Na veel speurwerk -communicatie was daarbij overigens zeer lastig, want de inheemse bevolking spreekt bij uitzondering Spaans- slaagde ik erin het dorp te vinden. De vooraf in Nederland naar het Spaans vertaalde brief voor de genezer gaf geen soelaas; de man kon niet lezen. Een jongen uit het dorp moest uitkomst bieden. Na vijf rituele zittingen maakte hij mij moeizaam via een te hulp geroepen tolk duidelijk, dat ik binnen twee maanden van mijn vorm van kanker genezen zou zijn als gevolg van de ondergane riten en de verstrekte kruidendrank.

      Niet dus!

      Gelukkig zijn inmiddels mijn spanningen (én een groot deel van mijn angst) verleden tijd. Opmerkelijk daarbij is overigens, zoals hierna zal blijken, dat het achteraf tóch kruiden blijken te zijn, die mij het gewenste resultaat gebracht hebben: een daling van de psa-waarde van 91.9 (bloedtest van 13 maart 2000) naar slechts 0.09 (test van 11 augustus 2000).

      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenk-7011.html

      Op 8 januari 1997 uitte de uroloog de verdenking van prostaatcarcinoom en bracht een punctie, eventueel gevolgd door bestraling en een chemokuur ter sprake. Aangezien de psa inmiddels -door de werking van het antibioticum- was gezakt van 23.4 naar 15.7 achtte ik deze benadering destijds wat te rigoureus; achteraf bezien zou de voorgestelde punctie wellicht verstandig zijn geweest, daar deze de toen nog voor de hand liggende ontstekingscomponent had kunnen uitsluiten.

      Toch ernstig gealarmeerd, verzamelde ik literatuur over kanker en constateerde o.m.,

      dat elke kanker start met de productie van human Chorionic Gonatropin (hCG) in een speciaal gebied in de lever; daar waar isopropylalcohol wordt opgeslagen (en afgebroken) en waar zich eventueel de parasiet Fasciolopsis buskii bevindt.

      dat de celdeling bevorderende substantie Ortho Phospho Tyrosine wordt aangemaakt, indien in het lichaam – op wat voor wijze ook – het gif aflatoxine B of metalen (uit b.v. amalgaamvullingen) terecht komen.

      dat het (nog) niet duidelijk is, waarom de ene mens wel isopropylalcohol kan afbreken en de andere niet

      dat het (nog) evenmin duidelijk is of de parasiet Fasciolopsis buskii de kanker veroorzaakt, of dat deze als drager van een bacterie of een virus fungeert

      dat het lichaam in staat is tot zelfgenezing, blijkens het feit dat de bij kankerpatiënten altijd afwezige Tumor Necrose Factor (een lichaamseigen stof die kankercellen kan doden) binnen een week weer wordt aangemaakt en in bloedtests kan worden aangetoond (bron: dr. W. H. v. E; o.m. verbonden aan de New York Academy of Sciences en de American Association for the Advancement of Science).

      Met name die factor zelfgenezing spoorde mij aan om vooralsnog de weg van bestraling en/of chemokuur niet te bewandelen. In dat verband bestudeerde ik de diëten van dr. Moerman en dr. Houtsmuller, verdiepte ik mij in o.m. de visualisatietechniek en volgde ik de Balanstherapie van dr. Arcadiy Beliavtsev, lid van de Wetenschappelijke Academie Oekraïne.

      Simultaan daarmede had het aansporen c.q. herstellen van mijn immuunsysteem mijn grote aandacht, hetgeen resulteerde in:

      · een door dr. Gravez, in samenwerking met de Universiteit van Leuven, uit mijn bloed bereide entstof en

      · Iscador-injecties (Rudolf Steiner); een substraat van de maretak, beschreven in “Anthroposofische benadering van ziekte en geneesmiddelen”, dat de kankercellen aanvalt, isoleert en tevens het totale organisme aanzet tot afweer. (noot redactie: zie pagina andere alternatieven voor informatie over Iscador en Kombucha)

      Daarenboven dagelijks een glas Komboecha; een soort koude thee, gemaakt van een symbiose van gistcellen en bacteriën (een zwam), die zich niet door middel van sporen maar via broedknoppen voortplant. Komboecha produceert – naast tal van andere, niet gemakkelijk te definiëren antibiotische stoffen – vooral Glucuronzuur, vitamine B1, B2, B3, B6 en B12, alsmede foliumzuur en (rechtsdraaiend, dus) D-Melkzuur (+). Glucuronzuur ontstaat in de gezonde lever in voldoende mate en is nauwelijks synthetisch na te bootsen. In de lever bindt het gifstoffen die uit de eigen stofwisseling afkomstig zijn én gifstoffen die van buiten het lichaam komen. Vervolgens worden deze via de gal naar de darm en via de nieren naar de urine afgevoerd. Gifstoffen die door het Glucuronzuur zijn gebonden, kunnen in de darm en in de urinewegen niet meer geresorbeerd worden. Zodoende heeft het zuur een zeer belangrijke ontgiftingsfunctie. Het gezonde organisme kan onder normale omstandigheden voldoende Glucuronzuur aanmaken, zodat in het algemeen een voldoende ontgifting gewaarborgd is. In ons leefmilieu, met een overvloed aan gifstoffen, wordt het echter gevaarlijk; een teveel aan gifstoffen in het lichaam is bevorderlijk voor het ontstaan van kanker en andere ziekten. Bovendien is nog van groot belang, dat Glucuronzuur in gebonden vorm de bouwsteen is van belangrijke polysacchariden, zoals hyaluronzuur (basissubstantie van het bindweefsel), chondroitinesulfaat (idem van het kraakbeen), mukoitinesulfaat (bouwsteen van het maagslijmvlies en het glasachtig lichaam van het oog) en heparine.

      Desondanks steeg de psa gestaag en bereikte in juli 1998 een waarde van ruim boven de 30, hetgeen mijn innerlijke rust nauwelijks bevorderde en mij dan ook stimuleerde tot een bezoek aan een andere uroloog voor een second opinion.

      quote 2:

      Op eigen initiatief begon ik, geïnspireerd door een boek van Rudolf Breuss, aan een vastenkuur van 6 weken, waarbij gerefereerd werd naar ruim 40.000 genezen patiënten in Oostenrijk. 42 dagen geheel zónder vast voedsel met slechts een cocktail (verdeeld over 24 uur) van een halve liter vocht, bestaande uit bieten-, wortel- en selleriesap. Daarnaast enkele specifieke theesoorten ter stimulering van lever, gal en nieren.

      Wellicht trok en trof mij daarbij de bijbelse parallel van 40 dagen, alhoewel ik het getal 40 symbolisch meende te moeten zien vanwege de noodzaak tot vochtinname. Bovendien kwam mij het reinigende effect van de kuur als voor de hand liggend voor.

      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenk-7012.html

      De start met PC-SPES
      Zie: https://cryptocheilus.wordpress.com/2010/08/23/drs-h-j-henk-trentelman-overleden/#comment-19475

      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenk-7014.html

      . Vervolg persoonlijk verhaal over immuunsysteem en diëeten
      Terug nu naar mijn persoonlijke verhaal:

      Ik realiseerde mij terdege, dat niet volstaan kon worden met het terugdringen van mijn psa-waarde; om met mijn vriend dr. W. v. E. te spreken: “Een man is méér dan een getal!”

      Vragen –in uw ogen wellicht pedante-, die mij na deze hectische periode bezig hielden en die ik graag beantwoord zag, waren onder meer:

      · “Waarom werd juist ik door kanker verrast?” (het argument erfelijkheid was daarvoor te simplistisch en voor de hand liggend) en

      · ”Hoe zat het toen met mijn immuunsysteem?”.

      Een andere voor mij interessante vraag werd:

      · “Waarom vindt de een baat bij het dieet van Moerman of Houtsmuller en de ander niet?”

      Alvorens op die lange zoektocht nader in te gaan, is wellicht een korte inleiding zinvol.

      Thorwald Dethlefsen en Rudiger Dahlke hebben een interessant boek geschreven, getiteld “De zin van ziek zijn”.

      Alhoewel deze auteurs de nadruk leggen op o.m. de samenhang van lichamelijke klachten en psychische problemen, valt niet te ontkennen, dat ziekte functioneel is.

      De arts Toussaint gebruikt als ondertitel van zijn lezenswaardige boek “Ziekte als lot en kans” de zin “aanleg, voorkoming en therapie van een beschavingsziekte: kanker” (de cursivering is van mij).

      Als dus ziekte functioneel is en uit dien hoofde enkel en alleen een poging is van het lichaam om zich te ontdoen van een storende factor om daarmede de balans te herstellen, dan roept dit minstens twee vragen op:

      · waarom blijken er door de eeuwen heen mensen te bestaan, die temidden van besmette medemensen hun heroïsche arbeid verrichten zonder zelf besmet te raken en

      · waarom worden mensen volledig verrast door de diagnose van b.v. kanker en waarom verzuimde het immuunsysteem signalen af te geven en zich teweer te stellen?

      Proberen we op deze vragen (een) antwoord te geven, dan hanteren we daarbij het schema van dr. Reckeweg, kosteloos verkrijgbaar bij………..

      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenk-7016.html

      9. Het 3-stappenplan voor de darmen

      HET 3-STAPPENPLAN
      STAP I: DE DARMSPOELING

      Naam van het apparaat: “colon hydromat”.

      Gedurende 30-45 minuten wordt -nauwelijks waarneembaar- warm water via de anus binnengeleid, dat steeds hoger opstijgt in de dikke darm tot de valvula Bauhini bereikt wordt (de klep van Bauhin). Deze klep bevindt zich aan het begin van de dikke darm en zorgt ervoor dat er geen inhoud van de dikke darm terugvloeit in de dunne darm (en houdt derhalve nu ook het ingebrachte warme water tegen).

      Via een venster in de colon hydromat valt waar te nemen hoe door de spoeling nu eindelijk de zeer oude voedselresten, tezamen met veel ongerechtigheden (o.m. parasieten en kankerverwekkend materiaal), zijn losgeweekt en uit de darm worden afgevoerd. Dit valt af te leiden uit de specifieke structuur, vorm en diepzwarte kleur van dit materiaal; recente voedselresten presenteren zich namelijk totaal anders.

      Met de invoer van ongeveer 15 liter water op lichaamstemperatuur (2 liter per keer) wordt een tweeledig doel bereikt:………..,

      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenk-7018.html

      STAP II: HET NUTRON-DIEET

      We hebben bij het schema van Reckeweg gesproken over “storende factoren”.

      Zeer recent is ontdekt, dat één van de meest storende factoren nu juist van voeding afkomstig is! Tot dusverre kenmerkte men……..

      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenk-7019.html

      12. Bloedonderzoek voor vaststellen individueel benodigd dieet
      Binnen deze context abstraherend van de achterliggende factoren, blijkt er voor ieder mens een speciaal voor hém of háár geëigend regime te gelden.

      Om dit individuele regime te kunnen vaststellen, wordt wat bloed afgenomen voor een zeer geavanceerd bloedonderzoek. Dit bloed wordt in een laboratorium geconfronteerd met een scala aan voedingscomponenten; daarbij blijkt, dat het onderhavige bloed verschillend reageert op de diverse voedingsstoffen.

      Op de ene component volgt een neutrale reactie, op de andere reageert het bloed chaotisch en het immuunsysteem produceert als resultaat daarop de stof TNF-alpha (Tumor Necrosis Factor-alpha). Deze chaotische reacties zijn daarbij weer te rangschikken naar hevigheidsgraad.

      De gehele confrontatie kan worden gevisualiseerd op een videoband.

      Na dit laboratoriumonderzoek wordt aan de persoon in kwestie een uitgebreid verslag gezonden, waarin onder meer wordt vermeld welke voedingsstoffen voor hem of haar zijn geëigend en van welke men zich dient te onthouden. Ten aanzien van het negatieve advies geldt dan nog een mate van dringendheid (van “beslist niet”, etc. tot “liever niet”).

      Het moge duidelijk zijn, dat het opvolgen van dit advies:………

      http://www.kanker-actueel.nl/NL/uw-vehenk-7020.html

      13. Herstel immuunsysteem/darmflora en probiotica.

      STAP III: HERSTEL DARMFLORA en REACTIVERING IMMUUNSYSTEEM

      Om de balans tussen onze lichamelijke afweer en de kwaadaardigheid van de ons bestokende micro-organismen te herstellen, zullen er maatregelen moeten worden genomen die niet zozeer gericht zijn op het compleet uitroeien van bedreigende micro-organismen in onze omgeving; dat werkt immers niet, gegeven de wijdverspreide antibiotica-resistentie).

      Het herstel van de eigen afweerkracht, het reactiveren van het immuunsysteem is het adequate antwoord. De voorpost van deze afweerkracht wordt gevormd door onze darmflora. De verzamelnaam voor preparaten, die deze goedaardige bacteriën bevatten is Probiotica. Een goede microbische balans biedt bescherming tegen ziekte en zorgt voor een maximale opname van voedingsstoffen.

      Welke oorzaken liggen er nu ten grondslag aan tekorten aan probiotica in ons maag-darmkanaal?

      Zonder een limitatieve opsomming te pretenderen, kunnen als oorzaken genoemd worden:……..

      En dit was nog maar het voorzichtige begin; het echte werk kwam in de jaren daarna toen o.a. Robert Gorter en Tullio Simoncini om de hoek kwamen kijken.

    29. wilmamazone says:
      augustus 28, 2010 om 5:14 pm

      Ben ik zelfs nog wat vergeten, de neuraaltherapie:
      https://cryptocheilus.wordpress.com/2010/08/23/drs-h-j-henk-trentelman-overleden/#comment-19476

      quote:

      Advies: gegeven de leeftijd van 60 jaar is, bij een bevestigd carcinoom, radicale prostatectomie een voor de hand liggende therapie.

      Aangezien ik evenwel ook op mijn 60ste nog een uitgebalanceerd huwelijksleven leid, waarin ik bepaalde specifieke dimensies geenszins schuw, was “de man zonder prostaat” niet het ideaalbeeld dat ik voor ogen had. Ik stortte mij dan ook met nieuwe energie op alternatieve wegen en koos voor neuraaltherapie (NeyTumorin).

      De psa liet zich echter niet vermurwen en bereikte in december 1999 de waarde 62.1

      Daar heb ik alvast informatie over van twee kanten:

      http://www.iocob.nl/biologisch/neuraaltherapie.html

      Neuraaltherapie is een therapie waarbij een oppervlakte anestheticum, een injecteerbare verdovingsvloeistof, in de huid gespoten wordt op een plek waar volgens de behandelaar een zogenaamd stoorveld bestaat. Dit kan bijvoorbeeld een litteken zijn.
      Neuraaltherapie: het begin

      Neuraaltherapie is verwant met farmacologische acupunctuur, waarbij bepaalde geneesmiddelen op acupunctuurpunten ingespoten worden. De neuraaltherapie werd………

      http://www.kwakzalverij.nl/477/Neuraaltherapie_of_stoorveldtherapie

      Neuraaltherapie of stoorveldtherapie
      1 nov 2005 | Paul van Wensen | Laatste wijziging: 23 jun 2009

      Neuraaltherapie gaat er vanuit, dat in gebieden van het lichaam een slechte stofwisseling op cellulair niveau heerst (stoorvelden) waardoor een stagnatie ontstaat van de signaaloverdracht in het autonome zenuwstelsel. Door deze functiestoornissen ontstaan zowel lichamelijke als psychische ziektes. Bij neuraaltherapie wordt via een dun naaldje lokale verdoving gegeven op plaatsen waar een blokkering van signaaloverdracht is. Neuraaltherapie wordt ook wel therapeutische lokaal-anesthesie of stoorveldbehandeling genoemd.

      eindquote:

      De neuraaltherapie is gebaseerd op een absurd verzinsel. Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat neuraaltherapie effectief is. Het is onbegrijpelijk dat sommige verzekeraars deze vorm van kwakzalverij vergoeden.

    30. JennyJo says:
      augustus 28, 2010 om 5:20 pm

      Dat is toch eigenlijk gestoord, zoals daar de ene alternatieve therapie na de andere wordt geslikt, zonder enige kritiek? Alles wat de reguliere geneeskunde te bieden heeft wordt met het grootst mogelijke wantrouwen bekeken, maar alles wat alternatief is wordt zonder meer meteen voor waar aangenomen.

      En dan die pedante, plechtstatige schrijfstijl. Ik krijg sterk de indruk dat meneer Trentelman nogal graag in de belangstelling stond en het zeer interessant vond om zich te afficheren als groot kankerdeskundige.

    31. JennyJo says:
      augustus 28, 2010 om 5:29 pm

      En-Het-Gaat-Maar-Door
      Zwam zwam zwam…

    32. wilmamazone says:
      augustus 28, 2010 om 6:00 pm

      https://cryptocheilus.wordpress.com/2010/08/23/drs-h-j-henk-trentelman-overleden/#comment-19476

      quote:

      Desondanks steeg de psa gestaag en bereikte in juli 1998 een waarde van ruim boven de 30, hetgeen mijn innerlijke rust nauwelijks bevorderde en mij dan ook stimuleerde tot een bezoek aan een andere uroloog voor een second opinion.

      Dit leidde tot:

      · een echografie, waardoor via ultrageluidsgolven een beeld wordt verkregen van omvang en vorm van de prostaat; simultaan werden foto’s gemaakt;

      · een biopsie; verwijdering van een stukje weefsel (i.c. van de prostaat) ten behoeve van microscopisch onderzoek.

      Resultaat: een histologisch bewezen prostaatcarcinoom. Het echografisch onderzoek toonde een vergrote prostaat met calcificaties. De random verkregen biopten wezen op een laaggradig carcinoom, rechts, Gleason 4; het biopt links was negatief.

      Advies: gegeven de leeftijd van 60 jaar is, bij een bevestigd carcinoom, radicale prostatectomie een voor de hand liggende therapie.

      Op de 1e plaats kwam de diagnose pas in juli 1998, maar -omdat genezen niet lukte- klinkt ruim 14 jaar overleven uiteraard beter dan 12 jaar na diagnose. Over die diagnose werd/wordt geclaimd dat Trentelman zonder onmiddelijke reguliere behandeling binnen een half jaar zou komen te overlijden.

      http://www.lumc.nl/rep/cod/redirect/5010/urologie/bioptie.htm

      Onder geleide van echografie kan via het rectum een biopt uit de prostaat worden genomen.

      De differentiatiegraad van een prostaatcarcinoom kan uitgedrukt worden in de Gleason-score, deze kan varieren van 2 t/m 10:

      2-4 goed gedifferentieerd
      5-7 matig gedifferentieerd
      8-10 slecht gedifferentieerd
      Bij patiënten met een lange levensverwachting en een matig tot slechte differentiatiegraad van de tumor is radicale therapie (operatief of radiotherapeutisch) aangewezen.

      http://www.umcg.nl/Patienten/ziekten/133044/151881/Prostaatpunctie/Pages/Punctievandeprostaat.aspx

      eindquote:

      Gleason-score
      De patholoog beoordeelt niet alleen de aan- of afwezigheid van prostaatkanker, maar kijkt ook naar de agressiviteit van de eventueel aanwezige tumor. De patholoog beoordeelt deze agressiviteit door te kijken naar de twee meest voorkomende tumorveldjes in het stukje weefsel. De agressiviteit (grilligheid) van het tumorweefsel wordt uitgedrukt in een getal van 1 tot en met 5:

      De getallen 1 en 2 zijn nauwelijks kwaadaardig te noemen.
      Het getal 3 is een weinig agressieve tumor.
      De getallen 4 en 5 geven aan dat er sprake is van een agressieve en snelgroeiende tumor.
      De uitkomsten van twee onderzochte veldjes worden bij elkaar opgeteld, met een maximumscore van 10. Deze indeling wordt ook wel de Gleason-score genoemd.

      Als is vastgesteld dat de afwijking kwaadaardig is, is verder onderzoek nodig om de uitgebreidheid van de ziekte en de aanwezigheid van eventuele uitzaaiingen vast te stellen.

      Bij elkaar opgeteld kwam hij dus in juli 1998 tot een Gleason -score van 4 en dan sta je nog lang niet met een been in het graf/had hij nog maar hooguit een half jaar te leven zoals steeds gesuggereerd werd en nog steeds wordt. Waarom toch steeds die leugens en/of maar halve waarheden?

    33. JennyJo says:
      augustus 28, 2010 om 6:26 pm

      Waarom toch steeds die leugens en/of maar halve waarheden?

      Ik weet het niet, ik vraag me dat al zo lang af. Ik kan niet begrijpen wat er de zin van is om je medemens zo te belazeren, alleen maar om het alternatieve veld zo gunstig mogelijk voor te stellen.

      Ik sluit niet uit dat er bij veel van deze mensen sprake is van veel ijdeltuiterij. Ook Trentelman vond het o zo belangrijk dat iedereen toch maar goed besefte dat hij er véél meer van wist dan de dames en heren specialisten.

      Daarnaast denk ik dat er ook flink wat rancune meespeelt. Immers, veel van zijn familieleden zijn overleden aan kanker. De reguliere geneeskunde heeft hen niet kunnen redden en dat is natuurlijk een groot en onvergefelijk bewijs van onvermogen. Dus wordt de kwakzalverij opgevoerd als alternatief. Als de wetgever dat wil verbieden omdat het gevaarlijk is en verzekeringsmaatschappijen het niet vergoeden omdat zelfs een volslagen idioot nog ziet dat het niet werkt, wordt er moord en brand geschreeuwd over therapievrijheid.

      Wat in hemelsnaam bezielt deze mensen? En vanwaar toch dat totale gebrek aan zelfkritiek?

      Ik kan het niet vatten.

    34. wilmamazone says:
      augustus 28, 2010 om 7:16 pm

      Doctorandus in de economie Henk Trentelman was als als zelfbenoemd deskundige een regelrechte roeptoeter en als ik dan o.a. dit lees loopt het mij koud over de rug:
      http://www.condoleanceregister.com/index.php?page=register&id=2157&pagina=3

      Condoleance 37 is geplaatst door: Anand gerrisAmsterdam, 24 augustus 2010 16:43

      vandaag, 24 augustus hoorde ik van Carola van Plateringen, dat Henk is overleden.
      Respect en bewondering voor deze liefdevolle dappere mens die net op tijd door
      snelle reactie op mijn mail om hulp Carola uit het reguliere circuit wist te houden na constatering van borstkanker bij haar. Dank lieve Henk.
      Een goede overtocht!
      Kracht en al wat wenselijk is om het verlies van man, vader te dragen. Anand TMC Gerris

      Blijkbaar zijn er nog steeds mensen die -o.a. Sylvia Millecam ten spijt- niet weten/willen weten hoe het met regulier onbehandelde borstkanker afloopt en dat die patiënten daardoor gemiddeld nog maar twee jaar te leven hebben/het point of no return snel bereikt is. Het is om te huilen.

    35. wilmamazone says:
      augustus 29, 2010 om 9:23 am

      http://www.kwakzalverij.nl/1245/Encyclopedie_Alternatieve_behandelingen_tegen_kanker

      Encyclopedie: Alternatieve behandelingen tegen kanker

      Er worden veel alternatieve, dus onwerkzame, therapieën aangeboden tegen kanker. In het onderstaande volgt een algemeen overzicht van alternatieve kankertherapieën.

      Uitgelegd wordt waarom die onwerkzaam zijn. Wie informatie over specifieke therapieën of diagnostische tests zoekt, wordt verwezen naar:

      Encyclopedie: Dieet bij kanker
      Encyclopedie: Kwakzalversmiddelen tegen kanker
      Encyclopedie: Kruiden tegen kanker
      Encyclopedie: Kwakzalverij met apparaten tegen kanker
      Encyclopedie: Psychologische invloeden op kanker
      Encyclopedie: Kankertests (alternatief)

      Deze bestanden omvatten lang niet alles wat er aan kankerkwakzalverij bestaat of bestaan heeft. Op internet is……………

      quote:

      Rode vlaggen

      Voor de talloze meer obscure methoden die hier niet genoemd staan, gelden algemene regels:
      wantrouw een behandeling tegen kanker

      – als de kuur of het middel of het apparaat te koop wordt aangeboden op dezelfde website als waarop het wordt aanbevolen;
      – als de kuur vele vormen van kanker en/of andere ziekten beweert te kunnen genezen;
      – als het om één enkel middel gaat voor vele soorten kanker;
      – als in de reclame gesproken wordt over stimulering van het immuunsysteem of het zelfhelend vermogen;
      – als kanker aan een andere oorzaak wordt toegeschreven dan aan DNA-schade, bijvoorbeeld aan een afwijkende stofwisseling;
      – als het om een dieet gaat;
      – als het om ‘geestelijke’ methoden gaat;
      – als er alleen succesverhalen van zogenaamd genezen patiënten staan; zulke patiënten werden vaak ook regulier behandeld of hadden geen of heel langzaam groeiende kanker, en bovendien hebben kwakzalvers er een handje van om geen follow-up te doen, dus de betrokkenen kunnen best inmiddels overleden zijn; het is misschien onaardig om te zeggen, maar men moet ook bedacht zijn op de mogelijkheid dat zulke verhalen verzonnen zijn.

      Bonustip: kwakzalvers noemen vaak heel hoge genezingspercentages, doorgaans 80 procent en hoger. In dit verband is bijna gênant dat voor tijdig ontdekte en correct behandelde borstkanker de percentages voor de vijfjaarsoverleving inderdaad zo hoog zijn.

    36. wilmamazone says:
      augustus 29, 2010 om 9:53 am

      Dit schreef Mels Sluyser in 1998 al!:
      http://www.skepsis.nl/apoptose.html

      Geen kanker maar verkalking

      Hoeveel de medische wetenschap inmiddels ook te weten is gekomen over kanker, het alternatieve beeld dat deze ziekte ‘iets van het hele lichaam’ is, blijft populair – en blijft slachtoffers maken.

      De afgelopen jaren is een spectaculaire vooruitgang geboekt in het kankeronderzoek. Wij weten nu veel meer over moleculaire processen in cellen, en waarom het fout gaat bij kankercellen. Door gebruikmaking van nieuwe DNA-technieken is duidelijk geworden welke genen daarbij een rol spelen. Een van de verschijnselen waar momenteel veel research naar wordt gedaan is dat van de ‘apoptose’, oftewel geprogrammeerde celdood. Het woord apoptose is afgeleid van het Griekse woord voor het vallen van bladeren van een boom in de herfst, maar in het moderne onderzoek wordt de term gebruikt ter aanduiding dat cellen volgens een vastgesteld programma afsterven.

      Iedere minuut gaan er miljoenen cellen in ons lichaam……….

      quote:

      Terwijl kanker dus beschouwd kan worden als een in eerste instantie lokaal gebeuren, gaan alternatieve genezers er van uit dat kanker een systemische ziekte is, iets ‘van het hele lichaam’. Vandaar dat in hun ogen het verwijderen van de tumor zonder meer niet veel zin heeft: hij kan immers daarna toch elders weer opduiken omdat het lichaam als geheel ziek is. Chemotherapie en radiotherapie zijn in hun ogen helemaal uit den boze, want die vergiftigen en beschadigen het lichaam waardoor de patiënt niet meer kan genezen.

      Volgens de alternatieve zienswijze zou het menselijke lichaam een natuurlijke afweer bezitten tegen kanker, maar wordt deze ondermijnd door radiotherapie, chemotherapie en het eten van het verkeerde voedsel. In werkelijkheid staat het immuunsysteem van de mens – ook als deze gezond is – vrijwel machteloos tegenover kanker. Dat komt omdat kankercellen in immunologische zin zo weinig van normale cellen verschillen, dat het immuunsysteem ze niet als ‘vreemd’ herkent.

      Welke invloed dit alternatieve beeld kan hebben op patiënten, wordt geïllustreerd door wat er gebeurde met een goede vriendin van ons, Paula genaamd. Paula was haar hele leven kerngezond geweest. Er mankeerde haar nooit wat. Maar toen ze onlangs 50 jaar werd, kreeg zij in het kader van het bevolkingsonderzoek naar kanker een oproep een mammogram van haar borsten te laten nemen. En helaas, in haar linkerborst, vlak bij de tepel, bleek een kwaadaardige afwijking te zitten. Volgens de arts ging het om een ductaal carcinoom ‘in situ’. Dat laatste houdt in dat het gezwel nog alleen op die plaats zit en niet is geïnfiltreerd in het omliggend weefsel of uitgezaaid naar andere delen van het lichaam.

      Geen vuiltje aan de lucht dus, zou je zeggen. De borst zou er natuurlijk af moeten, maar daarna zou ze weer kerngezond zijn.

      Maar wat gebeurde? Paula……….

      eindquote:

      Terwijl dus enerzijds de medische wetenschap steeds meer inzicht krijgt in het wezen van kanker, blijkt anderzijds dat steeds meer mensen zich liever toevertrouwen aan de niet-reguliere behandelaars. Dit is zeker niet te wijten aan een gebrek aan voorlichting. Kankerpatiënten kunnen zich heus wel door middel van boeken, brochures en dergelijke op de hoogte stellen van de ware gang van zaken. Voldoen alternatieve genezers dan misschien aan essentiële behoeften die de officiële wetenschap niet kan invullen? Waarom appelleert het beeld dat bij kanker het hele lichaam ziek is méér dan dat kanker een in eerste instantie lokaal proces is? Rondom het verschijnsel kanker (‘K’) zweeft blijkbaar een mystiek die er honderd jaar geleden ook ten aanzien van tuberculose (‘tb’) was. Misschien moeten we dus wachten totdat kanker volledig te genezen is. Pas dan zal ook de lariekoek rondom deze ziekte verdwijnen, en zullen de alternatieve genezers moeten zoeken naar een andere kwaal waar ze brood aan kunnen verdienen.

      (dikgedrukt door mij)

    37. JennyJo says:
      augustus 29, 2010 om 10:11 am

      Toch is het raar. Ze zien kanker als een systemische ziekte, maar wijzen een systemische behandeling als chemo af. Niet echt logisch.

    38. wilmamazone says:
      augustus 30, 2010 om 8:46 am

      http://medischcontact.artsennet.nl/blad/Tijdschriftartikel/Alternatieve-behandelwijzen-na-Millecam.htm
      20 mei 2010

      Alternatieve behandelwijzen na Millecam

      Ruimte voor niet-reguliere artsen steeds verder ingeperkt

      Patiënten hebben recht op zorgvuldige informatie over alle aspecten van hun behandeling. Ook als die niet-regulier is. Niet alleen de KNMG, ook rechters spreken zich uit over de algemene en specifieke normen waaraan alternatieve artsen zich moeten houden.

      De gedragsregel ‘De arts en niet-reguliere behandelwijzen’ legt de normen vast waaraan artsen moeten voldoen als zij overwegen niet-reguliere – alternatieve – behandelwijzen toe te passen. De KNMG wil hiermee de vrijheid van patiënten garanderen om naar eigen inzicht een behandelaar te kiezen, en patiënten tegelijkertijd beschermen tegen schade door het onverantwoord handelen van niet-reguliere behandelaars.

      Deze KNMG-gedragsregel is gepubliceerd in april 2008. Op dat moment speelden de juridische schermutselingen rond de niet-regulier werkende artsen die betrokken waren bij de
      behandeling van Sylvia Millecam. Millecam overleed in 2001 aan borstkanker, nadat zij door een groot aantal niet-reguliere behandelaars was behandeld. Daaronder bevonden zich enkele artsen. In juni 2007 werden deze artsen veroordeeld door het Centraal Tuchtcollege, en in juni 2009 door de strafrechter. Deze rechterlijke uitspraken geven samen met de KNMG-gedragsregel heldere richtlijnen voor niet-regulier werkende artsen. Overigens zijn in de strafprocedure tegen Jomanda in de zaak-Millecam ook de normen voor niet-artsen verduidelijkt en aangescherpt.1

      quote:

      Zeker als de patiënt een levensbedreigende ziekte heeft en de niet-reguliere arts de enige behandelaar is, dient deze arts met de nodige vasthoudendheid te verwijzen naar een arts die een wetenschappelijke methode hanteert. Als de patiënt blijft vasthouden aan ontkenning van de diagnose, dan kan het starten van een niet-reguliere behandeling de patiënt immers sterken in de gedachte dat de ontkenning terecht was. Een uiterste consequentie hiervan kan zijn dat de niet-reguliere arts de behandelrelatie met de patiënt verbreekt.

      Ook de KNMG stelt dat een patiënt die reguliere behandeling afwijst, moet worden gewezen op het mogelijke gevaar van dat uit- of afstel. Mocht de patiënt toch volharden in de ontkenning van de diagnose of als voor de patiënt geen reguliere curatieve behandeling meer mogelijk is, dan mag de arts geen behandelingen aanbieden die de patiënt schade zouden kunnen berokkenen. De KNMG hanteert daarbij een brede opvatting van wat schade is. Het gaat niet alleen om fysieke schade en interferentie met de reguliere behandeling maar ook om het geven van onjuiste of onvolledige informatie, het wekken van valse hoop op genezing of verbetering van de klachten en het scheppen van verwarring over de reguliere diagnose. Als patiënten in het reguliere circuit curatief zijn uitbehandeld, mag de niet-reguliere arts dus niet zomaar met curatief bedoelde niet-reguliere behandelingen beginnen. Daarmee zou valse hoop worden gegeven, vaak met grote financiële consequenties.

      VtdK

      KNMG met nieuwe en strengere gedragsregels inzake toelaatbaarheid niet-reguliere behandelwijzen: een stap in de goede richting

      inclusief: Gedragsregels KNMG 1/4/08 (PDF)

    39. wilmamazone says:
      september 3, 2010 om 7:37 am

      Ook Henk Trentelman zocht genezing langs deze doodlopende weg:

      https://cryptocheilus.wordpress.com/2010/08/31/hoezo-zou-vechtlust-helpen-bij-kanker/

    Geef een reactie

    Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

    Gravatar
    WordPress.com logo

    Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

    Facebook foto

    Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

    Annuleren

    Verbinden met %s

    %d bloggers liken dit: