Grote prijsverschillen voor zorg zijn geen maatwerk, maar willekeur

Er bestaan grote verschillen tussen de prijzen die gemeentes rekenen voor dagbesteding en begeleiding. Dat schrijft de Volkskrant. Hulpbehoevenden met eigen vermogen of een inkomen van meer dan modaal moeten honderden euro’s per maand betalen, nu de gemeenten de tarieven bepalen. Ook de regionale verschillen zijn reusachtig.

Sinds 1 januari 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor de zorg voor kwetsbare inwoners. Die werd voorheen door het Rijk betaald krachtens de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ). Gemeenten krijgen een kwart minder budget. Burgers moeten meer zelf doen en meebetalen naar draagkracht. Zo blijft de zorg betaalbaar, is het idee.

Voorheen betaalden alle cliënten 14,20 euro per uur voor dagbesteding en begeleiding. In het nieuwe systeem rekenen veel gemeenten de kostprijs in de eigen bijdrage door, wat leidt tot bedragen tot boven de 70 euro per uur. De gevolgen worden nu pas duidelijk omdat veel hulpbehoevenden door een overgangsregeling dit jaar nog de oude tarieven betaalden.

De regionale verschillen zijn groot. Sommige gemeenten vragen veel lagere eigen bijdragen, van 20 euro per uur of minder.

Dan kan het o.a. gebeuren dat je net een paar honderd meter aan de verkeerde kant van een gemeentegrens woont.

De gemeente Apeldoorn kiest ervoor de eigen bijdragen bescheiden te houden – 20 euro per uur – ‘vanwege signalen dat de middeninkomens onevenredig worden getroffen’. Een gedupeerde met een gezinsinkomen van iets boven modaal uit de ‘dure’ gemeente Epe zegt: ‘Dit is geen eigen bijdrage meer. De gemeente geeft ons de indruk dat we alles gewoon zelf moeten betalen. Als we 300 meter verderop hadden gewoond, in de gemeente Apeldoorn, had ik kunnen doorgaan met de begeleiding.’

Ik ben benieuwd of er iets gedaan gaat worden aan deze scheefgroei en zo ja hoe.