Pink Ribbon verdient geen lintje

Yeah Right !!!

In de comments bij dit item: Oktober Borstkankermaand met bij ons: het andere gezicht van borstkanker waren al heel wat kritische noten te horen over Pink Ribbon en nu vers van de pers ‘Pink Ribbon geeft maar fractie van opgehaalde miljoenen uit aan onderzoek’.

De afgelopen jaren werd met de verkoop van de beroemde lintjes, speciale tijdschriften en gala-avonden zo’n 16 miljoen euro opgehaald. Daarvan is tot nu toe 288.000 euro uitgegeven aan borstkankeronderzoek.

Ook zouden er miljoenen op de spaarrekening van Pink Ribbon staan. De organisatie zegt in een reactie vooral de kwaliteit van het leven van borstkankerpatiënten te willen verhogen.

Er is veel kritiek op de werkwijze van Pink Ribbon. De organisatie zou te veel bezig zijn met marketing en het aan zich binden van beroemdheden en zich te weinig inzetten voor de bestrijding van de dodelijke ziekte.

Bij de NOS: Pink Ribbon gaf 1,8% aan onderzoek

De Pink Ribbon-organisatie geeft daarmee veel minder geld uit aan onderzoek naar borstkanker dan de organisatie zich ten doel stelt. Dat blijkt uit een reportage van Nieuwsuur.

In de opname hoor je Stan de Klerk, directeur van Pink Ribbon zeggen dat ze vooral complementair werken. *kuch*

Hier de uitzending van Nieuwsuur van vanavond. Item Pink Ribbon op ong 37 min.

Maar dat is nog niet alles, want op het IDFA, dat vandaag 16 november van start ging is ook een kritische documentaire te zien over Pink Ribbon; Pink Ribbons Inc. van filmmaakster Léa Pool .

In de onderzoeksdocumentaire komen diverse wetenschappers en opiniemakers aan het woord over het ontstaan van en de mechanismen achter Pink Ribbon. Ook patiënten en feministen schijnen hun licht op deze roze beweging.”Borstkanker is namelijk een ‘dream cause’ met een homogene groep mogelijke klanten, namelijk alle vrouwen. En uit onderzoek blijkt dat in tachtig procent van de huishoudens in Noord-Amerika vrouwen bepalen wat er wordt aangeschaft voor het huishouden. Dat werpt een iets minder roze gekleurd licht op strijdlustige beweging, aldus de makers”

Hier een trailer van de onderzoeksdocumentaire:

De film is gebaseerd op een boek van Samantha King. [googlebooklink]

Wat vindt de directeur van Pink Ribbon Nederland van de documentaire? Stan de Klerk, directeur van Pink Ribbon reageert bij Radio 1 op de kritiek.

Nog een reactie van Pink Ribbon(PDF) op deze documentaire:

Het is een interessante documentaire die vragen oproept óók over hoe het in Nederland gaat. De documentaire speelt zich af in een andere cultuur en er zijn grote verschillen in de manier van aanpak. Zo schept de documentaire het beeld dat de Pink Ribbon beweging vooral aandacht heeft voor “survivors” zodat de indruk ontstaat dat degenen die niet “surviven” “losers”/verliezers zijn. In Nederland is dat anders. Wij richten ons op de gehele Nederlandse bevolking om de bewustwording rond borstkanker te vergroten en de risicofactoren voor borstkanker onder de aandacht te brengen. Ook in Nederland worden verhalen en ervaringen van vrouwen met borstkanker uitgelicht. Deze vrouwen, die helaas de ziekte zeker niet allemaal overleven, dragen op moedige wijze bij aan de bewustwording rond borstkanker.

In de opname en de PDF valt vooral op dat Stan de Klerk en Pink Ribbon Nederland eigenlijk niet veel verder komen dan dat ze van niets weten en dat het er bij Pink Ribbon in Nederland echt allemaal anders aan toegaat dan in Amerika.

Yeah Right! ‘T zal wel.

Mogen we dan nu de precieze cijfers van Pink Ribbon Nederland vernemen?

update 17 nov.:
Uit het nieuws van gisteravond/reportage Nieuwsuur bleek dat het KWF tegenwoordig niet langer samenwerkt met Pink Ribbon en met dit resultaat:
Bijna 32.000 nieuwe donateurs voor KWF
Ook stichting A Sisters Hope is gestopt met de samenwerking met Pink Ribbon.

Noot:
Bij het KWF gaat in ieder geval 80% naar wetenschappelijk onderzoek. Bij Pink Ribbon was dat blijkbaar dus grotendeels een verkooppraatje.

Update 2:
Met name JennyJo en ik zijn op diverse fora in opstand gekomen tegen de inzamelingsgekte en dat werd ons niet in dank afgenomen, integendeel.
Hoort u het nu nog eens van een ander: Jean-Pierre Geelen

‘Liveshow tegen kanker is geprojecteerde onmacht, gemaakt door handelaren in emotie’

Het wordt steeds gekker met acties om geld op te halen voor kankerbestrijding, ziet tv-recensent Jean-Pierre Geelen. ‘Als je wint, heet je een ‘kanjer’ – verliezers hadden alleen maar harder moeten strijden.’

quote:

Toch voelde ik mij niet beter na deze opstand tegen kanker. Integendeel: de uitzending bezorgde mij spontane huiduitslag.

De valse en onuitgesproken suggestie die continu gewekt wordt, is dat overleven slechts een kwestie van strijden is. Als je maar wilt. ‘Vechten tegen kanker.’ Als je wint, heet je een ‘kanjer’ – verliezers hadden alleen maar harder moeten strijden. Sta op tegen kanker deed driftig mee aan dat kijkersbedrog. Art Rooijakkers: ‘Dit is een avond waarop we een vuist maken tegen een vreselijke ziekte. (…) Vanavond slaan we terug!’

Angela Groothuizen: ‘Met elkaar kunnen wij ervoor zorgen, dat niemand meer hoeft te sterven aan kanker.’

Was het maar waar.

eindquote:

Opnieuw dus een schrijnend gevalletje van één groot bezweren van collectieve, radeloze angst. Geprojecteerde onmacht, door handelaren in emotie. Het ogenschijnlijke doel is soms slechts bijproduct in een industrie die draait om imago’s en instanties. Doodziek. Daar zou iemand eens tegen moeten opstaan.

Liveshow hier alsnog te bekijken