Kanker genezen met MMS: hoe gaat het eigenlijk met Linda Woudstra?
juni 29, 2014 221 reacties
Linda Woudstra, die in 2011 op dit blog al een keer voorbij kwam, kreeg in 2008 borstkanker. Het advies van de behandelend oncoloog was volgens Linda: verwijdering van het kankergezwel middels borstbesparende operatie, gevolgd door bestraling, chemotherapie en tamoxifen, een middel dat de werking van het vrouwelijke oestregeenhormoon blokkeert en wordt ingezet bij hormoongevoelige borstkanker.
Bestraling, chemotherapie en tamoxifen zijn zogenoemde adjuvante (aanvullende) behandelingen. Adjuvante behandelingen zijn behandelingen die worden ingezet bij niet-uitgezaaide (borst)kanker om te voorkomen dat de kanker terugkeert (recidief). Er is wereldwijd enorm veel informatie beschikbaar over de effecten van deze adjuvante behandelingen en daaruit blijkt dat alleen al met tamoxifen na 5 jaar behandeling het aantal teruggekeerde borstkankertumoren met de helft is verminderd. Ook vermindert de behandeling de kans op kanker in de andere borst. Bestraling en chemotherapie vergroten dit effect nog eens. We moeten daarbij goed beseffen dat borstkanker die verder is uitgezaaid dan de nabijgelegen lymfeklieren, ongeneselijk is; deze behandelingen zorgen er dus voor dat er aanzienlijk minder vrouwen overlijden aan borstkanker!
Hoe Linda Woudstra precies in de ban is geraakt van de alternatieve kankerkwakzalverij is niet helemaal duidelijk, maar feit is dat ze besloot om af te zien van de door de oncoloog geadviseerde aanvullende behandelingen en “zelf de strijd aan te gaan met kanker”. Vervolgens ging ze op onderzoek en kwam uit bij MMS. Op haar blog legt ze uit dat MMS haar meteen al fascineerde omdat ze zelf al op het spoor was gekomen dat kanker veroorzaakt wordt door een micro-organisme. Haar opleiding tot industrieel ontwerper is haar daarbij tot grote steun, aldus Linda, want die stelt haar bij uitstek in staat om over de grenzen van allerlei vakgebieden heen te kijken. Gezien de werkelijk verbijsterende nonsens die ze debiteert over hoe MMS “schadelijke organismen” soldaat maakt, onder het kopje Wat is chloordioxide? op haar blog, had ze die opleiding misschien beter niet kunnen doen.
In oktober 2013 geeft Linda een interview met de Telegraaf over haar keuze en zegt daarin dat het heel goed met haar gaat; ze leeft vreselijk gezond, heeft een hond gekocht waarmee ze veel wandelt, zorgt ervoor dat ze zo weinig mogelijk stress heeft en neemt nog steeds MMS. In het eerste deel van het interview blijkt dat ze haar keuzes heeft gebaseerd op verkeerd begrepen dan wel verkeerd weergegeven informatie, ook de “slechts 2 procent overleeft chemo”-studie hoort daarbij. Haar opmerking over knobbeltjes die vanzelf weer weggaan als ze even stopt met de wijn, vond ik nogal verontrustend. Niet ten onrechte, zo blijkt als we verder kijken op haar blog, waar ze op 7 mei 2014 laat ze weten dat 6 jaar MMS geen resultaat heeft gehad. Het lijkt er op dat de kanker in elk geval is uitgezaaid naar de lymfeklieren. Of er ook sprake is van uitzaaiingen verder in het lichaam weten we niet en zullen we ook niet weten, want Linda slaat wederom het advies van de arts in de wind en gaat verder op het pad naar zelfgenezing.
Ik hoop uit de grond van mijn hart dat ik ongelijk hebt, maar ik vrees dat het helemaal niet goed gaat met Linda Woudstra. Wat deze hele toestand nog eens extra triest maakt is dat ze al die jaren heel veel energie heeft gestoken in het overtuigen van andere patiënten om ook het alternatieve pad op te gaan.
De hemel mag weten hoeveel mensen hun geloof in de onzin van de kankerkwaksector met de dood moeten bekopen.
Update 14 juli 2015:
Op 7 juli j.l. verscheen in de Telegraaf een tweede interview met Linda. Alle verdere in en outs daarover te lezen vanaf hier:
https://cryptocheilus.wordpress.com/2014/06/29/kanker-genezen-met-mms-hoe-gaat-het-eigenlijk-met-linda-woudstra/comment-page-1/#comment-50225
Recente reacties