Moxa-therapie; the brains fall out

Fittie! En dat is altijd leuk.

De VtdK et al schrijft een artikel over een een acupunctuurmevrouw. Die mevrouw beweert dat als je een brandend bijvoetkaarsje bij de voet van een zwangere vrouw met een kind in stuitligging houdt (moxa-therapie), het kind zich omdraait en een ‘normale’ bevalling mogelijk is. U denkt, lagaan. Waar maken ze zich druk over? We kennen die bakerpraatjes van de acupuncturisten inmiddels wel.

Anders wordt het als het een serieuze promotie betreft. Op 9 december 2010 promoveerde fysiotherapeut-acupuncturist Ineke van den Berg – de Lange aan het Erasmus MC in Rotterdam op een proefschrift over de bijdrage van acupunctuur en moxa-therapie aan de gezondheidszorg.

artikel update 8/1/2011

Bekijkt u hier even het artikel wat Frits van Dam schreef n.a.v. dit proefschrift.
Chinese acupunctuur tegen stuitligging: een schandelijk proefschrift , Cees Renckens, Lukas Stalpers en Frits van Dam, 22 dec 2010

U kunt daar ook het proefschrift bekijken.

Op woensdag 29 december verschijnt er een soortgelijk artikel van van Dam in de NRC.

Maar nu wordt het lachen. Op 3 januari reageert een gedeelte van de beoordelingscomissie van het Erasmus onder leiding van Prof. dr. M.G. Myriam Hunink. Weer in de NRC. Hou u vast:

De opstelling van Van Dam komt erop neer dat je een medische behandelingsmethode uitsluitend moet uitproberen, als je van tevoren kunt beredeneren hoe de methode werkt. Dat kan erg nuttig zijn. De valkuil is dat dit standpunt ons afsluit voor andere mogelijkheden dan wat we waarnemen […] Het is niet noodzakelijk om het veronderstelde werkingsmechanisme voor waar te accepteren, of zelfs maar te kennen, om toch zinvol onderzoek te kunnen doen.

Daar gaat het natuurlijk mis met de redenatie van de profs en doktoren van het Erasmus. We hebben natuurlijk allemaal het artikel gelezen van Jan Willem Nienhuys over wetenschappelijke geneeskunde; Science based medicine. Anders moet u dat zeker even doen.

Gerard te Meerman, Universitair hoofddocent bio-informatica en statistische genetica aan het Universitair Medisch Centrum Groningen snapt het wel en slaat spijkers met koppen. NRC 4 januari ingezonden brief.

Pas als de alternatieve hypothese dat er een oorzaak-gevolgrelatie is een zekere mate van plausibiliteit heeft, kun je op grond van statistiek geloof hechten aan die hypothese. Dat acupunctuur met moxa enige invloed op het spontaan terugdraaien van een in stuit liggend kind zou kunnen hebben, behoort tot de a priori erg onwaarschijnlijke hypothesen […] Wat Hunink en haar collega’s doen, is onderzoek naar het onwaarschijnlijke en misbruik van statistische argumenten presenteren als voorbeeld van wetenschappelijke openheid. Daarmee is niemand gediend.

Uw Crypto heeft zich laten vertellen dat er nog meer opzienbarende promotieonderzoeken op stapel staan. Er komt een meta-analyse van het effect van het dragen van een kastanje in de broekzak en het krijgen van reumatoïde arthritis, een systematisch review van het eten van schapenluizen tegen darmkanker en een RCT m.b.t. het gebruik van puntkomma’s en de relatie met migraine.

Dat is de enige manier om zin van onzin te kunnen onderscheiden.

U kunt uw eigen onderzoeksvoorstellen indienen bij het Erasmus of kwijt in de comments. Onnodig te vermelden dat niets te gek is.

artikel update 8/1/2011

In de zaterdageditie van de NRC smeult de discussie nog even na.

De verongelijkte acupuncturiste;

Zo praat je toch niet over acupunctuur en moxa

Prof dr J.A.Reekers, Hoogleraar interventieradiologie, AMC, Amsterdam

In een verdediging van het proefschrift van Ineke van den Berg, dat door Frits van Dam als kwakzalverij werd bestempeld (Opiniepagina, 29 december), stelt collega Myriam Hunink dat vijf van de zes artikelen in het proefschrift zijn gepubliceerd in peer-reviewed, internationale, wetenschappelijke tijdschriften. Haar opvatting is kennelijk dat als artikelen zijn gepubliceerd in peer-reviewed internationale tijdschriften, het onderzoek per definitie goede wetenschap is. Een hoogleraar in de epidemiologie zou toch beter moeten weten. Vandaag de dag is vooral de kwaliteit van de publicaties een doorslaggevend argument in reviews […]Voor elke literatuuranalyse geldt altijd dat de kwaliteit zo goed is als je brongegevens: als de bron niet deugt dan is de review ook van geen enkele waarde […]hoogstaande academische wetenschap is het zeker niet

Van Dam et. al.

In hun weerwoord gaan promotor Hunink e.a. begrijpelijkerwijs niet in op het werkingsmechanisme (Opinie, 3 januari). In een aparte mail leggen zij uit dat door de intense verwarming van de kleine teen vervolgens de hersenen, bijnierschors en placenta worden geprikkeld, waardoor de foetus kan draaien.