Oktober Borstkankermaand met bij ons: het andere gezicht van borstkanker
oktober 1, 2011 42 reacties
Wendy van Dijk het gezicht van borstkankermaand 2011
Allemaal lief, leuk en aardig wellicht, maar wat schiet je ermee op als een belangrijk taboe nog steeds niet echt bespreekbaar blijkt?
Het andere gezicht van borstkanker tonen, de patiënt laten zien die in de ‘alternatieve’ hoek terecht kwam en komt stuit nog steeds op heftige discussie en weerstand. Dat taboe doorbreken is bedoeling van dit artikel. Om alle bekende invalshoeken recht te doen zou ik hier eigenlijk een E-boek moeten schrijven, maar ik wil me beperken tot enkele gevalsbeschrijvingen van borstkankerpatiënten die ieder op zich een indringend verhaal vertellen dat gehoord mag worden. Hopelijk willen veel mensen er aandachtig naar luisteren.
Sylvia Millecam was niet de enige borstkankerpatiënte die het slachtoffer van ‘alternatieve genezers’ was. De meesten blijven anoniem en is er daardoor moeilijk een schatting te maken van het werkelijke aantal onnodige slachtoffers dat er jaarlijks te betreuren valt. Hier een greep uit berichten over vrouwen die wel in het nieuws zijn gekomen:
Vorig jaar schreef Jan Willem Nienhuys alvast over Jacqueline Stark die bedrogen werd:
Jacqueline Stark (1947-2007) uit Brussel stierf net als Millecam aan onbehandelde borstkanker binnen twee jaar nadat ze een knobbeltje in haar borst had gevoeld. Analoog aan het geval Millecam had ze zich door alternatieve genezers laten vertellen dat ze geen borstkanker had, en daarom was ze ook niet naar het ziekenhuis gegaan om een medische diagnose te laten stellen. Toen ze, veel te laat, ontdekte hoezeer ze bedrogen was, bezwoer ze haar dochter, de journaliste Nathalie De Reuck om de bedriegers aan de kaak te stellen.
Haar dochter schreef een boek getiteld..
Op het eind benoemt Jan Willem een artikel over Willeke Leuver dat inmiddels ook online staat:
Een mallemolen van dodelijke onzin
Willeke Leuver was een new-agegelovige die besloot de wereld eens te laten zien dat je best op alternatieve wijze van kanker kunt genezen. Het liep slecht af.
Websiteontwerpster Willeke Leuver en haar man Harrie de Kroon hadden al een grote belangstelling voor alternatief en occult en hadden op hun website Diamental diverse recensies geschreven van boeken op alternatief gebied. In 1997 besloot Willeke haar opgetogen recensie van De Bijbelcode (Drosnin) met: ‘De boodschap uit de bijbelcode is dat wij onszelf kunnen redden.’
Op een dag voelt Willeke een knobbeltje in haar rechterborst…
Jan Willem Nienhuys had toen nog meer op de plank liggen, maar het kwam er door tal van oorzaken niet van. Hij vroeg JennyJo en mij om raad/medewerking en gaf toestemming om zijn research te verwerken in een artikel op deze site. Vandaag is het dan eindelijk zo ver:
Het gezicht van een moeder:
Een vrouw uit Orem (Utah) overleed op 25 juni 1991 op de leeftijd van 54 jaar aan borstkanker, ongeveer 15 maanden na de diagnose. Haar verhaal wordt door haar dochter Sheri Spencer verteld. Ten tijde van de diagnose had de tumor al een afmeting van een grapefruit. De tumor werd verwijderd, maar er waren al uitzaaiingen naar omliggende weefsels. Later verklaarden artsen dat op dat ogenblik de kanker nog behandelbaar was. De vrouw ging met de uitgesneden tumor naar een alternatieve arts die er een antiserum uit bereidde waar hij haar mee behandelde. In september 1990 ontmoette ze Evens Rapsomanakis, een Griekse uitvinder uit Las Vegas in Nevada, met een machine waarmee zij genezen kon worden. De machine liet een stroom door haar lichaam lopen, waardoor volgens de uitvinder de kankercellen zouden exploderen, kennelijk een soort ECT. Hoewel ze sterk vermagerde en zweren kreeg op de plaats waar de elektroden zaten, zei ze dat ze zich steeds beter voelde. In april 1991 zei Rapsomanakis dat ze genezen was, en ging ze terug naar huis in Utah. Op aandrang van haar gezin liet ze toch een CT-scan maken, waaruit bleek dat haar hele lichaam (borsten, dijbeen, hersenen) vol zat met tumoren zo groot als golfballen. Ze was verder onbehandelbaar. Begin juni 1991 belde Rapsomanakis nog op en zei dat de kankers op de scan dood waren. De dochter dacht dat haar moeder Rapsomanakis zo vertrouwde, omdat die haar het gevoel gaf heel speciaal te zijn.
Het gezicht van Evelyne Marsaleix:
Evelyne Marsaleix, een Parijse ingenieur en moeder van twee jonge kinderen, stierf in januari 1997 op de leeftijd van 31 jaar aan borstkanker, 23 maanden na de diagnose. Na de diagnose leek chemotherapie de enige optie, maar daar had ze geen zin in. Op aanraden van een vriendin had ze contact gezocht met de homeopathische arts Michel Saint-Omer te Tourcoing. Deze raadde haar chemotherapie af en behandelde haar met injecties en drankjes van plantaardige oorsprong, homeopathische middelen en kleipleisters op de borst. Toen in juni 1995 de borst ontstoken raakte, onderging ze eenmaal chemotherapie, maar kwam daarna meteen weer terug bij Saint-Omer. Deze raadde haar een ‘zuiverende vastenkuur’ aan, om ‘de kanker de genadeslag toe te brengen’. Ze onderging deze kuur in een achterkamertje van een natuurwinkel in Tourcoing dat gedreven werd door de ouders van haar vriendin. Daar kreeg ze tot in den treure te horen over de Graal-boodschap vervat in de trilogie Dans La Lumière De La Vérité van Abd-ru-shin (pseudoniem van Oskar Ernst Bernhardt, 1875-1941). Ondertussen had ze veel pijn.
Toen ze in een tijdschrift las dat de Graalsbeweging een sekte was, vluchtte ze terug naar huis (volgens een getuigenis van een lid van de Graalsbeweging moeten zieken niet verzorgd worden, opdat ze in hun volgend leven een beter karma hebben). Ze was onherkenbaar vermagerd (15 kilo afgevallen) en de kanker had zich verspreid naar het borstvlies en de andere borst. Chemotherapie gevolgd door mastectomie (borstamputatie) was nog de enige optie, maar het uitstel had haar overlevingskansen tot nul gereduceerd. In 2006 werden Saint-Omer en nog een andere arts, de homeopaat en acupuncturist Gérard Guéniot, hiervoor tot twee jaar gevangenisstraf veroordeeld plus ontzetting uit de artsenstand. Op 19 februari 2009 werd Guéniot in hoger beroep vrijgesproken, maar op 11 oktober 2005 was hij in België opgepakt voor onwettige beoefening van de geneeskunde en oplichterij. Hij is inmiddels op 13 juli 2009 aan kanker overleden. Guéniot had trouwens al twee eerdere strafprocessen achter de rug.
Het gezicht van Debbie Benson:
Debbie Benson uit Fort Bragg in Californië overleed op 15 juli 1997 aan borstkanker op de leeftijd van 55 jaar, 16 maanden na de diagnose. Ze was verpleegster, maar wantrouwde de reguliere geneeskunde. Na lumpectomie weigerde ze aanvullende behandeling. Ze ging naar een natuurgenezer, die haar onder andere een kruidenmiddel gaf ‘om de pesticiden te verwijderen’. Toen ze daarna uitzaaiingen naar de lymfeklieren in de oksel kreeg, ging ze toch maar weer naar de oncoloog, maar weigerde de aanbevolen behandeling. Ze bezocht diverse alternatieve genezers, een gebruikte een pendel voor de diagnose. De laatste genezer gaf haar een zogeheten zwarte zalf om de kanker ‘uit te trekken’. De zalf veroorzaakte een afschuwelijke zweer. Dat was enkele weken voor haar dood. Toen ze te zwak was om nog uit bed te komen, verweet de genezer haar dat ze de moed opgaf.
Het gezicht van Susan Elizabeth Strasberg:
Susan Elizabeth Strasberg, een Amerikaanse actrice uit New York, overleed op 21 januari 1999 op de leeftijd van 60 jaar aan borstkanker, ongeveer drie jaar na de diagnose (een knobbeltje). De oncoloog adviseerde een mastectomie. Susans moeder was op de leeftijd van 58 overleden na een dubbele mastectomie, en dat was de reden dat Susan geen operatie wilde. Volgens Susan had de arts gezegd dat ze terminaal was, wat niet goed klopt met het advies van een mastectomie. Susan liet zich behandelen door de toen in San Francisco wonende Rus Nicolai Levashov.
Levashov waant zich helderziende, meester-genezer, psychotronicus en theoretisch fysicus. Hij beweert dat hij op 3 oktober 2002 de tropische orkaan Lily heeft gekalmeerd door de zelfdimensionaliteitsniveaus van de naburige luchtmoleculen te equaliseren. Verder is Einstein (volgens Levashov) een soort oplichter. Over wis- en natuurkunde vertelt Levashov nog veel meer wartaal.
Bij Susan verrichtte Levashov een soort gebedsgenezing, soms per telefoon. Levashov gaat de kankercellen psychisch binnen en pulkt er dan aan. Tot vlak voor haar dood vertelde Susan dat Levashov haar leven gered had, en dat zijn methode wel de geneeswijze van de toekomst moest zijn. Een Levashov-fan, dokter Barbara G. Koopman, beweert dat Strasberg stierf aan een longembolie ten gevolge van een medische procedure om opgehoopt vocht uit de buikholte af te voeren.
Het gezicht van Patti Lynn Davis:
Patti Lynn Davis, een tv-presentatrice uit Sacramento, Californië overleed op 20 maart 1999 op de leeftijd van 39 jaar aan borstkanker, tweeënhalf jaar na de diagnose. Ze weigerde elke reguliere behandeling, en koos voor de Gerson-therapie van het Center for Holistic Life Extension in Tijuana, Mexico. Haar moeder, die 22 jaar eerder met succes regulier behandeld was voor borstkanker, kon haar niet overhalen een reguliere behandeling te ondergaan. Toen Patti in het voorjaar van 1999 uitzaaiingen kreeg, liet ze zich alsnog regulier behandelen. Tot twee dagen voor haar dood dacht ze nog dat ze beter zou worden.
Het gezicht van Lucille Craven:
Lucille Craven uit Pelham, New Hampshire overleed in 2000 op de leeftijd van 54 jaar aan borstkanker, ongeveer twee jaar en vier maanden na de diagnose. Ten tijde van de diagnose was de tumor zo groot als een erwt. Lucille weigerde elke reguliere behandeling, en verborg alles voor haar gezin. Ze vroeg advies aan een chiropractor die een boek over kanker had geschreven. Deze onderzocht haar met de levendbloedanalyse, en adviseerde het middel 714X. Een revalidatiearts uit haar kennissenkring behandelde haar bloed met ultraviolette stralen en verkocht haar tientallen homeopathische medicijnen. Toen de kanker in bloemkoolvormige gezwellen door de huid brak, maakte deze arts haar wijs dat het een soort steenpuisten waren, veroorzaakt door geblokkeerde lymfestromen. Daar behandelde ze zichzelf voor met een Light Beam Generator van Teslar (zo’n ding kost nieuw 6200 dollar). Na twee jaar, toen de metastasen te opvallend werden, bekende ze haar situatie aan haar man. Deze overreedde haar om toch reguliere therapie te ondergaan, maar het was al te laat.
Het gezicht van Sarah Parkinson:
Sarah Parkinson uit East Sussex in Engeland, een actrice en schrijfster, overleed op 23 september 2003 op de leeftijd van 41 jaar aan borstkanker, ongeveer 19 maanden na een diagnose die volgde op de verwijdering van een tumor in haar arm. Ze was ervan overtuigd dat een operatie plus chemotherapie slecht voor haar zouden zijn. Deze zou het vrijwel onmogelijk maken om nog met IVF zwanger te worden. Ze probeerde het met natuurlijke methoden, zoals vegetarisch eten, acupunctuur, homeopathie, johrei (een Japanse therapie om het immuunsysteem te verbeteren), ‘spiritual healing’, zwemmen in zee, en dergelijke.
Het gezicht van Sally Baldwin:
Lady Sally Baldwin uit Oxford, echtgenote van Edward, Earl Baldwin of Bewdley, overleed op 22 juni 2001 op de leeftijd van 59 jaar aan borstkanker, ongeveer acht jaar na de eerste diagnose in 1993. Ze weigerde aanvankelijk operatie plus chemotherapie en koos voor de Gerson-behandeling (heel veel groentesap en vijfmaal daags een koffieklysma). Twee maanden later was de tumor van vijf cm in diameter verdubbeld naar tien cm. Ze onderging alsnog een mastectomie. Daarna ging ze naar een kliniek in Mexico, waar ze de Gerson-behandeling hervatte, aangevuld met ozonbehandelingen. Ze onderging daarnaast meer operaties voor opnieuw gegroeide tumoren en kreeg ook therapie met tamoxifen. Ze nam bovendien Q-10. In 1995 was ze naar het scheen hersteld; ze zette haar Gerson-dieet voort. De kanker kwam echter terug.
Het gezicht van Carol Jean Rubick:
Carol Jean Rubick uit New York overleed op 18 januari 2003 op de leeftijd van 47 aan borstkanker, zeven en een half jaar na de diagnose. In juli 1995 had ze al een lumpectomie (borstsparende operatie) gehad, en hadden artsen haar chemotherapie en bestraling geadviseerd. Ze vroeg de dieetgoeroe dr. Atkins om advies, en deze raadde de chemotherapie en bestraling af, want dan zou haar immuunsysteem de kankercellen niet meer kunnen opruimen. In plaats daarvan beval hij het zogeheten Ukraine Protocol aan, een vitamine- en antioxidantenkuur in combinatie met colonhydrotherapie (klysma’s) en een zuurstoftherapie. Carol volgde dit advies op, hoewel een andere arts van het Atkins Center for Complementary Medicine haar gezegd had dat het Protocol beslist naast straling en chemo en niet in plaats daarvan gevolgd moest worden. Carol volgde het Protocol van oktober 1995 tot oktober 2000. Ze stopte toen ze merkte dat de kanker zich uitbreidde. In mei 2002 klaagde Carol het Atkins Center aan. Het Center verdedigde zich door te zeggen dat Carol een formulier had getekend waarin stond dat ze het Center niet aansprakelijk zou stellen voor schade, maar het Supreme Court van New York zei in 2005 dat dit formulier ongeldig was. Voor behandelingsovereenkomsten gelden andere regels dan voor zakelijke transacties.
Het gezicht van Michaela Jakubczyk-Eckert:
Michaela Jakubczyk-Eckert, een schilderes uit Monschau in Duitsland overleed op 12 november 2005 op de leeftijd van 40 jaar aan borstkanker, iets meer dan vier jaar na de eerste medische diagnose. Ze had al een knobbeltje gevoeld begin 2000. Michaela kreeg eerst chemotherapie, waardoor de tumor veel kleiner werd. Het plan was om daarna over te gaan tot mastectomie (verwijdering van de hele borst). Michaela stopte echter met de reguliere therapie onder invloed van de kwakzalver-arts Ryke Geerd Hamer. Haar man protesteerde ertegen. Uiteindelijk verspreidde de kanker zich overal over het bovenlichaam, waardoor de hele wand van de borstkas voor en achter in een rottende open wond veranderde. Haar pijn werd zo hevig dat ze naar een hospice werd overgebracht, waar men nog nooit zo iets ergs had gezien. Daar overleed ze na vier dagen. Als ze de reguliere behandeling had volgehouden had ze weliswaar nog geen 50 procent kans gehad om nog tien jaar te leven, maar haar einde zou niet zo vreselijk zijn geweest. Vrienden en moeder van Michaela (Hamer-aanhangers) vertellen uiteraard een ander verhaal: Michaela zou tot midden 2002 heel veel reguliere therapie hebben gehad, misschien wel 30 maal chemotherapie, die echter weinig succes had. Op aanraden van haar man zou ze contact met Hamer hebben gezocht. In de laatste fase zou ze maar weinig pijn gehad hebben en wegens doorligwonden naar het hospice zijn gebracht. Hoe het precies zat is moeilijk na te gaan, maar op de fotoserie (opgepast: veel gruwelijke foto’s) is te zien dat de tumor in 2003 flink geslonken was.
Het totaal aantal bekende slachtoffers van Hamer bedraagt ongeveer 150. Zeven vrouwen met borstkanker, te weten Helena Lumbreras uit Spanje, overleden 4 augustus 1995, Gaby J. uit Zwitserland, overleden 5 juni 2000, een onbekende Zwitserse vrouw begin 2003, de Spaanse Carmen, waarschijnlijk 2004 overleden, de Franse danslerares Corinne Thos, overleden op 23 november 2005, de Spaanse Teresa T.L. overleden op 27 augustus 2007, de Noorse Elsemarit Fjeldheim, overleden in 2006 worden besproken op de site van Esowatch. Jacqueline Starck staat daar ook bij, maar is strikt genomen geen Hamer-slachtoffer.
Het gezicht van Ruth Hanna Ferré:
Ruth Hanna Ferré, geboren Allwardt, uit St. Louis, Missouri overleed aan borstkanker op 24 januari 2007 op de leeftijd van 63 jaar, zeven jaar na de diagnose.
Ruth was psychotherapeut en leidster van het door haar opgerichte One Heart Spiritual Resource Center en zeer actief op ‘holistisch’ gebied. Ze geloofde diep in dingen als ‘het lichaam ontgiften om het immuunsysteem te verbeteren.’ Na de diagnose had ze haar chiropractor geraadpleegd, gebruikte ze homeopathie, acupunctuur, aromatherapie, Essiac, een Light Beam Generator om haar lymfatisch systeem te reguleren, liet ze haar amalgaamvullingen verwijderen en vroeg gebedsgenezers om raad. Bovendien liet ze zich onderzoeken met spiertesten, haaranalyse en levendbloedanalyse en onderging ze een EMDR-behandeling en volgde ze een Gonzalez-achtige kuur, enzovoorts, enzovoorts. Meteen al onderging ze een lumpectomie, gevolgd door andere lumpectomieën in 2003 en 2004. Maar ze weigerde chemotherapie en bestraling. Ze ging ook naar Duitsland, de ‘world leader in nonconventional cancer treatment’, om precies te zijn naar de Hufeland Klinik für ganzheitliche immunbiologische Therapie van dokter Wolfgang Wöppel (1946-2006), een instelling die een variant praktiseert van de behandeling van Issels. Voor Ruth kwam dit neer op voor een combinatie van ruim een dozijn verschillende behandelingen. Ze schreef vele columns over alle alternatieve behandelingen die ze probeerde. In 2005 bleek ze na mastectomie uitzaaiingen te hebben en omstreeks dezelfde tijd probeerde ze ook de insulinepotentiatietherapie (IPT) die ze als een soort chemotherapie met lage doses beschouwde. Ze kreeg daarna wel standaard bestraling en chemotherapie, maar op 17 januari 2007 bleken uitzaaiingen in de longen tot gevorderde longkanker te hebben geleid.
Het gezicht van Mary Nedlouf:
Mary Nedlouf uit Orlando, Florida overleed in 2007 aan borstkanker op de leeftijd van 42 jaar. Ze was al eerder behandeld met een dubbele mastectomie, chemotherapie en bestraling, maar de kanker was in 2006 teruggekomen en toen volgens de reguliere geneeskunde ongeneeslijk. Therapie zou het einde slechts kunnen vertragen en verzachten. Mary ging naar een kwakzalver-arts genaamd Jarir G. Nakouzi in Bridgeport in Connecticut. Nakouzi geeft zich uit voor deskundige in de oncologie; hij beloofde haar beterschap. Hij ging naar de psychologische wortels van haar ziekte op zoek, paste kwadrantanalyse (met elektroacupunctuur volgens Voll) en bioresonantietherapie toe en schreef wel 40 pillen per dag aan ‘medicijnen’ en supplementen voor, en deed ook auto-sanguis, een soort eigenbloedtherapie waarbij het afgetapte bloed met homeopathische middelen wordt vermengd en daarna weer wordt ingespoten. Ook werd er regelmatig met zappers in Mary gepord. Toen de kanker in gruwelijke zweren door de huid begon te breken, een verzwakte ruggenwervel brak en er 41.000 dollar was uitgegeven, maakte Mary’s echtgenoot een eind aan de behandeling. Enkele weken later was Mary dood.
Via het Anaximperator blog komt er intussen nog bij:
Het gezicht van Kim Tinkham:
Quack Victim Kim Tinkham Dies of Breast Cancer
Posted by beatis on December 8, 2010I just read on Orac’s Respectful Insolence that Kim Tinkham has died of breast cancer.
A few years ago Kim Tinkham was diagnosed with breast cancer. Inspired by Australian Rhonda Byrne’s book The Secret, she decided to treat her cancer with alternative therapy only.
An important part of Kim Tinkham’s treatment seems to have been Robert O. Young’s acid based therapy, which claims that cancer is always caused by excess acid in the body and consequently the only way to cure it is by adhering to an “alkaline” diet.
On several occasions, Tim Tinkham…..
JennyJo schreef op deze site n.a.v. kankerkwakzalver Lothar Hirneise het artikel:
Alternatieve kankerbehandelingen – hoe gaat dat eigenlijk?
met in de reacties hoe het verhaal van borstkankerpatiënte Jacqueline/Engel/Roos verder ging/gaat en een schat aan informatie over kwakzalverij bij kanker.
Noot:
Op basis van regulier onderzoek wordt vastgesteld welke soort borstkanker de patiënt heeft en tot welk stadium het proces is gevorderd. Met deze gegevens kan het behandelende team samen bepalen welk behandelplan de grootste kans op herstel biedt. Dit verklaart tevens waarom verschillende patiënten verschillende behandelplannen krijgen aangeboden en verschillende getallen te horen krijgen over hun kans op herstel.
Sommige vormen van borstkanker verergeren snel en andere gaan langzaam; dat zien we ook bij de bovenstaande gevallen. De reguliere behandeling kan, ook als genezing niet mogelijk blijkt, het verloop toch aanzienlijk vertragen als er tijdig mee begonnen wordt. Ook een gruwelijk einde zoals dat van Millecam of Starck kan met reguliere therapie vermeden worden. Vertrouwen op alternatieve behandelwijzen kan tot fataal uitstel leiden. Spontane genezing van onbehandelde borstkanker is nog nooit waargenomen.
‘De grootste kans op herstel’ kan enorm uiteenlopen. Op het ogenblik heeft men over het geheel genomen een kans van ongeveer 85 procent om nog vijf jaar te leven nadat de eerste diagnose gesteld is, althans niet aan borstkanker te zijn overleden. Na tien jaar bedraagt die kans nog ruim 70 procent. De getallen berusten ook op de situatie waarin tumoren doorgaans vroeg opgespoord worden en dan zo goed mogelijk worden behandeld.
Er bestaat geen enkele alternatieve therapie die kanker kan genezen en dus bij onbehandelde borstkanker dit resultaat:
Jan Willem Nienhuys
07 December 2010 om 09:56
De ervaringen van Jacqueline Stark, Willeke Leuver en Sylvia Millecam zouden de lezer het idee kunnen geven dat onbehandelde borstkanker binnen circa twee jaar fataal is. Dat is niet correct.Bij de bespreking van een dergelijk geval (Kim Tinkham) door David Gorski op het Science-Based Medicine-blog van 6 december 2010
http://www.sciencebasedmedicine.org/?p=8745
geeft Gorski een grafiek van de overlevingskansen van onbehandelde borstkanker (alternatieve behandeling zoals de bovengenoemde vrouwen telt natuurlijk niet mee als serieuze behandeling):
na 1 jaar 86%
na 2 jaar 66%
na 3 jaar 44%
na 4 jaar 28%
na 5 jaar 18%
na 7 jaar 9%
na 10 jaar 3,6%
na 15 jaar 0,8%Na 2,7 jaar is de helft van de patiëntes dood.
Statistiek gebaseerd op 250 gevallen in een Engels ziekenhuis in de periode 1803-1933.
E.e.a. overgenomen hiervan:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1925646/Iets vereenvoudigd: na het eerste jaar sterft elk jaar ongeveer 1/3 van degenen die nog in leven zijn.
Borstkanker is niet een enkele ziekte, in sommige gevallen is de kanker langzaam groeiend, en in andere gevallen snel en met veel uitzaaiingen.
Cryptocheilus Weblog 
Hartelijk dank Wilma!
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik veel bewondering heb voor de mensen die proberen de onzin van kankerkwakzalvers te bestrijden. Vaak lijkt het op vechten tegen de bierkaai, waarbij je geconfronteerd wordt met allerlei beschuldigingen van de aanhangers van de kwakzalvers. Hoe vaak heb ik niet gezien dat de bestrijders van kwakzalverij ervan beschuldigd worden, betaald worden door de farmaceutische industrie. Nooit wordt daar tegenover de vraag gesteld of de aanhangers van de kwakzalvers misschien betaald worden door de kwakzalvers, of zelf in deze industrie werkzaam zijn. Het gaat altijd over Big Pharma, maar nooit over de bedragen die in de kwakzalverij gevraagd worden. Nee, de kwakzalvers worden door hun aangangers altijd afgeschilderd als filantropen die heldhaftig als Robin Hoods tegen de medische industrie vechten. Het is toch vreemd dat je op websites die advertenties via Google plaatsen, wel advertenties krijgt van kankerkwakzalvers, maar nooit van reguliere behandelaars? Goed, ik weet ook wel dat medicijnfabrikanten hier niet mogen adverteren. Deze beperking geldt dus niet voor de kwakzalvers, die hun boeken met onzin over kanker mogen adverteren en ook nog dure voedingssupplementen aanprijzen. Robin Hoods, of Robbing Hoods? Ik zie regelmatig een advertentie over een boek, waarin staat wat je niet wordt verteld over kanker. Natuurlijk komt men op de website aan met natuurvolkeren, waarvan de leden massaal ouder worden dan 100 jaar, alsof deze volkeren een deugdelijke bevolkinsadministratie hebben.
En hoe vaak duikt de opmerking niet op dat mensen de vrijheid moeten hebben om zelf te kiezen? Goed, maar mag de verzekeraar er voor kiezen om alleen die therapieën te betalen waarvan redelijk bewezen is dat ze werken? Is dat dan niet logisch? Als ik me tegen inbraak verzeker kan ik ook niet aankomen met de opmerking dat ik m’n deuren weliswaar niet heb voorzien van deugelijk hang- en sluitwerk, dat goed is gekeurd door de politie, maar dat ik een heel geavanceerd systeem heb, dat inbrekers buiten houdt en dat me verkocht is door een briljante uitvinder. Weliswaar is er totaal geen bewijs dat het werkt, maar ach, dat geeft niet. De uitvinder heeft verklaringen van mensen bij wie nog nooit is ingebroken, als bewijs dat het werkt. Dat het systeem bij een werkelijke test volkomen door de mand valt, is niet belangrijk.
Je hoort ook nooit welke natuurvolkeren dat zijn en waar je iets meer kunt lezen over die hoge levensverwachting daar,
De verzekeraars zijn volgens mij heel cynisch. Zolang zij verdienen (i.e. meer premie incasseren dan dat ze moeten uitkeren) zullen ze aanvullende verzekeringen verkopen met voor elk wat wils en tal van dingen erin die de meeste mensen ook wel zelf kunnen betalen.
Een tweede nog cynischer politiek is dat ze met dit soort lokkertjes klanten aantrekken waarvoor de basisverzekering winstgevend is: relatief jonge gezonde hoog opgeleide personen. Die kosten door de bank genomen weinig aan ‘ligdagen’ in een ziekenhuis wat toch het leeuwendeel is van waar de premies aan op gaan.
Inderdaad, verzekeraars zullen kwakbehandelingen vergoeden, omdat ze er klanten mee kunnen winnen. De vergoedingen zijn over het algemeen aan een maximum verbonden, zodat ze er zeker geen verlies op lijden. Maar dat is dan ook het punt met de kankerkwakbehandelingen. Die zijn over het algemeen zeer duur en dan kijkt de verzekeraar wel naar het effect.
(Vet door mij)
http://www.pinkribbonshop.nl/geluksarmband
Misschien is het een mannending maar ik heb een teiltje nodig als ik dit lees. Wat willen ze nu uitdragen? Dat dat ding je beschermt tegen borstkanker? Een soort amulet/talisman?
Crypto:
Nee hoor! Ik heb een héle grote teil nodig als ik dit soort zaken lees en zie.
Ik vrees dat ik wel drie teiltjes nodig heb, bah, bah en nog eens bah.
Vind trouwens het hele pink ribbon-gedoe erg stuitend. Het is allemaal totaal vercommercialiseerd, daar heb ik op zich al een hekel aan. Daarnaast heb ik grote moeite met het totale gebrek aan aandacht voor andere vormen van kanker. Maar die lenen zich – uit de aard der zaak vermoed ik – niet of veel minder voor de pink ribbon “glamourisering”.
Inderdaad, heb ik hierbij ook wel de nodige teiltjes nodig. Borstkanker, of enige andere vorm van kanker is erg genoeg. Daarbij zou ik niet zitten te wachten op amuletjes of commercieel gedoe als Pink Ribbon, maar aan een goede behandeling en steun.
Nog een ander gezicht van borstkanker is dat het ook mannen kan treffen en daar is nauwelijks aandacht voor. Daar probeert UMC Utrecht verandering in te brengen:
http://www.umcutrecht.nl/zorg/nieuws/2011/09/poli-voor-mannen-met-borstkanker.htm
Poli voor mannen met borstkanker
Het UMC Utrecht opent per 1 oktober als eerste ziekenhuis in Nederland een polikliniek speciaal voor mannen met borstkanker. Oncologisch chirurg dr. Arjen Witkamp: “Wij nemen mannen met borstkanker serieus.”
Jaarlijks krijgen zo’n dertienduizend vrouwen borstkanker en slechts honderd mannen. Het lijkt dus dat alles – van patiënteninformatie tot behandelingen – is gericht op vrouwen. Daar maakt het UMC Utrecht Cancer Center per 1 oktober 2011 een einde aan door een poli voor mannen met (verdenking op) borstkanker te openen. Het is de eerste mannenpoli voor borstkanker in Nederland. Mannen kunnen hier terecht voor……..
Vers van de pers:
http://medischcontact.artsennet.nl/Nieuwsartikel/103152/UMCU-en-AVL-willen-samen-topinstituut.htm
UMCU en AVL willen samen topinstituut
UMC Utrecht en het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis (AVL) willen samen een nieuw instituut oprichten voor diagnostiek, behandeling en onderzoek van alle oncologische aandoeningen.
Het doel van AVL en UMC Utrecht is een gespecialiseerd instituut op te richten dat tot de wereldtop zal gaan behoren. Er zal topklinische en topreferente zorg worden geboden en er zal internationaal toonaangevend onderzoek worden gedaan. Ook geven de twee organisaties in een intentieverklaring aan dat de samenwerking past bij ……..
Nog een ander gezicht van borstkanker. De moeite van het bekijken waard:
https://cryptocheilus.wordpress.com/2009/01/29/borstkanker-in-de-kunst/
Borstkanker in de kunst.
Wat een kitscherig ding, die armband. Ik dacht dat het idee was dat je ieder jaar een nieuw bandje kon kopen, waardoor je een steeds grotere verzameling aan je pols krijgt. Maar die krengen worden met het jaar groter en pompeuzer met als resultaat dat het een wegwerpproduct wordt, want na een jaar moet je m al inwisselen voor de volgende…
Wat betreft het vercommercialiseren en verglamouriseren van de ‘oktober borstkankermaand’, is het nog simpeler (en schrijnender): het is voor het aapje mens prettiger kijken naar Wendy van Dijk en haar fancy vriendinnen dan een borstkankerpatiënte die middenin de behandeling zit met kaal hoofd, evt. opgeblazen gezicht van de corticosteroiden, etc (Hoe noemde Willeke Leuver deze vrouwen ook alweer?)… Wellicht haalt dat vanuit PR-technisch oogpunt dus ook meer geld op.
Ik heb zelf al eens een stuk gewijd aan de oktober-borstkankermaand-hype (met name het feit dat de lingerie-aanbieders massaal kekke bh-tjes in de aanbieding doen, die de gemiddelde borstkankerpatiënt niet kan dragen omdat er geen prothese in past, wat het hele gebeuren des te schrijnender maakt), maar kan die zo snel niet meer terugvinden.
Zelf ben ik jaren geleden eens meegesleept naar het Pink Ribbon feest waar mannen die hun snor hadden laten staan gratis naar binnen mochten. Het was helemaal hip en happening en groot was mijn verbazing toen de meest gebezigde festiviteitactiviteit het nuttigen van alcohol en tabak was: als er iets te doen is aan je risico op borstkanker is het wel stoppen met roken en je alcoholgebruik sterk matigen. Dat was denk ik mijn moment waarop ik dacht: wat een commerciele onzin… Ik kan me dan ook groen en geel ergeren als er weer eens zo’n BN-er met een glas champagne in de hand in de camera kweelt dat het haar persoonlijk ook zo ontzeeeettend treft met al dat gedoe met Sylvie, wat een toestand toch, supererg, zo’n supersterke vrouw, zo’n bewondering, zo’n ontzag, zo knap dat ze dankzij haar positieve instelling deze rotziekte heeft weten te overwinnen, joepiedepoepie… (Maar goed, wat moet een BN-er anders…)
LK:
Je bedoelt vast Sylvie van der Vaart en als ik dit item was blijven aanvullen met berichten over aléén al haar kapsel na chemotherapie……juist ja!:
https://cryptocheilus.wordpress.com/2009/06/24/sylvie-van-der-vaart-kaal/
Het gezicht van borstkanker dat van/door Sylvie werd/wordt getoond is..is..is..is om sprakeloos van te worden.
Renate:
Die opmerking duikt maar al te vaak op om alles recht trachten te praten wat m.i. krom is/blijft.
Een van de vele, vele voorbeelden van de wijze waarop keuzevrijheid en zelfbeschikkingsrecht van patiënten door het alternatieve veld -zonder blikken of blozen- geweld aangedaan wordt:
http://www.eugenevangrinsven.nl/keuzevrijheid.html
Gepubliceerd in het Parool
Keuzevrijheid patiënt is heilig
door Michiel Klinkhamer
quote:
Quote van deze maand:
(Ex)Minister Klink:
Het lijkt mij dat het, als het om de keuzevrijheid van de patiënt gaat, dat het dan toch wel moet gaan om geneeswijzen waarvan bewezen is dat ze werken. Een auto, huis, vliegtuig en wat al niet meer, moeten ook aan bepaalde eisen voldoen, zodat we in ieder geval weten dat ze veilig zijn. Waarom zou dat dan voor geneeswijzen niet moeten gelden? De vergelijking met politieke partijen of boeken gaat in dit verband toch niet echt op.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2672/Wetenschap-Gezondheid/article/detail/2955000/2011/10/07/Studie-onder-verpleegkundigen-naar-link-nachtdienst-en-kanker.dhtml
Studie onder verpleegkundigen naar link nachtdienst en kanker
Grootschalig onderzoek onder Nederlandse verpleegkundigen moet uitwijzen of er een verband bestaat tussen borstkanker en nachtdiensten.
Gisteren hebben 200 duizend verpleegkundigen een uitnodiging gekregen om deel te nemen aan de zogeheten Nightingale Studie.
Vorig jaar publiceerde het kankeronderzoeksbureau IARC (onderdeel van de Wereldgezondheidsorganisatie) een rapport waarin een mogelijk verband wordt vastgesteld tussen borstkanker en ploegendienst. Deense verpleegkundigen met borstkanker die jaren nachtdiensten hadden gedraaid, kregen een schadevergoeding. Maar het wetenschappelijk bewijs is wankel, zegt epidemioloog Anouk Pijpe, van het Nederlands Kanker Instituut – Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis (NKI-AVL).
Verstorende factoren
Een verband tussen borstkanker en nachtwerk is vooral aangetoond in dierstudies, legt ze uit. Het enige goede onderzoek bij mensen wijst uit dat……..
Hier rapport
http://monographs.iarc.fr/ENG/Monographs/vol98/index.php
En hier specifiek m.b.t ploegendienst (PDF)
Klik om toegang te krijgen tot mono98-8.pdf
Borstkankermaand is een ware kwelling,Yvette den Brok, Trouw/Opinie
Ik ben blij te zien dat ik niet de enige ben die er zo over denkt wat het roze lintje betreft. Irritant overigens dat ook hier weer de alterneutjes hun
fopwondermiddelen menen te moeten aanprijzen.De aanprijzer van de wondermiddelen wordt in ieder geval wel direct gewezen op het “succes” van de alternatieve geneeswijzen bij mevrouw Millecam.
Sommige reacties zijn ook weinig begripvol. Er zit mijns inziens nog wel een verschil tussen een collecte, of zo nu en dan wat extra aandacht, die je gemakkelijk uit de weg kunt gaan en de borstkankermaand met alle pink ribbon acties. Alsof vrouwen alleen maar bestaan voor hun borsten. Borst weg, geen vrouw meer.
Met aandacht voor bepaalde ziektes kan men drijven en overdrijven.
Renate:
JennyJo en ik weten uit persoonlijke ervaring dat het je maar al te vaak niet in dank afgenomen wordt als er door kankerpatiënten zelf kritiek wordt geleverd op de wijze waarop actie wordt gevoerd voor/door kankerpatiënten. Ze bedoelen het allemaal zo goed en wat een gezeur dan toch en wat maakt het in hemelsnaam uit hoe de centjes binnen worden geharkt, al is het met Barbiepoproze op Barbiepopniveau met het liefst Barbiepop Sylvie als boegbeeld voor borstkanker!
NY-Times:
Welcome, Fans, to the Pinking of America
Crypto postte hier de opinie van Yvette den Brok en vandaag in Trouw een reactie van:
Geesje Hamming, lid raad van toezicht stichting Pink Ribbon − 19/10/11, 15:54
Pink Ribbon denkt wel aan ex-patiënt
De persoonlijke beleving van de borstkankermaand door Yvette den Brok (Podium, 12 oktober) raakt mij erg. Het dilemma dat zij zo treffend beschrijft, staat permanent op de agenda van Pink Ribbon.
Net als Yvette den Brok heb ik aan den lijve moeten ondervinden wat het is om borstkanker te krijgen. De hele periode van angst, pijn, misselijkheid en…….
http://www.nytimes.com/2011/10/20/health/research/20cancer.html?_r=1&partner=rss&emc=rss
Benefit in Radiation After Breast Cancer Surgery
Radiation treatment after surgery for breast cancer significantly lowers the risk that the disease will recur in the breast or spread lethally to other parts of the body over the next 10 to 15 years, researchers say.
The new findings mean that radiation prevents recurrences for a longer time and saves more lives than was generally recognized, said Sarah C. Darby, a professor of medical statistics at the University of Oxford and an author of the report.
eindquote:
Kom ik nu terug op de reactie van Geesje Hamming, lid raad van toezicht stichting Pink Ribbon:
quote:
Op de site van Pink Ribbon:
One liners in roze kadertjes en links in het roze en kopteksten in de kleur………juist ja!
In de folder -met in beeld jonge vrouw op fiets- wel enkele bronnen vermeld en wat meer nuance.
Nu heb ik niets tegen een zo gezond mogelijke levensstijl, maar zelfs dan gaat kanker niet altijd aan je deur voorbij. De Pink Ribbon Geluksarmband 2011 helpt daar ook geen lievemoederen aan.
Geesje Hamming schrijft ook over de onbeschrijflijk belangrijke vroege opsporing en heeft blijkbaar de commotie/discussie daarover óók compleet gemist. Daar ga ik nu niet verder op in, want dat is een hoofdstuk apart.
Ik vind Pink Ribbon -nog steeds- te veel vanaf een roze wolk met een roze bril op naar borstkanker kijken en Geesje Hamming te veel: wij van WC-eend adviseren.
En toevallig vandaag in het nieuws dat het Bronovo ziekenhuis volgens patiënten de beste behandeling biedt. Erg leuk, maar ik weet nog steeds niet goed wat ik met dit nieuws moet. Toen men een paar jaar geleden bij een onderzoek in de mammamobiel iets bij me ontdekte, werd ik naar het Reinier de Graaf gasthuis gestuurd, omdat dit het beste was. Een volgende keer toch maar om een verwijzing naar Bronovo vragen? Niet dat ik hoop dat er een volgende keer komt, maar vooruit.
Waar las je dat vandaag Renate?
Bij Bronovo zelf wel dit recente nieuwsbericht *kuch*:
http://www.bronovo.nl/Bronovo/nl-NL/bronovo/Over+Bronovo/Nieuws/
Ik heb nog geen hond met die verfrissende opvolger zien lopen, jij wel?
Ik begrijp jouw ‘beste ziekenhuis’-probleem volkomen, want ik werd daar al eerder tureluut van:
https://cryptocheilus.wordpress.com/2010/12/03/de-spagaat-van-de-kankerzorg-ii/
Yuhu borstkankerpatiëntjes. Weer een artikeltje over u en uw onzekerheidjes. Waar moet u naar toe met uw aandoening? We.Weten.Het.Niet. Waarom niet? Omdat ………
Noot:
Wat ben jij trouwens supernetjes met je mammamobiel; ik heb het altijd over de tietenbus. 😉
Ik meen dat dit verhaal over het Bronovo ziekenhuis uit het onderzoek van Elsevier komt. Hier staat het:
http://www.westonline.nl/nieuws/elsevier-bronovo-beste-behandelaar-borstkanker
Ik let niet zo op sjaaltjes.
@Renate:
Het kan makkelijk dat op de lijst van het AD weer een ander ZH op numero uno staat en bij zorgverzekeraar X weer een ander dan bij Elsevier of het AD of zorgverzekeraar Y of zorgverzekeraar Z en dat volgend jaar de nodige rollen weer omgedraaid zijn en b.v. het Bronovo niet eens meer in de top10 te bespeuren valt.
Het is makkelijk verdwalen in het huidige borstkanker
oerwoudbos en steeds moeilijker om nog ergens echt vertrouwen in te hebben of je van al dat geroeptoeter niets aan te trekken. Probeer dat toch maar, want het ziet er naar uit dat dit getouwtrek nog wel een tijd door zal gaan onder het motto: marktwerking in de zorg.Ik zie het allemaal wel. Als ik weer aan de beurt ben voor het bevolkingsonderzoek, kan ik altijd nog eens kijken. Maar het is natuurlijk wel nuttig om dat te weten voor ik dan de uitslag krijg. Als je bij de huisarts zit, is het wel nuttig om te weten wat de beste keus is. Bronovo is beter met openbaar vervoer te bereiken dan Reinier de Graaf. Met het laatste ziekenhuis heb ik redelijke ervaringen.
Maar goed, ik hoop niet voor die keus te komen te staan.
http://www.sciencebasedmedicine.org/index.php/more-breast-cancer-awareness-month-quackery/
More Breast Cancer Awareness Month pseudoscience from (who else?) Joe Mercola
Published by David Gorski
I have mixed emotions regarding Breast Cancer Awareness Month. On the one hand, I look forward to it because it provides us with a pretext to get out science-based messages about breast cancer and to highlight a lot of the cool science that we do at our cancer center. On the other hand, the quacks see an opportunity in Breast Cancer Awareness Month to spread their message too. That message, not surprisingly, generally involves attacking science-based modalities for the detection and treatment of breast cancer and promoting their “alternative” methods. For example,…………
eindquote:
Pingback: Pink Ribbon verdient geen lintje « Cryptocheilus Weblog
En het gaat maar door en gaat maar door en gaat maar door:
http://scienceblogs.com/insolence/2012/08/21/yet-another-dubious-breast-cancer-cure-testimonial/
Yet another dubious breast cancer cure testimonial
eindquote:
Het is weer borstkankermaand met bij ons dus geen roze lintjes, maar het zoveelste voorbeeld van welke hoge prijs er betaald wordt bij het weigeren van reguliere therapie.
Het gezicht van Nancy Auma
Het gaat mij door merg en been, en wéér een dochter die moet zien te leven met: ‘Als hadden komt, is hebben te laat’:
Ik had het al gelezen. En nog steeds zijn er mensen die een boek van iemand die meent zelf haar kanker op spirituele wijze te kunnen genezen aanprijzen als baanbrekend.
http://www.diepmagazine.nl/content/nieuws/Baanbrekend_boek_over_borstkanker_verschenen
Deze dame zou toch echt eens het blog van Orac, of een paar andere blogs moeten bekijken, maar ja, ze zal wel zeggen dat al deze mensen door big pharma betaald worden. Dat sprookje doet het nog altijd goed bij dit soort mensen.
Godgloeiende!!! Een stel driedubbelovergehaalde idioten die vroeger door hun moeder vast verkeerd gebreid zijn en die nu hun slag denken te slaan met massage tegen borstkanker.
De claims van de osteopatenwinkel Robuste zijn stuitend en kapitaliseren op de angst van veel vrouwen voor borstkanker.
Ja, dat verhaal over Robuste had ik ook al gezien. Zijn dit eigenlijk geen profiteurs die het verdienen om overal aan de schandpaal genageld te worden? Ergens vind ik dit veel erger dan al die mensen die grof geld verdienen aan allerlei stralingskastjes. Die stralingskastjes “beschermen” uiteindelijk alleen maar tegen een denkbeeldig gevaar, terwijl deze tietenknijpers (GeenStijl bedankt) pretenderen iets te kunnen doen tegen een echt gevaar.
Wat is het toch fijn dat er zoveel kankerpatiënten zijn, want je kunt er als totale medische nitwit zo leuk aan verdienen!
Inderdaad. Aan kankerpatiënten, of potentiële kankerpatiënten (iedereen dus) kan je zoveel meer verdienen dan aan mensen die bang zijn voor straling. Dat is uiteindelijk maar een beperkte groep. En als die kankerpatiënten niet beter worden door de kwakbehandeling, dan zeggen we gewoon dat ze het niet hard genoeg gewild hebben, of niet positief genoeg gedacht hebben, of de voorschriften niet tot op de laatste letter hebben gevolgd, of omdat de omgeving er te negatief tegenover stond. Maar hoe dan ook, het heeft nooit aan de behandeling gelegen.
Pingback: Gebroeders Bruinsma Erepenning 2014 voor Jan Willem Nienhuys | Cryptocheilus Weblog
En het gaat maar door en gaat maar door en gaat maar door met zelfbenoemde (borst)kankerdeskundigen:
http://nieuws.tpo.nl/2016/08/02/nederlandse-borstkankerpatient-bezoekt-biologische-kankerkliniek-duitsland-sterft/
Nederlandse borstkankerpatiënt bezoekt ‘biologische kankerkliniek’ in Duitsland, sterft
Dr. Klaus Ross is biomedisch technicus, deed cursus natuurgeneeskunde