CDA-Kamerlid Sabine Uitslag vraagt zich vanalles af over mantelzorg

© anp

CDA-Kamerlid Sabine Uitslag kreeg gisteren een storm van verontwaardigde reacties over haar heen nadat zij zich in een tweemaandelijkse column hardop afvroeg wat de definitie van mantelzorg is. “Laatst was ik in het weekend een ontbijtje aan het klaarmaken voor mezelf en m’n lief en ik vroeg me af: ben ik nu aan het mantelzorgen?” staat te lezen in Trouw

‘Inmiddels ben ik in mijn speurtocht wel wat wijzer geworden’ zegt Uitslag in haar column. Dan vraag ik me ook af wat dit kamerlid onder een speurtocht/goed onderzoek verstaat, want ze komt -zonder blikken of blozen- met deze conclusie:

Mijn conclusie is dat we mantelzorg tegenwoordig kwantificeren en daarmee wordt datgene wat altijd vanzelfsprekend was opeens iets waar eisen en verwachtingen aan worden gesteld. Maar mijn boodschap is dat het juist hartstikke waardevol is als je de yogales moet afzeggen omdat je gaat koken voor een doodzieke vriendin. Veel mensen hebben het zo nog niet bekeken. Je bent waardevol als mens als je voor niets iets doet voor een ander. Dan is je zoon, je buurman of moeder van onschatbare waarde, die absoluut niet te kwantificeren is!

Dit is wat Rijksoverheid er zelf over zegt:

Ruim 2,6 miljoen Nederlanders zorgen langere tijd intensief voor hun zieke familieleden of vrienden. Deze vorm van zorg heet mantelzorg. Veelal zorgt een mantelzorger meer dan 3 maanden, soms zelfs jaren. Als blijk van waardering kunnen zij een financieel extraatje krijgen.

Vooral mantelzorgers die zorg combineren met een baan lopen kans overbelast te raken. Samen met werkgevers bekijkt de overheid hoe zij deze groep beter tegemoet kan komen.

En na klikkerdeklik op dezelfde site:

Bij mantelzorg duurt de verzorging meer dan 8 uur per week of langer dan 3 maanden achtereen. Heeft iemand minder zorg nodig, dan heet dat gebruikelijke zorg.

Tja…voor Sabine Uitslag valt blijkbaar alles onder gebruikelijke zorg en is dat sowieso een peulenschilletje waar eigenlijk niet (langer) over gesproken hoeft te worden.
Daar is Da Silva het vast niet mee eens, want die vraagt aandacht voor jonge mantelzorgers.
Hoe bekijken jullie het?

update:
Omdat ik voortdurend problemen heb met de site van Zorg en Welzijn hier de volledige tekst van de column:

De waardevolle samenleving

Iets doen voor een ander: is dat waardevol of kost het vooral tijd? Laatst was ik in het weekend een ontbijtje aan het klaar maken voor mezelf en m’n lief en ik vroeg me af: ben ik nu aan het mantelzorgen? Wat is eigenlijk de definitie van mantelzorg? Want wat is ‘normale zorg’ voor een ander en wat is extra? Is dat dan niet voor iedereen anders? Dat zijn zo van die vragen die me de hele week kunnen bezighouden.

Wat ik overal lees en hoor is dat de groep mantelzorgers heel groot is en dat ze het enorm zwaar hebben. Maar hoe ging dat ‘vroeger’ dan? Was het, toen er nog geen computer, skype, robot-stofzuiger en wasmachine was, dan niet nog veel zwaarder?

Lees hier de reactie van Mezzo op deze column >>

En wie is dan die mantelzorger? Als jij je oude vader helpt met de steunkousen en je kookt zijn potje (gewoon wat extra’s van wat jezelf kookt voor je gezin of jezelf), is dat dan mantelzorg? Valt daar dan ook het bezoekje op zaterdag of zondag onder? Of valt dat gewoon onder de noemer ‘gezelligheid’? Is een moeder die een baby voor de derde keer in een nacht uit bed haalt om te verzorgen een mantelzorger? De baby is immers zeer kwetsbaar en afhankelijk. Als moeder kan je moeilijk na drie keer uit bed te zijn gegaan zeggen: nee, nu is de maat vol, ik raak totaal overbelast, ik bel de thuiszorg! Als ik die vraag wel eens stel, vragen moeders me of het wel goed met me gaat.

Inmiddels ben ik in mijn speurtocht wel wat wijzer geworden. Mijn conclusie is dat we mantelzorg tegenwoordig kwantificeren en daarmee wordt datgene wat altijd vanzelfsprekend was opeens iets waar eisen en verwachtingen aan worden gesteld. Maar mijn boodschap is dat het juist hartstikke waardevol is als je de yogales moet afzeggen omdat je gaat koken voor een doodzieke vriendin. Veel mensen hebben het zo nog niet bekeken. Je bent waardevol als mens als je voor niets iets doet voor een ander. Dan is je zoon, je buurman of moeder van onschatbare waarde, die absoluut niet te kwantificeren is!

Sabine Uitslag (1973) is sinds 2008 lid van de Tweede Kamerfractie voor het CDA. Zij houdt zich bezig met zorgbeleid (verpleeghuizen, Wmo, Awbz), alcohol- en drugsbeleid en jeugdbeleid. Zij werkte onder meer als verpleegkundige, docent en kwaliteitscoördinator in de zorg.