Celstress, elektro-allergie, elektrohypersensitief (EHS) en stralingsziekte

Gisteravond besteedde Tros Radar aandacht aan het fenomeen celstress en hier kan de uitzending alsnog bekeken worden. Het is weer eens niet te filmen!

Er wordt letterlijk en figuurlijk weer eens een hoop onzin verkocht aan en/of door de goedgelovige medemens.

Er is zelfs een rol weggelegd voor de Triodos Bank, die tienduizenden euro’s (€ 40,000) spendeerde aan het plaatsen van nep-apparatuur in drie van hun filialen ter preventie van iig celstress. Deze bank is winnaar geworden van de Meester Kackadorisprijs 2010 en kan dus weer genomineerd worden voor 2012.
Hier de site met de broekafzakkende onzin die de basis vormde van de uitzending.
update 10 nov.:

Hier nog een site van de Fa. List en Bedrog met o.a. Tien goede redenen voor de memon® Milieutechnologie en uiteraard met deze disclaimer:

Wij willen er uitdrukkelijk op wijzen dat de memon-producten geen geneesmiddelen of medische producten volgens het geneesmiddelenbesluit resp. volgens de Wet op de Geneesmiddelen zijn.

Ze hebben nog meer transformers in de aanbieding, ook en van de wetenschappelijke onderbouwing krijg je koude trillingen rillingen. Dat hoofdzakelijk met zand gevulde apparaatje tegen celstress gaat voor maar liefst € 869,05 (tot 100 m2) over de toonbank, dus om gezond te worden/te blijven kunnen de meesten maar beter een suikeroom/tante in de familie hebben. Wat zou de Triodosbank nou precies aan flauwekul aangeschaft hebben voor die €40.000? Wie het weet en/of begrijpt mag het zeggen!

Al jaren wordt er onderzoek gedaan naar de effecten van Elektromagnetische Velden (EMV) op de volksgezondheid. In Nederland door het Kennisplatform Elektromagnetische Velden en ook wereldwijd is het bewijs dat EMV gezondheidsklachten veroorzaakt, nog nooit wetenschappelijk aangetoond.

Dirk Koppenaal van Skepter schreef er in 2009 dit artikel over: Bang voor GSM-straling?

We mogen aannemen dat elektromagnetische hypersensitiviteit een psychosomatische aandoening is. Dat maakt de klachten niet minder erg. De behandelwijze zou zich echter moeten richten op goede voorlichting en reflectietherapie, waarbij de patiënt zelf ontdekt dat hij niet merkt of een gsm-bron aan- of uitstaat. Dat is heilzamer dan griezelverhalen, dure onzinapparatuur of meters die laten zien wat geen mens kan voelen.

Dat neemt niet weg dat mensen blijven claimen ziek tot doodziek te worden van met name alles waar elektrische spanning op staat en/of waar stroom door loopt en vooral digitale apparatuur zou klachten geven.

Er is een hele bedrijfstak ontstaan om vanallerhande prullaria aan de man/vrouw te brengen om te beschermen tegen zogenoemde/zogenaamde elektromagnetische belastingen en die zijn regelmatig stevig aan de prijs; je hele huis aanpassen of verhuizen loopt al helemaal in de papieren.
En dan te weten dat het niet de elektromagnetische straling is die ziek maakt, maar de bangmakerij.

Er zijn op internet tientallen sites te vinden, dus ik beperk me tot enkele voorbeelden:
Deze site geeft een heel overzicht van oorzaken en mogelijke maatregelen en hier reclame voor een peperduur hangertje/een biocomputer dat o.a. zou beschermen tegen ‘belastende’ electro-magnetische velden.

Op 13 september j.l. kwam een vrouw uit Megem in het nieuws doordat het kerkbestuur een zendmast op de kerk uitschakelde omdat de zieke vrouw extreem gevoelig zou zijn voor de straling daarvan en enkele dagen later was er een item hierover bij Eenvandaag.(Op ong. 20 minuten is ze o.a. zelf aan het woord)

Er lopen intussen heel wat zelfbenoemde stralingsdeskundigen rond en is ook in dat wereldje het roeptoeteren tot kunst verheven.
En als men eenmaal stralingsdeskundige is, draait men voor andere gezondheidszaken ook geen hand meer om en spant men o.a. een rechtzaak aan om om feiten over vaccinatie die al lang bekend zijn boven water te krijgen.

Zelfbenoemde vaccinatiedeskundigen hebben op hun beurt ook weer verschillende petjes op en adviseerden recent homeopathie tegen radioactieve besmetting en stralingsziekte. Kan het nog gekker?

Ja hoor, want voor Guido Jonkers van WantToKnow is niet gauw wat té gek en vandaar op 20 sept. j.l. in grote chocoladeletters: Na 33 minuten mobiel bellen al herseneffect!
Jonkers kan het weten, want dat is ook weer o.a. een vaccinatiedeskundige.

Net als Anneke Bleeker die ook alles weet van prikjes èn van straling en dus vol overtuiging beweert: ‘Magnetrons zijn duivels’.
update: ook een facepalm voor ons aller Ron Fonteine
Er zij ook tig alterneuten die in hun praktijk een boterham verdienen aan deze hype en hier een voorbeeld van zo’n ‘deskundige’ die claimt gespecialiseerd te zijn in Milieutechnologie en deze behandeling tegen electrostress in de aanbieding heeft:

Met de VEGA-test is te meten of men electromagnetisch belast is en in welke mate de herstelkracht van het lichaam aangetast is. Deze herstelkracht van het lichaam kan een positieve impuls ontvangen via het dragen van een SI-kaart (6 weken werkzaam)

In deze encyclopedie een al wat ouder artikel met dit naschrift:

Naschrift augustus 2009
Inmiddels is het hele circus weer van voren af aan begonnen met allerlei angst voor telefoongolven van diverse soort. Er zijn talrijke proeven gedaan. Een probleem is dat het volstrekt onvoorstelbaar is wat die telefoongolven anders zouden kunnen doen dan een uiterst geringe verwarming van lichaamsweefsel veroorzaken vlak bij een mobiele telefoon (de golven van de zendmasten zijn nog veel en veel zwakker als ze bij mensen in de buurt aankomen). De frequentie van de telefoongolven is veel lager dan die van de warmtestraling van het menselijk lichaam, dus chemische bindingen die door telefoongolven beschadigd zouden kunnen worden, zouden al door de warmte van het menselijk lichaam uiteenvallen.

en:

Op deze website zie:
Elektromagnetische straling en gezondheid, door Pauline Slot
Platform stralingsrisico steunt op kwakzalverij, door Jan Willem Nienhuys
Mobiele telefoons en SAR SHIELD, door Rob Koene
Putprijs voor chip tegen telefoongolven, door Jan Willem Nienhuys
Pulsor niet aftrekbaar, door C.N.M. Renckens

Uiteraard kan bij dit onderwerp niet voorbij gegaan worden aan onze Knuffelbelg Luc Bonneux die gezondheidszaken regelmatig becommentarieert met spaanse peper in zijn reedt en is er mede daardoor meestal geen woord Frans bij. 😉
Op het Symposium ‘Van ziekten die komen en voorbij gaan’ ging Bonneux in op deze moderne modeziekte, de electrohypersensitiviteit, en zette uiteen hoe de burger door zo’n beetje iedereen bang en ziek gemaakt wordt. De tekst van deze lezing is (nog) niet beschikbaar, maar hier een artikel uit 2007: Elektromagnetische velden: gezondheidsschade door het nocebo-effect.
Eindconclusie van Bonneux:

In dit commentaar wil ik twee kritiekpunten benadrukken: het eerste betreft de verwachte opbrengst van onderzoek naar elektromagnetische velden en gezondheid: is er voldoende onzekerheid over ernstige en meetbare gezondheidseffecten van elektromagnetische velden? Er is veel onderzoek, zowel door de industrie als door onafhankelijke instanties gefinancierd, zowel fundamenteel onderzoek naar de aard van elektromagnetische straling als epidemiologisch onderzoek naar bestaande blootstelling, dat ernstige, goed meetbare gezondheidseffecten uitsluit. Het tweede kritiekpunt betreft de vraag waar een voorzorgsbeleid schade toebrengt aan de volksgezondheid door het genereren van ziekte door nocebo-effecten. Zelfs artsen zijn weinig vertrouwd met de fysische aard van niet-ioniserende elektromagnetische straling en vele artsen zijn overtuigd van de gevaren ervan.(13) Terwijl ik dit artikel schrijf, doet een groep Belgische pediaters een oproep om gsm-gebruik door kinderen jonger dan 16 jaar te verbieden omdat ‘wetenschappelijke studies hoe langer hoe meer een verband aantonen tussen gsm-gebruik en een verstoring van de natuurlijke hersenactiviteit bij kinderen’.(14)

Onderzoek heeft evengoed opportuniteitskosten (‘opportunity costs’): onderzoek naar het ene gaat ten koste van onderzoek naar het andere. Als het voorzorgsbeleid wordt toegepast waar aantoonbaar risico ver te zoeken is, loopt men het risico de volksgezondheid schade toe te brengen door het scheppen van angstige verwachtingen over denkbeeldige gevaren. De ideeën van de moderne westerse burger over de gevaren van de ons omringende elektromagnetische wereld staan in geen verhouding tot de bekende wetenschappelijke feiten. Onterechte angst is schadelijk voor de gezondheid, vooral bij daarvoor gevoelige personen.

Meer onderzoek is nodig, om te leren hoe men de moderne burger correct kan informeren over de bestaande risico’s en de onvermijdelijke onzekerheid.

Dat correcte informeren laat nog steeds te wensen over en of mensen die menen het slachtoffer te zijn geworden van EHS überhaupt voor rede vatbaar zijn?
Op 01 juli 2011 schreef Luc Bonneux deze column: De verloedering van mijn vak

Einde mei verklaarde de International Agency for Research on Cancer (IARC), een onderdeel van de wereldgezondheidsorganisatie WHO, gsm-straling als ‘mogelijk kankerverwekkend’. Het rapport dat dit moet ondersteunen, is nog niet gepubliceerd. Het is een geval van acute normvervaging. Zonder publicatie is analyse en kritiek onmogelijk. Wat blijft hangen bij het publiek is een gereputeerde instelling die de internetparanoia over gsm-straling ondersteunt.

‘Klassieke’ epidemiologie stoelt op…..

De publicatie van de WHO hierover: Electromagnetic fields and public health: mobile phones

Noot: Dr. Luc Bonneux is als epidemioloog verbonden aan het NIDI. Zijn specialisme is algemene en demografische epidemiologie, terwijl cardiovasculair risicomanagement en kankerscreening zijn speciale belangstelling hebben.

Het is moelijk om geen oordeel te vellen over patiënten met een van de zogeheten modeziekten en weet ik soms niet of ik er nou om lachen moet of huilen of alletwee. De klachten moeten/mogen niet gebagatelliseerd worden, want deze patiënten gaan soms ernstig gebukt onder hun aandoening. Blijft de vraag hoe ver men moet gaan bij deze groep mensen i.v.m. ‘u vraagt, wij draaien’.
Er worden bij dit soort ziekten namelijk geen of slechts minieme lichamelijke afwijkingen gevonden, die bovendien niet in relatie staan tot de ernst en de hevigheid van de klachten. Omdat deze mensen meestal krampachtig de oorzaken van hun klachten buiten zichzelf blijven zoeken is het megamoeilijk om ze adequaat te kunnen helpen, terwijl je dat zo graag zou willen.

Voor het zooitje ongeregeld dat misbruik maakt van deze patiënten heb ik geen goed woord over en ben ik benieuwd -eigenlijk tegen beter weten in- of ik het nog meemaak dat daar eens eindelijk daadkrachtige maatregelen tegen genomen worden. Onze wereld zou er een hele andere uitstraling door krijgen, want nu is het net een gekkenhuis.